Σε μια συγκινητική ατμόσφαιρα στη Μητρόπολη Αθηνών, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αποχαιρέτησε τον Διονύση Σαββόπουλο με λόγια γεμάτα σεβασμό και εκτίμηση, τόσο για την καλλιτεχνική όσο και για την ανθρώπινη πορεία του.
«Για τον άνθρωπο και τραγουδοποιό που αποχαιρετούμε σήμερα, θα μιλούν πάντα τα συναισθήματα όλων όσοι ταξίδεψαν με τις νότες και τους στίχους του. Προσωπικά όμως δεν είμαι εδώ μόνο σαν φίλος και σαν θαυμαστής του αλλά και από χρέος προς έναν μεγάλο Έλληνα που έζησε και περιέγραψε μοναδικά τις περιπέτειες του τόπου», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο Πρωθυπουργός υπογράμμισε πως ο Σαββόπουλος υπήρξε μια «βαθιά πολιτική φωνή», που δεν εγκλωβίστηκε ποτέ σε δογματισμούς. «Πέτυχε να φέρει το ροκ κοντά στο έντεχνο, το λαϊκό και το δημώδες», είπε, ενώ τόνισε ότι «στο κοινωνικό πεδίο συνδύασε τις οραματικές ιδέες της αριστεράς με τον ρεαλισμό της φιλελεύθερης σκέψης».
Papadakis Press
Αναφερόμενος στο έργο του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεχώρισε στίχους από τον «Άγγελο-εξάγγελο», χαρακτηρίζοντάς τους «προφητικούς και βαθιά ανθρώπινους», ενώ μίλησε και για την επιλογή του να μην δεχθεί ποτέ δημόσια αξιώματα, κάτι που, όπως είπε, «αποδεικνύει τη συνέπειά του και την πίστη του στο μήνυμα της ενότητας».
«Νιόνιο μας, δεν θα σε αποχαιρετήσω με ένα απλό αντίο, αλλά με ένα μεγάλο ευχαριστώ, στο όνομα τόσων γενεών που σφράγισε η διαδρομή σου», κατέληξε ο Πρωθυπουργός, εμφανώς συγκινημένος.
Ο επικήδειος της Κατερίνας Σακελλαροπούλου: «Μας άγγιξες με τρόπο ανεξίτηλο»
Με λόγο βαθιά προσωπικό και γεμάτο ευαισθησία, η τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου αποχαιρέτησε τον Διονύση Σαββόπουλο με μια ομιλία-κατάθεση ψυχής. Αναφέρθηκε στη Θεσσαλονίκη, την πόλη που τον ανέθρεψε πνευματικά, αλλά και στη σπάνια αυθεντικότητά του.
«Γεννήθηκες στη Σαλονίκη. Βαπτίστηκες στην ποιητικότητα και την πνευματικότητά της. Στις πολυπολιτισμικές της παραστάσεις, τα βιώματα και τα τραύματά της, σε αυτή την πόλη της βαριάς και γλυκιάς συνάμα έμπνευσης. Της δικής μας πόλης, της γενέθλιας γης και της αναφοράς μας της κοινής», είπε, αποκαλώντας τον τρυφερά «η καινούργια παιδική μου φίλη».
Η ίδια αναφέρθηκε με συγκίνηση στο έργο του, που όπως είπε «δεν είναι μόνο μια μουσικά αποτυπωμένη, πολιτική και πολιτισμική ιστορία του τόπου μας, αλλά μια σπουδή ποιητική, μια γλώσσα σαββοπουλική, τολμηρή και τρυφερή, ανατρεπτική και θεραπευτική».
