Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο «γερνάω» και το «μεγαλώνω» καθώς το πρώτο συνήθως συνοδεύεται από μια αρνητική χροιά.
Το ζητούμενο είναι -όποια λέξη και αν χρησιμοποιείς - να μεγαλώνεις όμορφα. Και μεγαλώνει κάποιος όμορφα όταν βρεί το νόημα της ζωής και αφήσει πίσω του βαρίδια που τον ταλαιπωρούσαν.
Ακολουθούν δέκα πράγματα για τα οποία οι άνθρωποι που μεγαλώνουν όμορφα τείνουν να σταματούν να νοιάζονται, όχι επειδή παραιτούνται, αλλά επειδή επιτέλους έχουν καταλάβει τι έχει πραγματικά σημασία στη ζωή. Αν διαπιστώνεις ότι ταυτίζεσαι, τότε σίγουρα κάτι κάνεις καλά καθώς μεγαλώνεις με... χάρη!
Δεν σε νοιάζει πια τι σκέφτονται οι άλλοι για τις επιλογές σου
Οι περισσότεροι μεγαλώνουμε μαθαίνοντας να παίρνουμε αποφάσεις με βάση την έγκριση κάποιου άλλου: της οικογένειας, των συναδέλφων, της κοινωνίας, ακόμη και αγνώστων στο διαδίκτυο. Όμως ένα από τα ήσυχα προνόμια του να μεγαλώνεις όμορφα είναι η συνειδητοποίηση ότι οι γνώμες των άλλων δεν αλλάζουν πραγματικά το πώς βιώνεις τη ζωή σου.
Ίσως αλλάξεις καριέρα αργά στη ζωή σου. Ίσως αποφασίσεις να περνάς τα πρωινά σου περπατώντας στη γειτονιά με έναν σκύλο που πιστεύει ότι είσαι το κέντρο του σύμπαντος. Ό,τι και να κάνεις, θα διαπιστώσεις αργά ή γρήγορα ότι οι άνθρωποι πάντα θα έχουν κάτι να πουν. Κι όμως, κανένας από αυτούς δεν χρειάζεται να ζήσει με τις επιλογές σου. Εσύ όμως ναι.
Το να μεγαλώνεις όμορφα σημαίνει να επιλέγεις επιτέλους τη ζωή που σου ταιριάζει, αντί για εκείνη που φαίνεται «αρμόζουσα».
Freepik
Απελευθερώνεσαι από την πίεση για ένα άψογο σπίτι
Υπήρχε μια εποχή που ένας λεκές στον τοίχο ή ένα πιάτο στον νεροχύτη μπορούσε να μοιάζει με προσωπική αποτυχία. Πολλοί περνούν χρόνια προσπαθώντας να διατηρούν σπίτια που μοιάζουν με σελίδες περιοδικών ή τουλάχιστον σπίτια που θα ενέκριναν οι γείτονες.
Κάποια στιγμή όμως συνειδητοποιείς ότι ένα πεντακάθαρο σπίτι είναι ωραίο, αλλά ένα σπίτι που μοιάζει ζωντανό είναι καλύτερο. Λίγη ακαταστασία γίνεται σημάδι ζωής, όχι έλλειψης πειθαρχίας. Δαχτυλιές στα τζάμια μπορεί να σημαίνουν επισκέπτες. Παιχνίδια στο πάτωμα μπορεί να σημαίνουν εγγόνια. Ένα άνετο χάος μπορεί να σημαίνει μια ζωή που τη ζεις, όχι που τη σκηνοθετείς.
Το «αρκετά καθαρό» γίνεται πολύ πιο ικανοποιητικό από το τέλειο.
Διαλέγεις τις «μάχες» σου
Υπάρχει μια φάση στη ζωή όπου κάθε διαφωνία μοιάζει σαν μια μικρή δίκη κι εσύ είσαι ο βασικός συνήγορος. Με τον καιρό, όμως, οι άνθρωποι ανακαλύπτουν ότι η συνεχής αντιπαράθεση είναι εξαντλητική και ότι το έπαθλο της νίκης δεν αξίζει όσο η διατήρηση της ηρεμίας.
