Δεν υπάρχει χειρότερο από το να ξυπνάς μέσα στον Ιούλιο και να νιώθεις ότι το σώμα σου έχει ήδη λιώσει προτού πιεις την πρώτη γουλιά καφέ. Το air-condition κάνει ό,τι μπορεί, ο ανεμιστήρας γυρίζει σαν τρελός, αλλά εσύ; Εσύ απλώς λιώνεις. Ο καύσωνας δεν είναι πια μόνο μια λέξη στο δελτίο καιρού, αλλά κατάσταση ζωής (και εκτάκτου ανάγκης). Και μέσα σε όλο αυτό, εμφανίζονται και τα κουνούπια, αυτά τα διαβολικά πλάσματα που αποφάσισαν ότι το δικό σου αίμα είναι το πιο γκουρμέ της γειτονιάς.

Αυτό το «τίποτα δε με δροσίζει» είναι μια πραγματικότητα

Δεν είναι απλώς μια υπερβολή, αλλά υπαρξιακό πρόβλημα. Πίνεις παγωμένο νερό και μετά από δύο λεπτά νιώθεις πάλι να καις. Κάνεις κρύο ντους και μέχρι να βάλεις το δεύτερο πόδι στο πάτωμα, είσαι πάλι μούσκεμα. Κυκλοφορείς με βεντάλια, ανεμιστήρα χειρός, μαντηλάκια με μέντα, παγάκια στο μπολ και παρ’ όλα αυτά… τίποτα.

Η λέξη «δροσιά» γίνεται φαντασίωση. Τα ρούχα κολλάνε πάνω σου, οι σκέψεις σου δεν κυκλοφορούν κανονικά και η παραμικρή υποχρέωση μοιάζει με ορειβασία στον Όλυμπο. Και κάπου εκεί -στην πιο άβολη ώρα της μέρας- ένα κουνούπι κάνει το χαρακτηριστικό «βζζζ» στο αυτί σου, λες και θέλει να σου πει: «Εδώ είμαι κι εγώ, αγάπη μου».

Unsplash

Τα κουνούπια είναι πια οι συγκάτοικοί μας

Μπορεί εσύ να νομίζεις ότι κοιμάσαι alone, αλλά στην πραγματικότητα έχεις παρέα. Κουνούπια. Πάνω σου, δίπλα σου, γύρω σου. Δεν τα πιάνεις, σε νικούν πάντα. Ψεκάζεις, βάζεις ταμπλέτες, κεριά, λεβάντες και βασιλικούς. Τίποτα. Σαν να τους λες απλά «καλώς ήρθατε». Και το χειρότερο; Σου παίρνουν τον ύπνο. Τον πολυπόθητο, δροσιστικό ύπνο που ποτέ δεν έρχεται γιατί στριφογυρνάς σε ένα στρώμα που πλέον μοιάζει με ζεστό καρβέλι.

Να τα πάρουμε με χιούμορ (αλλιώς δεν βγαίνει το καλοκαίρι)

Κάπου ανάμεσα στην υπερθέρμανση του πλανήτη και το τσίμπημα στη γάμπα, το μόνο που μπορεί να μας σώσει είναι το χιούμορ. Να το πεις, να το γράψεις, να το μοιραστείς: «δε δροσίζομαι με τίποτα και ένα κουνούπι μόλις μου έστειλε follow request». Μπορεί να μη δροσιστείς, αλλά θα γελάσεις. Και αυτό, λένε, ρίχνει τη θερμοκρασία του σώματος (ή τουλάχιστον φτιάχνει τη διάθεση).

Unsplash

Αχ και βαχ

Το καλοκαίρι στην Ελλάδα δεν είναι για τους λιπόψυχους. Είναι για όσους έχουν αποδεχτεί ότι θα περάσουν ένα τρίμηνο μέσα στον ιδρώτα, με ανεμιστήρες που δε φτάνουν πουθενά, σεντόνια-παγίδες και κουνούπια που ξέρουν πού ακριβώς να τσιμπήσουν για να σε εκνευρίσουν περισσότερο. Αλλά, αν το σκεφτείς, κάπου μέσα σε όλο αυτό υπάρχει και η μαγεία του καλοκαιριού. Όχι η ινσταγκραμική, αλλά η αληθινή. Αυτή με τα παγωτά στο μπαλκόνι, το γέλιο χωρίς λόγο και την ατάκα «αχ, δε μπορώ να αναπνεύσω» που λες γελώντας με τους φίλους σου.