Οι γιορτές φέρνουν πάντα μια διπλή διάθεση σε σχέση με τη χρήση των Social Media. Από τη μία, θες να χαλαρώσεις, να αποσυνδεθείς λίγο από τον θόρυβο και να απολαύσεις την ησυχία. Από την άλλη, υπάρχει αυτή η ακαταμάχητη ανάγκη να μοιραστείς .
Να δείξεις τις στιγμές σου, τα στολίδια, τα γέλια με τους φίλους, τα φώτα που κάνουν τα πάντα να μοιάζουν λίγο πιο μαγικά. Κάπου ανάμεσα στο “social detox” και στο “sharing mode” όμως, μπορεί να χαθεί το μέτρο. Και τότε οι γιορτές παύουν να είναι για σένα και γίνονται για το κοινό σου.

Photo by Nguyen Dang Hoang Nhu on Unspl
Η πίεση να “ανεβάσεις κάτι”
Όλοι την έχουμε νιώσει. Εκείνη τη μικρή φωνή που λέει “αν δεν το ανεβάσεις, είναι σαν να μην συνέβη”. Οι γιορτές, με τη λάμψη και τα συναισθήματά τους, έχουν γίνει πια ένα σκηνικό που σχεδόν “απαιτεί” φωτογραφία. Και κάπως έτσι, χάνεται η αυθεντικότητα. Αντί να ζεις τη στιγμή, τη σκηνοθετείς. Αντί να κοιτάς τα φώτα, ψάχνεις το σωστό φίλτρο. Αντί να γελάς αυθόρμητα, κάνεις δεύτερο take.
Η αλήθεια είναι πως κανείς δεν χρειάζεται να δει όλα όσα ζεις. Κάποιες στιγμές είναι πιο πολύτιμες όταν μένουν δικές σου. Όταν τις θυμάσαι εσύ, όχι το κοινό σου. Αν λοιπόν νιώθεις πίεση να δείξεις ότι περνάς καλά, πάρε μια ανάσα. Κανείς δεν κρατάει λογαριασμό για το πόσα stories ανέβασες.

Pexels Photo by Julia Larson
Τι σημαίνει “social detox” στην πράξη
Το detox δεν σημαίνει να εξαφανιστείς από παντού. Σημαίνει να επιλέγεις συνειδητά πότε και πώς θέλεις να είσαι online. Μπορεί να είναι μια μέρα χωρίς να μπεις καθόλου, μπορεί να είναι ένα απόγευμα που αφήνεις το κινητό στην άκρη όσο πίνεις καφέ με τους δικούς σου. Μπορεί να είναι και το να σβήσεις κάποιες ειδοποιήσεις για να μην τσεκάρεις κάθε πέντε λεπτά.
Αυτό που κερδίζεις είναι χώρος. Χώρος στο μυαλό σου, στην προσοχή σου, στη διάθεσή σου. Και όταν ξαναμπείς, το κάνεις πιο ήρεμα, πιο αυθεντικά. Γιατί τότε το “μοιράζομαι” έχει νόημα — δεν είναι ανάγκη, είναι επιλογή.

Pexels Photo by Julia Volk
Το sharing μπορεί να είναι όμορφο, αν είναι αληθινό
Δεν χρειάζεται να δαιμονοποιούμε τα social. Το να μοιράζεσαι είναι κάτι όμορφο, όταν το κάνεις με πρόθεση. Μπορεί να ανεβάσεις μια φωτογραφία γιατί θέλεις να θυμάσαι εκείνη τη μέρα, όχι γιατί θες να δείξεις πόσο “τέλεια” ήταν. Μπορεί να γράψεις κάτι που σε συγκίνησε, να στείλεις μια ευχή, να μοιραστείς κάτι που πραγματικά σε άγγιξε.
Το sharing γίνεται πρόβλημα μόνο όταν γίνεται καθρέφτης της αυτοαξίας μας. Όταν αρχίζουμε να μετράμε τη χαρά μας με likes. Εκεί χρειάζεται να πατήσεις παύση.

Pexels Photo by Pavel Danilyuk
Μια απλή ερώτηση που βοηθά
Πριν πατήσεις “ανέβασμα”, ρώτα τον εαυτό σου: αν κανείς δεν το έβλεπε, θα ήθελα ακόμα να το ζήσω;
Αν η απάντηση είναι “ναι”, τότε είσαι σε καλό δρόμο. Αυτό σημαίνει ότι ζεις τη στιγμή πρώτα για σένα κι αν επιλέξεις να τη μοιραστείς, το κάνεις από χαρά, όχι από ανάγκη επιβεβαίωσης.
Οι γιορτές είναι ευκαιρία για επανασύνδεση. Με τους ανθρώπους, με τον εαυτό σου, με το παρόν. Είτε επιλέξεις το detox είτε το sharing mode, το ζητούμενο είναι να το κάνεις συνειδητά. Να θυμάσαι ότι δεν χρωστάς “παρουσία” σε κανέναν. Τα social είναι ένα εργαλείο, όχι μέτρο της ευτυχίας σου.
Φέτος, δοκίμασε να είσαι λίγο πιο offline ή απλώς πιο αληθινά online. Το μόνο που μετράει τελικά είναι να περάσεις τις μέρες αυτές με τρόπο που να σου κάνει καλό.
Διαβάστε ακόμα
Holiday burnout: Τι είναι και πώς να προστατευτείς μέσα στις γιορτές
Το ντους στο σκοτάδι είναι το νέο wellness hack σύμφωνα με το TikTok