Papadakis Press
Τόνισε ακόμη πως ο Διονύσης Σαββόπουλος «έμεινε αληθινός μέχρι το τέλος», θυμίζοντας την αντοχή και το θάρρος που επέδειξε ακόμη και στις πιο δύσκολες περιόδους της ζωής του. «Δεν λύγισε ποτέ ο λόγος σου, ούτε επί χούντας, στη φυλακή, απέναντι στα σκοτάδια και τη λογοκρισία», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου στάθηκε και στην αφοσίωση του Σαββόπουλου στη σύντροφό του, λέγοντας με συγκίνηση:
«Με την Άσπα πάντα δίπλα σου να λάμπει και να σε στηρίζει. Θα στην προσέχουμε την Άσπα, να είσαι ήσυχος. Καλό ταξίδι, Διονύση αγαπημένε».
Ο Σταμάτης Φασουλής: «Το ελληνικό τραγούδι δεν έγινε φτωχότερο... έγινε πιο πλούσιο χάρη σε σένα»
Με τα δικά του λόγια, γεμάτα ευαισθησία και θαυμασμό, ο Σταμάτης Φασουλής αποχαιρέτησε τον Διονύση Σαββόπουλο, συγκινώντας όσους βρίσκονταν στη Μητρόπολη Αθηνών.
«Διονύση μου, τι πράγματα είναι αυτά αγόρι μου; Ήρθα για να λυθεί μια παρεξήγηση… Ακούμε παντού ότι “φεύγοντας ο Διονύσης το τραγούδι έγινε πιο φτωχό” — λάθος. Εσύ αφήνεις ένα ελληνικό τραγούδι, όχι πλούσιο, πάμπλουτο», είπε χαρακτηριστικά.
Θυμήθηκε στιγμές από τις συζητήσεις τους, λέγοντας πως «ήθελε τη ζωή να τη μεταφέρει στο τραγούδι — και τη μετέφερε».
Η ομιλία του έκλεισε μέσα σε απόλυτη σιωπή, καθώς το κοινό αποχαιρετούσε έναν δημιουργό που, όπως είπε ο Φασουλής, «αγάπησε το ελληνικό τραγούδι όσο κανείς».
Η Δήμητρα Γαλάνη: «Ήξερες πάντα ποια είναι η ταυτότητα αυτού του τόπου»
Συγκλόνισε με τον επικήδειό της η Δήμητρα Γαλάνη, αγαπημένη φίλη και συνοδοιπόρος του Διονύση Σαββόπουλου, μιλώντας για εκείνον με λόγια που ξεχείλιζαν αγάπη, ευγνωμοσύνη και βαθιά συγκίνηση.
«Έχουν γράψει και έχουν πει για σένα πανέμορφα πράγματα. Κατάφερες να μας ενώσεις όλους· ο κόσμος τα έχει πει όλα, τα έχει νιώσει όλα — και πώς αλλιώς να ήταν, αφού μας έχεις χαρίσει τόσα δώρα. Ευχαριστώ», είπε με φωνή που έσπαγε από συγκίνηση.
Η σπουδαία ερμηνεύτρια θυμήθηκε πώς ένα άρθρο που διάβασε τη βοήθησε να βρει τα λόγια της:
«Σε ένα από όσα γράφτηκαν, διάβασα: “Ο Σαββόπουλος είναι ο ρυθμός μέσα μας”. Από εκεί πιάστηκα, από τον ρυθμό της καρδιάς μου, για να σε αποχαιρετήσω.»
Papadakis Press
Η Δήμητρα Γαλάνη μίλησε για τη βαθιά προσωπική σχέση που τους συνέδεε και για τη διαδρομή που μοιράστηκαν μέσα στα χρόνια:
«Το έργο σου είναι και θα είναι πάντα ολοζώντανο! Εσύ όμως θα λείπεις, θα μου λείπεις, γιατί είσαι βαθιά ριζωμένος μέσα μου. Ήμουν εκεί, στα γλέντια μας με τις κιθάρες. Κρεμόμουν από το στόμα σου όταν μιλούσες. Στεκόμουν στην ουρά για να πάρω τον καινούργιο σου δίσκο. Κάθε φορά που σε έβλεπα στις παραστάσεις, είχα έναν κόμπο στον λαιμό».
