Ξυπνάς και δεν σου λέει κανείς τι να φορέσεις, πού να είσαι, τι ώρα να πατήσεις login. Δεν έχεις αφεντικό. Και λογικά κάποτε το ονειρευόσουν: να έχεις ελευθερία, να φτιάχνεις το πρόγραμμά σου, να δουλεύεις «με τον δικό σου τρόπο». Και τώρα το ζεις.

Αλλά κανείς δε σου είπε πόσο δύσκολο είναι να είσαι εσύ… όλα! Να οργανώνεις, να δημιουργείς, να πληρώνεσαι, να σταματάς, να συνεχίζεις. Χωρίς στήριγμα, χωρίς εγγυήσεις, χωρίς ώρες γραφείου.

Αυτό το κείμενο είναι για όσους αποφάσισαν να το κάνουν. Και θέλουν να το κάνουν καλά. Με ηρεμία, με αυτοπεποίθηση, και ,ναi, με ζωή πέρα από τη δουλειά.

Pexels

Ξεκαθάρισε τι σημαίνει «δουλεύω για μένα»

Δεν είναι το ίδιο για όλους. Για κάποιον σημαίνει δουλεύω λιγότερο. Για άλλον, δουλεύω όπου θέλω. Για έναν τρίτο, σημαίνει κυνηγάω πελάτες μέχρι τις 12 το βράδυ. Αν δεν ξεκαθαρίσεις τι ψάχνεις, εύκολα θα καταλήξεις σκλάβος του ίδιου σου του ρόλου.

- Τι θέλεις να κάνεις κάθε μέρα;
- Πόσες ώρες θες να δουλεύεις;
- Πόσα λεφτά είναι αρκετά;
- Πώς καταλαβαίνεις ότι μια μέρα ήταν «καλή»;

Μόνο όταν ξέρεις τα δικά σου μέτρα, μπορείς να βρεις και ρυθμό.

Pexels

Βάλε πρόγραμμα. ακόμη κι αν το σπας

Το κλασικό λάθος των freelancers: επειδή μπορούν να δουλέψουν όποτε θέλουν, καταλήγουν να δουλεύουν συνέχεια. Ή… καθόλου.

Και κάπου εκεί ξεκινούν οι τύψεις, η πίεση και το burnout. Αν έχεις πρόγραμμα -κι ας το σπας πού και πού- έχεις βάση.

- Πρωινή ρουτίνα. Κάτι που σε ξυπνά χωρίς να σε πετάει στα emails.
- Συγκεκριμένες ώρες δουλειάς. Όχι όλη μέρα ανοιχτός.
- Ώρες φαγητού και διαλείμματα. Ναι, ακούγεται basic. Και όμως, σώζει.

Pexels

Μάθε να λες όχι κι ας φοβάσαι

Όταν είσαι freelancer, ο πειρασμός είναι να λες «ναι» σε όλα. Ναι στον πελάτη που θέλει δουλειά χθες. Ναι στο low budget γιατί «θα σε ξαναπροτιμήσει». Ναι στα DM στις 11 το βράδυ. Μέχρι να συνειδητοποιήσεις ότι σε πατάνε.

Δεν είσαι υπάλληλος. Είσαι επαγγελματίας. Και οι επαγγελματίες έχουν όρια.

- Από την αρχή θέσε πλαίσιο: ώρες, τρόπος επικοινωνίας, κόστος.
- Μην δουλεύεις με φόβο – είναι πάντα κακός σύμβουλος.
- Οι πελάτες που σε σέβονται, θα σε ακούσουν. Οι άλλοι… καλή συνέχεια.

Φρόντισε τα οικονομικά σου, αλλιώς θα σε φάνε

Είσαι freelancer. Άρα είσαι και το λογιστήριο σου. Αν δεν κάνεις κουμάντο, η αστάθεια θα σε καταπιεί.

- Βάλε στην άκρη 30% για φόρους (πάντα).
- Φτιάξε μαξιλάρι ασφαλείας για 2-3 «νεκρούς» μήνες.
- Υπολόγισε τις τιμές σου όχι βάσει του πόσο παίρνεις, αλλά του πόσο ζεις.

Η ανεξαρτησία δεν σημαίνει «πάω όπου φυσάει». Σημαίνει ξέρω να στέκομαι.

Pexels

Φτιάξε μια ζωή έξω απ’ τη δουλειά σου

Το μεγαλύτερο κόλπο για να μείνεις zen δεν είναι ο διαλογισμός, ούτε οι λίστες. Είναι να θυμάσαι ότι δεν είσαι μόνο freelancer. Είσαι φίλος, εραστής, γιος, άνθρωπος.

- Βγες για καφέ χωρίς να τσεκάρεις το κινητό σου.
- Πήγαινε για περπάτημα χωρίς να νιώθεις «off duty».
- Κάνε σχέδια για σένα, όχι για το επόμενο project.

Γιατί η ελευθερία χωρίς ζωή, δεν είναι ελευθερία. Είναι μια άλλη μορφή εγκλωβισμού.

Δεν είναι εύκολο, αλλά είναι δικό σου

Το να είσαι freelancer δεν είναι απλώς δουλειά. Είναι απόφαση. Να πορεύεσαι χωρίς αφεντικό, χωρίς σταθερότητα, χωρίς «σίγουρα». Αλλά και χωρίς ταβάνι. Χωρίς γραφειοκρατία. Χωρίς κάποιον να σου πει πού φτάνεις.

Θα έχεις μέρες που όλα πάνε τέλεια. Και άλλες που αναρωτιέσαι αν τα παρατήσεις. Το ζητούμενο δεν είναι η τελειότητα. Είναι η αλήθεια σου. Να δουλεύεις με τον τρόπο που σου ταιριάζει, να βγάζεις αυτά που χρειάζεσαι και να μην χάνεις την ηρεμία σου στην πορεία.

Ναι, μπορείς να είσαι freelancer και zen. Αρκεί να θυμάσαι: δεν το κάνεις για να τους αποδείξεις κάτι σε κάποιον. Το κάνεις για σένα!