Καθώς μεγαλώνεις, οι σχέσεις αποκτούν μεγαλύτερη σημασία από την απόδειξη ενός επιχειρήματος. Μπορείς να συνεχίσεις να έχεις ισχυρές απόψεις, αλλά σταματάς να αντιμετωπίζεις κάθε συζήτηση σαν πεδίο μάχης. Κάποιες φορές, το να αφήσεις τον άλλον να έχει τον τελευταίο λόγο είναι η πιο σοφή και πολύ πιο γαλήνια επιλογή.
Αλλιώς λέγεται «διαλέγω τις μάχες μου» ή «έξυπνη ιεράρχηση».
Αποσυνδέεις την ταυτότητά σου από το επάγγελμά σου
Πολλοί περνούν δεκαετίες περιγράφοντας τον εαυτό τους με βάση το τι κάνουν αντί για το ποιοι είναι. Οι επαγγελματικοί τίτλοι γίνονται μικρές ετικέτες που τους ακολουθούν παντού. Όμως καθώς μεγαλώνεις θα διαπιστώσεις ότι «τα ράσα δεν κάνουν τον παπά».
Όταν το κεφάλαιο της καριέρας κλείνει, οι περισσότεροι ανακαλύπτουν μια εκδοχή του εαυτού τους που είχαν ξεχάσει. Τα χόμπι επιστρέφουν. Οι φιλίες βαθαίνουν. Νέα ενδιαφέροντα εμφανίζονται. Αρχίζεις να εξερευνάς κομμάτια του εαυτού σου που περίμεναν υπομονετικά όσο εσύ ήσουν απασχολημένος με το να είσαι «παραγωγικός».
Το να μεγαλώνεις όμορφα σημαίνει να θυμάσαι ότι δεν ορίζεσαι από τη δουλειά που έκανες κάποτε, αλλά από τη ζωή που συνεχίζεις να ζεις.
Χάνεις το ενδιαφέρον για τάσεις που στην πραγματικότητα δεν σε νοιάζουν
Η ποπ κουλτούρα κινείται με ιλιγγιώδη ταχύτητα και οι νεότεροι συχνά την παρακολουθούν επειδή αισθάνονται ότι «πρέπει». Με την ηλικία όμως έρχεται η ανακουφιστική συνειδητοποίηση ότι δεν χρειάζεται να καταλαβαίνεις κάθε viral χορό, κάθε διαμάχη διασήμων ή κάθε διαδικτυακή έκφραση.
Ακολουθείς μόνο τις τάσεις που σε ενδιαφέρουν πραγματικά και αγνοείς εκείνες που εξαφανίζονται πριν προλάβεις να πεις «τι σημαίνει αυτό;». Η ζωή γίνεται λιγότερο αγώνας δρόμου και περισσότερο συνειδητή επιλογή.
Αυτό είναι αληθινή ελευθερία: η επιλεκτική περιέργεια.
Αφήνεις πίσω το κυνήγι της σωματικής τελειότητας
Το να μεγαλώνεις όμορφα δεν σημαίνει να προσποιείσαι ότι θα μείνεις είκοσι για πάντα. Σημαίνει να συμφιλιώνεσαι με ένα σώμα που σε έχει φέρει μέχρι εδώ και να συνεχίζεις να το φροντίζεις χωρίς να το τιμωρείς.
Μαθαίνεις να δίνεις προτεραιότητα στην υγεία αντί στην τελειότητα: άνετη κίνηση αντί για ακραία άσκηση, θρέψη αντί για στέρηση, εκτίμηση αντί για κριτική. Οι ρυτίδες γίνονται ιστορίες, όχι προβλήματα. Τα γκρίζα μαλλιά γίνονται στυλ, όχι παρακμή. Μερικοί πόνοι γίνονται υπενθυμίσεις ότι είσαι ακόμα εδώ, ακόμα μέρος της ζωής.
Η τελειότητα χάνει τη λάμψη της και τη θέση της παίρνει η αυθεντικότητα.