Κλείνοντας τον συγκινητικό της λόγο, είπε με ευγνωμοσύνη και τρυφερότητα: «Ξεκουράσου τώρα, Διονύση. Ήξερες πάντα ακριβώς τι να παίξεις, για τα παιδιά που θα έρθουν, για όλους μας. Ήξερες ποια είναι η ταυτότητα αυτού του τόπου. Ήμουν και θα είμαι πάντα κοντά σου. Στο καλό, Διονύση, και σε ευχαριστούμε για όλα».
Papadakis Press
Ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης: «Η μητέρα Θεσσαλονίκη σε αποχαιρετά φιλώντας το σεπτό σου μέτωπο»
Με ιστορίες από τα παιδικά τους χρόνια στη Θεσσαλονίκη, τις παρέες, τα πάρτι και τα πρώτα τραγούδια, ο συγγραφέας Γιώργος Σκαμπαρδώνης ξεκίνησε τον επικήδειο λόγο του για τον Διονύση Σαββόπουλο, μιλώντας με αγάπη για τον φίλο και συνοδοιπόρο του.
«Τι θα ήμασταν χωρίς τον Νιόνιο. Διονύση, η Ελλάδα ολόκληρη και η μητέρα Θεσσαλονίκη σε αποχαιρετούν φιλώντας το σεπτό σου μέτωπο. Οι Έλληνες θα μελετούμε το έργο σου για πάντα. Καλό ναύλο προς το υπέροχο νησί των ποιητών», είπε βαθιά συγκινημένος.
Και συνέχισε: «Αγαπητέ Διονύση, έρχομαι από τη Θεσσαλονίκη και σου μεταφέρω την οδύνη και τον σεβασμό της. Η μητέρα πόλη σε αποχαιρετά. Με τα ανεμισμένα της κάστρα που έψαλες, τα καΐκια, τα βεγγαλικά, τις χορωδίες, το πλήθος που βλέπει οπτασίες. Η γειτονιά σου, η Ανάληψη, σου γνέφει. Εκεί κοντά που είδες για πρώτη φορά τον Τσιτσάνη να κρατά ένα μικρό βιολί και να πετά δέκα πόντους πάνω από το έδαφος».
Ο συγγραφέας έκλεισε λέγοντας: «Οι παλιοί σου φίλοι, ο Μπάμπης ο Καλλιπολίτης, ο Τάκης ο Σιμώτας, οι παιδικοί σου φίλοι σε πικροχαιρετούν. Οι πνευματικοί γονείς είναι οι πιο αγαπημένοι».
Έλληνες πολίτες μιλούν για τον Διονύση Σαββόπουλο
Μια μέρα αποχαιρετισμού, μια μέρα ευγνωμοσύνης
Η τελετή αποχαιρετισμού του Διονύση Σαββόπουλου στη Μητρόπολη Αθηνών συγκέντρωσε πλήθος κόσμου. Πολιτικοί, καλλιτέχνες και απλοί πολίτες βρέθηκαν εκεί για να πουν το τελευταίο «αντίο» στον «Νιόνιο» που σφράγισε με το έργο του τη μουσική και πολιτιστική ταυτότητα της Ελλάδας.
Τα λόγια των ανθρώπων που τον αγάπησαν περισσότερο -του Κυριάκου Μητσοτάκη, της Κατερίνας Σακελλαροπούλου, του Σταμάτη Φασουλή και του Γιώργου Σκαμπαρδώνη- έδωσαν το στίγμα ενός αποχαιρετισμού γεμάτου φως, ευγνωμοσύνη και βαθιά ανθρωπιά.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος θα συνεχίσει να ζει μέσα από τα τραγούδια του, τις λέξεις του και τις ιστορίες που έγραψε για όλους μας.
