Πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε από το πρωί στη Μητρόπολη Αθηνών για να πει το τελευταίο αντίο στον Διονύση Σαββόπουλο, έναν από τους σημαντικότερους δημιουργούς της ελληνικής μουσικής.
Η εξόδιος ακολουθία θα ξεκινήσει στις 13:00, ενώ θα ακολουθήσει η ταφή του στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών. Η κηδεία τελείται δημοσία δαπάνη, ως ελάχιστη τιμή στο έργο και την προσφορά του στον ελληνικό πολιτισμό.

Η οικογένεια και οι στενοί φίλοι
Η σύζυγός του, Άσπα, συντετριμμένη, μαζί με τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Ο εγγονός του, ιδιαίτερα συγκινημένος, δεν κατάφερε να συγκρατήσει τα δάκρυά του για τον χαμό του παππού του.

Η Άσπα Σαββοπούλου υπήρξε ο άνθρωπος της ζωής του. Όπως είχε γράψει ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του: «Ήρθα πολύ κοντά με την Άσπα. Την ήθελα. Παντρευτήκαμε στην Αθήνα στις 28 Οκτωβρίου, τη μέρα του ΟΧΙ εμείς είπαμε το ΝΑΙ. Ήταν δύσκολοι καιροί· ήθελες να έχεις έναν άνθρωπο δίπλα σου».

Συγκίνηση και μουσική αποχαιρετισμού
Η μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού αποδίδει πένθιμα εμβατήρια, συνοδεύοντας με τιμή τον καλλιτέχνη που για δεκαετίες σημάδεψε τη μουσική και τη σκέψη μας.

Κατά την έξοδο της σορού από το παρεκκλήσι, θα ακουστούν τα εμβληματικά τραγούδια του «Συννεφούλα» και «Μην μιλάς άλλο για αγάπη», ενώ το τελευταίο μουσικό αντίο θα είναι το «Τι έπαιξα στο Λαύριο», ένα τραγούδι που ο ίδιος αγαπούσε βαθιά.
Ένας δημιουργός που ένωσε γενιές
Ο Διονύσης Σαββόπουλος υπήρξε ένας από τους λίγους Έλληνες καλλιτέχνες που κατάφερε να συνδέσει τη μουσική με την κοινωνική παρατήρηση και το χιούμορ, την ποίηση με τη λαϊκή κουλτούρα.

Με τραγούδια όπως το «Ας κρατήσουν οι χοροί», το «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι» και το «Μη μιλάς άλλο για αγάπη», καθόρισε το ελληνικό τραγούδι για πάνω από μισό αιώνα.

Το αντίο
Σε ένα κλίμα βαθιάς συγκίνησης, συγγενείς, φίλοι, συνεργάτες και πλήθος απλών πολιτών αποχαιρετούν σήμερα τον «Νιόνιο». Ο Διονύσης Σαββόπουλος δεν ήταν απλώς ένας τραγουδοποιός, ήταν μια φωνή που έδωσε μουσική στην ιστορία και ψυχή στις λέξεις.


Η Ελλάδα αποχαιρετά έναν άνθρωπο που, όπως και στα τραγούδια του, έζησε με αλήθεια, πάθος και ουσία.

Φωτογραφίες: Papadakis Press