Freepik
Απελευθερώνεσαι από την ανάγκη να συσσωρεύεις πράγματα
Κάποια στιγμή οι άνθρωποι κοιτάζουν γύρω τους τα υπάρχοντά τους και αναρωτιούνται πώς κατέληξαν με τόσα πολλά πράγματα που χρειάζονται συνεχώς ξεσκόνισμα, αποθήκευση, τακτοποίηση και έγνοια. Εκεί ξεκινά η αλλαγή.
Πολλοί συνειδητοποιούν ότι λιγότερα αντικείμενα σημαίνουν περισσότερο χώρο, ψυχικό όσο και φυσικό. Οι εμπειρίες αρχίζουν να μετρούν περισσότερο από τα αντικείμενα. Οι αναμνήσεις γίνονται πιο πολύτιμες από τις συλλογές. Και η ελευθερία που έρχεται με το να κατέχεις λιγότερα μοιάζει πιο ελαφριά από οποιαδήποτε νέα αγορά.
Αφήνεις πίσω το βάρος των προσδοκιών των άλλων
Περνάς μεγάλο μέρος της ζωής σου προσπαθώντας να είσαι αξιόπιστος, εντυπωσιακός, ευχάριστος, επαγγελματίας, υπεύθυνος, όλα όσα χρειάζονται οι άλλοι από εσένα. Όμως κάποια στιγμή φτάνεις σε μια ηλικία όπου αρχίζεις να κάνεις τις πραγματικές ερωτήσεις: Τι θέλω εγώ; Ποιος ρυθμός μου ταιριάζει; Την έγκριση ποιου συνεχίζω να κυνηγάω και γιατί;
Το να γερνάς όμορφα σημαίνει να δίνεις επιτέλους στον εαυτό σου την άδεια να βγεις από ρόλους που ποτέ δεν σου ταίριαξαν πραγματικά. Όχι για να απογοητεύσεις τους άλλους, αλλά για να σταματήσεις να εγκαταλείπεις τον εαυτό σου.
Οι προσδοκίες μικραίνουν. Ο αυτοσεβασμός μεγαλώνει.
Σταματάς να συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους
Η σύγκριση είναι μια από τις πιο εξαντλητικές συνήθειες της σύγχρονης ζωής. Καμία δεν οδηγεί σε κάτι υγιές. Κάποια στιγμή, οι άνθρωποι που μεγαλώνουν με χάρη παρατηρούν ότι ο ανταγωνισμός που ένιωθαν με γείτονες, συναδέλφους ή συνομηλίκους απλώς εξαφανίζεται.
Μαθαίνουν να μετρούν τη ζωή τους με βάση τη δική τους ικανοποίηση, όχι τα επιτεύγματα των άλλων. Αυτό που κάποτε προκαλούσε ζήλια, τώρα προκαλεί περιέργεια. Αυτό που κάποτε δημιουργούσε ανασφάλεια, τώρα μοιάζει αδιάφορο.
Η σύγκριση χάνει τη δύναμή της, γιατί η δική σου πορεία επιτέλους σου αρκεί.
Αφήνεις πίσω τον φόβο του να επιβραδύνεις
Η κοινωνία αντιμετωπίζει το να κόβεις ρυθμό ως παρακμή, όμως το να μεγαλώνεις όμορφα το μετατρέπει σε επιλογή. Ο ρυθμός μαλακώνει. Η βιασύνη ξεθωριάζει. Συνειδητοποιείς ότι δεν χρειάζεται να τρέχεις σε κάθε δουλειά ούτε να γεμίζεις κάθε μέρα με παραγωγικότητα.
Οι βόλτες γίνονται πιο μακριές. Οι συζητήσεις πιο βαθιές. Τα γεύματα πιο αργά. Οι στιγμές πιο γεμάτες. Η ζωή δεν μικραίνει όταν επιβραδύνεις — απλώνεται με τρόπους που δεν μπορούσες να εκτιμήσεις νωρίτερα.
Το να κόβεις ταχύτητα παύει να μοιάζει με απώλεια χρόνου και αρχίζει να μοιάζει με την ανάκτησή του.
Διαβάστε ακόμα:
10 winter moments που αξίζει να φωτογραφίσεις φέτος και να ανεβάσεις στο Instagram
