Ο Γρηγόρης Βαλτινός ήταν καλεσμένος στο Καλύτερα αργά του Action 24 για να μιλήσει στην Αθηναΐδα Νέγκα για τη νέα του πα΄ρασταση αλλά και την πολυκύμαντη ζωή του.
«Όταν ένας άνθρωπος καβαλήσει ένα καλάμι, αυτομάτως γίνεται τοξικός, δυσάρεστος, δεν το ήθελα αυτό για μένα» είπε μιλώντας για τον ναρκισσισμό στον χώρο του.
Ο ηθοποιός μίλησε και για τους έρωτές του και ειδικά τους ανεκπλήρωτους.
«Ήμουν το θύμα της καρδιάς. Γιατί ήμουν ερωτευμένος με κάποια, η οποία ήταν ερωτευμένη με κάποιον μεγαλύτερο. Μίσησα όλους τους μεγαλύτερους μέχρι να γίνω κι εγώ μεγαλύτερος! Δεν μου έδινε σημασία ή δεν ήξερα εγώ πώς φλερτάρουν. Έτσι λοιπόν, το μόνο που έκανα ήταν κάπως να της το δείχνω, αλλά δεν το καταλάβαινε γιατί δεν ήξερα πώς να το κάνω και πώς να φλερτάρω. Έμενε κοντά στο σχολείο και κάθε φορά που σχολάγαμε την έπαιρνα από πίσω, από απόσταση. Την άφηνα να μπει στο σπίτι και έφευγα. Έτσι νόμιζα ότι τα έχουμε. Το νόμιζα μόνος μου. Όταν μεγαλώσαμε πια της το είπα. Αρχίσαμε να γερνάμε, την είδα κάπου και της το είπα.
Το πιο αστείο από όλα όταν ήμουν μικρός, ήταν με μια γειτονοπούλα μου που είχα, έτσι, πολύ χαριτωμένη και όμορφη. Και βασανιζόμουνα, λοιπόν, εγώ τότε στην εφηβεία. Δεν μου έφτανε η τύφλα μου και η γκαβομάρα μου, που δεν ήξερα πώς γίνεται, τι γίνεται, τι κάνουνε και έφτασα στο σημείο με όλο το θράσος και της λέω, "θες να τα φτιάξουμε;". Και μου απάντησε "ναι". Δεν της ξαναμίλησα από τότε! Φοβόμουν. Δεν ήξερα πώς να προχωρήσω. Λέω, τα φτιάξαμε.
Μια φορά δε πήγαμε για μπάνιο και είχα απλωμένο το χέρι μου κάτω στην άμμο και αυτή ως γυναίκα, πιο θαρραλέα, έβαλε το χέρι της πάνω από το δικό μου, όπως κάνουν τα ζευγαράκια. Και εγώ το τράβηξα. Το μετανιώνω δεκαετίες τώρα».
Με τη σύζυγό του, Εύα, πάντως μετρά 36 χρόνια γάμου και τη γνώρισε όταν πήγε να του πάρει συνέντευξη και της χάλασε το κασετόφωνο. «Ακόμα το ψάχνω μήπως όλο αυτό ήταν σχεδιασμένο! Δεν το δέχεται! Είναι άτομο αμέμπτου ηθικής. Θα ήθελα να είναι σχέδιο!» είπε με χιούμορ.
Η σχέση του με τον χρόνο
«Ξέρω ότι θα γεράσω, θα χαλάσω, έχω κάνει στομάχια αλλά δεν έχω κανένα άγχος. Το μόνο άγχος που έχω είναι η υγεία, τίποτα άλλο. Είμαι τόσο ευχαριστημένος. Το να γερνάς είναι ένα προνόμιο που πολλοί δεν το έχουν. Πάρα πολλοί άνθρωποι αρρωσταίνουν νέοι, πεθαίνουν νέοι. Είναι τόσο μεγάλη ευλογία να μεγαλώνεις, αλλά να είσαι υγιής βέβαια. Να μην φορτωθείς στους άλλους. Να μην υποφέρεις. Προσπαθώ πάρα πολλά χρόνια να εξοικειωθώ με τον θάνατο. Το σκέφτομαι, βέβαια, όταν αρχίζει και πεθαίνει η προηγούμενη γενιά από μένα και λέω πια είμαι ο επόμενος. Δεν πειράζει όμως. Αυτό σου δίνει καύσιμο για τη ζωή. Να αφήσεις κάποια πράγματα πίσω σου…
Τώρα με έχει πιάσει η λύσσα ας πούμε, να προλάβω να παίξω κάποια έργα, γιατί σε λίγο μπορεί να μην με ακούει το σώμα μου, η φωνή μου, ακόμη και η διάθεσή μου. Να μην έχω όρεξη. Για μένα η ηλικία δεν παίζει ρόλο αρκεί να μην προσβάλλει το μυαλό. Και να μην προσβάλλει και το σώμα βέβαια. Να είσαι υγιής, να είσαι καλά, να είσαι εντάξει με τους άλλους, να αγαπάς. Μιλάω σαν επιλογή ζωής. Να αγαπάς όχι μόνο τους συνανθρώπους ή τον ερωτικό σου σύντροφο, να αγαπάς τη ζωή, να αγαπάς τα πράγματα στη ζωή. Αν τα αγαπάς φροντίζοντάς τα φροντίζεις και τους άλλους» είπε.
