Καθώς ο χρόνος φτάνει στο τέλος του, κάτι μέσα μας θέλει να σταματήσει για λίγο. Να κοιτάξει πίσω όχι με τύψεις ή νοσταλγία, αλλά με κατανόηση.
Η αλήθεια είναι πως η ζωή τρέχει. Συχνά περνούν μήνες ολόκληροι χωρίς να προλάβουμε να καταλάβουμε πώς φτάσαμε ως εδώ. Ο απολογισμός της χρονιάς δεν είναι μια “υποχρέωση αυτοβελτίωσης”. Είναι μια παύση. Μια ευκαιρία να αναπνεύσεις βαθιά και να πεις: «Αυτό έζησα. Αυτά κράτησα. Αυτά αφήνω πίσω.»
Δεν χρειάζεσαι κανένα “τέλειο σύστημα” ή fancy planner. Μόνο λίγη σιωπή, ένα σημειωματάριο, και ειλικρίνεια.
Ακολουθούν 10 ερωτήσεις που μπορούν να σε βοηθήσουν να κάνεις έναν ουσιαστικό, ανθρώπινο απολογισμό.
Photo by Alina Belogolova on Unsplash
Τι έζησα φέτος που με έκανε να νιώσω πραγματικά ζωντανός/ή;
Ξεκίνα από τα δυνατά σημεία, όχι από τα λάθη. Ποια στιγμή θυμάσαι που σου έκοψε την ανάσα από χαρά, συγκίνηση ή ενθουσιασμό; Μπορεί να ήταν ένα ταξίδι, μια βραδιά με φίλους, μια απλή βόλτα στη θάλασσα. Αυτές οι στιγμές δείχνουν τι έχει αληθινή αξία για σένα.
Τι δυσκολίες αντιμετώπισα και πώς τις διαχειρίστηκα;
Δεν χρειάζεται να είσαι “ήρωας”. Απλώς αναγνώρισε τι πέρασες. Ίσως έχασες κάτι, άλλαξες δουλειά, απομακρύνθηκες από ανθρώπους. Κοίτα πίσω με καλοσύνη και πες: «Τα κατάφερα. Ήμουν εκεί για τον εαυτό μου.»
Photo by Caroline Veronez on Unsplash
Τι έμαθα για μένα μέσα από όλα αυτά;
Κάθε εμπειρία -καλή ή δύσκολη- σου έμαθε κάτι. Ίσως έμαθες ότι είσαι πιο ανθεκτική απ’ όσο νόμιζες. Ίσως ότι χρειάζεσαι περισσότερο χρόνο για ξεκούραση. Ίσως ότι δεν χρειάζεται να αποδεικνύεις τα πάντα.
Αυτό είναι η ουσία του απολογισμού: να βλέπεις ποια γίνεσαι σιγά-σιγά.
Ποιους ανθρώπους θέλω να πάρω μαζί μου και στη νέα χρονιά;
Σκέψου ποιοι ήταν δίπλα σου όταν δεν χρειαζόταν τίποτα να τους ζητήσεις. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που αξίζει να κρατήσεις. Τους υπόλοιπους, άφησέ τους να φύγουν με ευγνωμοσύνη, όχι με θυμό.
Σε τι είπα “ναι” ενώ ήθελα να πω “όχι”;
Μια ερώτηση που πονάει, αλλά λυτρώνει. Πού πρόδωσες τα όριά σου; Πού έβαλες τους άλλους πάνω από τον εαυτό σου; Αυτό δεν είναι αυτοκριτική, είναι μάθημα αυτοπροστασίας.
Photo by Yingchou Han on Unsplash
Τι έκανα φέτος για εμένα;
Μια μικρή στιγμή αυτοφροντίδας, ένα νέο χόμπι, μια μέρα που απλώς ξεκουράστηκες χωρίς ενοχές. Δεν έχει σημασία το μέγεθος, έχει σημασία το ότι το επέτρεψες στον εαυτό σου.
Τι με ενέπνευσε;
Μπορεί να ήταν ένα βιβλίο, μια σειρά, ένας άνθρωπος ή μια φράση που διάβασες κάπου και σε έκανε να σκεφτείς αλλιώς. Η έμπνευση δεν έρχεται πάντα με “μεγάλα λόγια”, μερικές φορές έρχεται με μια απλή κουβέντα που σε κάνει να πεις: «Αυτό θέλω κι εγώ.»
Ποιο κομμάτι του εαυτού μου άρχισα να αποδέχομαι περισσότερο;
Όλοι έχουμε πλευρές που κάποτε κρύβαμε. Την ανασφάλεια, την ευαισθησία, τη φωνή που τρέμει όταν μιλάμε αληθινά. Αν φέτος έκανες έστω κι ένα βήμα προς την αποδοχή, αξίζει να το αναγνωρίσεις.
Photo by Jeison Higuita on Unsplash
Τι θέλω να αφήσω πίσω μου;
Μπορεί να είναι μια συνήθεια, μια σκέψη, μια σχέση, μια ανάγκη να ελέγχεις τα πάντα. Δεν χρειάζεται να τα “κόψεις” βίαια. Απλώς πες: «Σε ευχαριστώ που με προστάτεψες τότε. Τώρα μπορώ να προχωρήσω.»
Τι θέλω να καλλιεργήσω στη νέα χρονιά;
Αυτή είναι η πιο φωτεινή ερώτηση. Τι θέλεις να μεγαλώσει μέσα σου; Ίσως περισσότερη ηρεμία, περισσότερη πίστη, περισσότερη δημιουργικότητα ή τρυφερότητα. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος μεγαλειώδης στόχος, μπορεί να είναι απλώς μια πρόθεση.
Μια μικρή υπενθύμιση
Ο απολογισμός δεν είναι λίστα επιτυχιών. Είναι τρόπος να θυμηθείς ότι ήσουν παρούσα. Ότι έζησες, προσπάθησες, ένιωσες, κουράστηκες, αγάπησες, συνέχισες.
Κράτα τις απαντήσεις σου κάπου ασφαλείς, όχι για να τις συγκρίνεις του χρόνου, αλλά για να θυμάσαι ποια ήσουν σε αυτή τη φάση της ζωής σου. Γιατί όταν κοιτάζουμε πίσω με τρυφερότητα, ανοίγουμε χώρο για να προχωρήσουμε μπροστά με ελπίδα
Διαβάστε ακόμα
9 πράγματα που μπορείς να κάνεις πριν από τον ύπνο για να ξυπνάς χαρούμενη, σύμφωνα με τους ειδικούς
5 κινήσεις που προστατεύουν την ενέργειά σου στις γιορτές
Micro wellbeing: Πέντε λεπτά τη μέρα αρκούν για να αλλάξεις διάθεση
