Η Παυλίνα Βουλγαράκη ήταν καλεσμένη στις Μαμά-δες που παρουσίασε η Πέννη Μπαλτατζή.
Η τραγουδοποιός μίλησε για την κόρη της, Ερωφίλη, τον τοκετό και τα συναισθήματα που δημιούργησε, τον φόβο που είχε τον πρώτο καιρό με το μωρό της αλλά και τις αξίες της οικογένειάς της που θα ήθελε να μεταδώσει και στην κόρη της.
«Νιώθω σαν να ζω μια άλλη ζωή, ξαναγεννήθηκα. Ξαναμετράω. Όλα είναι τελείως διαφορετικά. Εγώ είμαι τελείως διαφορετική. Γίνεσαι ο άνθρωπος που θα ήθελες το παιδί σου να έχει γονιό. Οπότε αυτό φέρει μια τρελή ευθύνη.
Το '24 που ήμουν έγκυος, ενώ είχα μια πολύ εύκολη εγκυμοσύνη, ψυχολογικά ήμουν σε τρέλα. Σταμάτησα ξαφνικά να δουλεύω, αισθάνθηκα μη παραγωγική, είχα πάρει πάρα πολλά κιλά, 30 κιλά. Δεν ένιωθα καλά, ένιωθα λυπημένη.
Θα σου πω για τον τοκετό γιατί είναι κάτι που το σκέφτηκα πάρα πολύ. Δεν ενημερώθηκα πριν γεννήσω, σε σχέση με τις επιλογές που έχει μια γυναίκα στον τοκετό, δεν το έψαξα. Ήταν δική μου αμέλεια. Θεωρούσα τόσο αυτονόητο ότι θα γεννούσα φυσιολογικά που δεν μου πέρασε από το μυαλό κάτι άλλο.
Τελικά αυτό δεν συνέβη, έσπασαν τα νερά νωρίς τη νύχτα, το μωρό ήταν πολύ ψηλά και δεν είχα διαστολή. Μετά από πολλές ώρες τεχνικών πόνων και προσπάθειας, κάποια στιγμή αποφασίσαμε με τον σύντροφό μου και τον γιατρό μου, που εμπιστεύομαι πάρα πολύ για καισαρική. Είχαν περάσει οι ώρες και είχα αρχίσει να κουράζομαι. Με αιφνιδίασε αυτό, θα ήθελα να το είχα ψάξει, να είχα μία άποψη. Ήταν δική μου απόφαση αλλά δεν ήταν νηφάλια. Ήθελα πάρα πολύ να γεννήσω φυσιολογικά και θα ήθελα να μπορέσω στο επόμενο παιδί».
Η τραγουδοποιός ρωτήθηκε ποιο κομμάτι της παιδικής ηλικίας θα ήθελε να μεταδώσει στην κόρη της και απάντησε τη σχέση της με την Κρήτη μιας και ο σύντροφός της είναι Κρητικός και η ίδια έχει κρητική καταγωγή.
«Επίσης και τη σχέση με τους γονείς. Οι δικοί μου μου διάβαζαν κάθε βράδυ παραμύθια και μου τραγουδούσαν. Και την αποδοχή. Δεν ένιωσα ποτέ ντροπή ως παιδί και θα ήθελα να το μεταφέρω στην κόρη μου» ανέφερε.
«Τραγουδάω αυτοσχέδια τραγούδια στην κόρη μου και Ξυλούρη» είπε.
«Φοβάμαι πάρα πολλά πράγματα. Τις πρώτες μέρες που γέννησα φοβόμουν μην πάθω κάτι γιατί έκλαιγα πάρα πολύ και έλεγα στον Στέφανο αν πάθω κάτι του έλεγα να βάλει στην κόρη μου τραγούδια μου. Ήταν οι ορμόνες σίγουρα αλλά φοβόμουν πάρα πολύ μην πάθω κάτι και δεν τη δω να μεγαλώνει.
Πριν αποκτήσω την κόρη μου η ζωή μου ήταν ό,τι να 'ναι, τώρα αναζητώ τη σταθερότητα. Μόλις έμεινα έγκυος άρχισα να ενδιαφέρομαι ξανά για τις σπουδές μου στην ψυχολογία, ξαφνικά θέλω σταθερά πράγματα.
Δεν έχω συνειδητοποιήσει ακόμα ότι δημιούργησα δική μου οικογένεια. Δηλαδή αν συμβεί κάτι θα πάρω τη μαμά μου όχι τον Στέφανο. Ή αν χρειάζομαι κάτι για το μωρό και μου λένε ότι έχω έναν άντρα. Τώρα προσπαθώ σιγά σιγά να το καταλάβω.
Δεν πολυκοιμάμαι τα βράδια αλλά κάπως το ήξερα και είμαι προετοιμασμένη και οι αντοχές μου είναι οκ.
Όσο έλειπα να γεννήσω η μητέρα μου είχε οργανώσει τα πάντα. Ήμουν πολύ ευα΄λωτη τις πρώτες μέρες στο σπίτι» ανέφερε μεταξύ άλλων.
Ανέφερε όμως και τις καλύτερη και την χειρότερη στιγμή της μέρας με την κόρη της. «Τρελαίνομαι να τη βλέπω δίπλα μου όταν ξυπνάω. Ξυπνάει τόσο χαρούμενη, αυτό είναι το αγαπημένο μου. Το χειρότερό μου είναι το βράδυ που την παίρνει πολύ δύσκολα ο ύπνος. Εκνευρίζεται που νυστάζει».
Μιλώντας για τους γονείς της δήλωσε ότι η μητέρα της είναι πολύ τρυφερή γιαγιά αλλά ο πατέρας της είναι πιο επιφυλακτικός με τα μωρά και περιέγραψε ένα αστείο περιστατικό.
Η Παυλίνα Βουλγαράκη καταλήγοντας αναφέρθηκε και πάλι για την αποδοχή που ήταν βασική αξία στην «αντικανονική» οικογένειά της και θέλει να υπάρχει και στη δική της.
«Αντικανονικό θεωρώ την άνεση που είχαμε όλοι στην έκθεση μεταξύ μας γιατί στα σπίτια έχουμε μάθει να κρυβόμαστε. Εμείς είχαμε απόλυτη αποδοχή. Δηλαδή ο αδελφός μου έκανε coming out στην πρώτη Λυκείου και ήταν όλοι υπερκούλ στο σπίτι, δεν τέθηκε θέμα συζήτησης. Με την ίδια λογική κι εγώ όταν είπα ότι θέλω να ασχοληθώ με το τραγούδι. Με αυτή την έννοια αυτή η οικογένεια ήταν αντικανονική και θέλω πολύ να υπάρχει και στη δική μου οικογένεια» είπε.
