Μαθαίνουμε από μικροί να στεκόμαστε στα πόδια μας, να μη «γκρινιάζουμε», να τα καταφέρνουμε μόνοι. Όμως μεγαλώνοντας, αυτή η νοοτροπία πολλές φορές γίνεται βάρος. Κρύβουμε τις ανάγκες μας, τις δυσκολίες, ακόμα και τη θλίψη, φοβούμενοι μήπως δείξουμε ευάλωτοι.

Κι όμως, η ωριμότητα δεν κρύβεται στο να μην έχεις ανάγκη κανέναν, αλλά στο να ξέρεις πότε χρειάζεσαι έναν άνθρωπο δίπλα σου.

Η κοινωνία του «όλα καλά»

Ζούμε σε μια εποχή που το «όλα καλά» είναι σχεδόν υποχρεωτικό. Στα social media, στις συζητήσεις, στην καθημερινότητα, όλοι μοιάζουν να έχουν τη ζωή τους σε τάξη. Το αποτέλεσμα; Νιώθουμε πως κάτι πάει στραβά αν εμείς δεν είμαστε εντάξει.

Το να ζητάς βοήθεια όμως δεν είναι παραδοχή αποτυχίας. Είναι αναγνώριση της ανθρώπινης φύσης σου. Κανείς δε μπορεί να αντέξει τα πάντα μόνος. Και αυτό δεν είναι πρόβλημα. Είναι φυσιολογικό.

Unsplash

Το θάρρος να παραδεχτείς ότι δεν είσαι παντοδύναμος

Χρειάζεται θάρρος να πεις «δεν τα καταφέρνω». Χρειάζεται εσωτερική δύναμη να αφήσεις κάποιον να δει πίσω από την «τέλεια» εικόνα σου. Αυτή είναι η πραγματική ωριμότητα: η ικανότητα να δεις καθαρά τα όριά σου, να τα αποδεχτείς και να τα σεβαστείς.

Μόνο έτσι μπορείς να προχωρήσεις, χωρίς να πιέζεις τον εαυτό σου να είναι κάτι που δεν είναι.

Η βοήθεια δε σημαίνει εξάρτηση

Πολλοί φοβούνται πως αν ζητήσουν βοήθεια, θα φανούν αδύναμοι ή θα εξαρτηθούν από τους άλλους. Όμως υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στην εξάρτηση και στη συνεργασία.

Ζητώντας βοήθεια, ανοίγεις χώρο για σχέση, επικοινωνία, κατανόηση. Επιτρέπεις στους γύρω σου να είναι εκεί. Κι αυτό κάνει και εσένα και εκείνους πιο ανθρώπινους.

Unsplash

Όλοι χρειαζόμαστε κάποιον

Αν το σκεφτείς, κανείς δεν προχωρά μόνος. Από τη φιλία και την οικογένεια, μέχρι τη δουλειά και τις πιο προσωπικές στιγμές, είμαστε συνδεδεμένοι. Το να ζητάς βοήθεια δεν σε κάνει λιγότερο ικανό, σε κάνει πιο ειλικρινή με τον εαυτό σου.

Είναι μια πράξη εμπιστοσύνης, ένα βήμα πιο κοντά στην αυθεντικότητα και στην πραγματική αυτογνωσία.

Το να ζητάς βοήθεια είναι σαν να λες «είμαι άνθρωπος». Και αυτή είναι ίσως η πιο ώριμη, γενναία φράση που μπορεί να πει κάποιος. Δεν υπάρχει αδυναμία σε αυτό. Υπάρχει μόνο δύναμη, αλήθεια και εξέλιξη.