Τα social media
«Δεν έχω γράψει ποτέ ένα μήνυμα στα social, δεν έχω απαντήσει ποτέ, δεν τα χειρίζομαι εγώ. Έχω ένα Facebook και δημοσιεύω μόνο πράγματα της δουλειάς, τίποτα προσωπικό. Κοίταξε τώρα ο καθένας έχει μια εφημερίδα στα χέρια του, προβάλλει τον εαυτό του, έχει δει και τι θα προβάλλουν τα site την άλλη μέρα, τι θα επιλέξουν.
Αν αργούν να τον αναδημοσιεύσουν, βάζει ένα μαγιό και την άλλη μέρα είναι παντού, ή πετάει μια εκρηκτική ατάκα που δημιουργεί μια αντίδραση, μια απάντηση, ένα καβγά… Όλα αυτά νομίζω ότι κατεβάζουν λιγάκι το επίπεδο και του πολιτισμού και του πνεύματος και της χώρας της ίδιας, γιατί όλα αυτά πια είναι στον δορυφόρο, μπορεί να τα δει ο καθένας.
Ένα πράγμα που με ενοχλεί επίσης είναι τα ανεπίτρεπτα σχόλια. Μιλάει κάποιος για τη δουλειά του, μιλάει για την υγεία του, μιλάει για ένα συγγενικό του πρόσωπο, για ένα παιδί του που αρρώστησε και διαβάζεις από κάτω "να ψοφήσεις", είσαι ο τάδε και βλέπεις δηλαδή την αμορφωσιά και την αρρώστια του κόσμου στο απόλυτο. Νομίζω ότι φταίνε και τα ίδια τα site. Θα έπρεπε να σταματήσει αυτή η συνήθεια. Νομίζω ότι το κάνουν ακριβώς για να γίνεται αυτό το μαγείρεμα και το τζέρτζελο. Δεν χρειάζεται. Εδώ δεν ζητάμε πράγματα από ανθρώπους που έχουν πνεύμα και γνώσεις και ξαφνικά φτάσαμε στο σημείο να τα ζητάμε από ανθρώπους αναλφάβητους!
Τα ΜΜΕ ήταν πάντα έτσι, όχι όμως σε αυτό το επίπεδο της ξεφτίλας που είναι τώρα. Και επίσης ήταν λιγότερα. Και ήταν πιο πνευματικοί και ενημερωμένοι οι άνθρωποι που τα διηύθυναν».
«Πέρασα φτώχεια»
«Έχω συγχωρήσει πάρα πολλούς ανθρώπους ακόμα και από το στενό μου περιβάλλον γιατί κατάλαβα την ανεπάρκειά τους. Δεν είχαν γνώσεις να καταλάβουν τον εαυτό τους και την πράξη τους. Τους συγχώρησα και τους αγάπησα. Ήταν άνθρωποι του Μεσοπολέμου, του μεροκάματου, δεν μορφώθηκαν, δεν πήγαν σχολείο. Βρίσκω τη δύναμη και επειδή η δουλειά μου έχει άμεση σχέση με τη βελτίωση του ανθρώπου το βλέπω ως κάνοντας αυτήν την τέχνη φεύγοντας από το θέατρο να προβληματιστούν και να γίνουν λίγο καλύτεροι» ανέφερε.
«Ένδεια δεν πέρασα, όχι. Φτώχεια όμως πέρασα! Έπρεπε να επιλέξω αν θα πάρω το λεωφορείο ή αν θα πάρω ένα σουβλάκι από το δρόμο. Δεν θέλω να θυματοποιηθώ τώρα λέγοντας αυτά τα πράγματα. Ήταν η εποχή τέτοια. Ήταν η καταγωγή μας τέτοια. Δεν ήμασταν από πλούσιους γονείς. Δεν κληρονόμησα ποτέ τίποτα, ούτε σαγιονάρες. Αλλά η σχέση μου με τα χρήματα ποτέ δεν είναι συλλεκτική.
Είναι απελευθέρωση το να μην κληρονομήσεις τίποτα και επίσης τρομερή δύναμη. Νιώθεις ότι ό,τι έχεις κάνει, το έχεις κάνει μόνος σου! Κατάλαβα από πολύ νωρίς ότι επέλεξα μια φτωχή τέχνη! Κατάλαβα ότι δεν θα γίνω ποτέ πλούσιος από αυτή τη τέχνη, από αυτή τη δουλειά. Ηρέμησα πάρα πολύ με τα λεφτά. Προσπάθησα πάντα να ζω αξιοπρεπώς, γιατί ήταν αυτό κάτι που μου έλειψε και ως εκεί, δεν θέλω τίποτα παραπάνω».
