Η αλλαγή του χρόνου δεν είναι μόνο ημερολογιακή. Είναι βαθιά συναισθηματική. Κλείνει ένας κύκλος, έστω κι αν δεν το παραδεχόμαστε πάντα. Μαζί του κλείνουν στιγμές, εμπειρίες, άνθρωποι, σκέψεις που μας ακολούθησαν για μήνες. Και αυτό από μόνο του κουβαλά βάρος.

Ο απολογισμός που γίνεται σχεδόν αυτόματα

Όσο κι αν προσπαθείς να το αποφύγεις, κάπου ανάμεσα στις τελευταίες μέρες του χρόνου ξεκινά ο απολογισμός. Τι πήγε καλά, τι δεν πήγε, τι άντεξες, τι σε κούρασε. Δεν είναι πάντα μια συνειδητή διαδικασία. Πολλές φορές έρχεται σαν αίσθηση. Μια γλυκιά ανακούφιση ή μια μικρή λύπη που δεν ξέρεις ακριβώς από πού προέρχεται.

Unsplash

Η ανάγκη να αφήσεις πίσω ό,τι σε βάρυνε

Το να αφήνεις πίσω μια χρονιά σημαίνει συχνά να αποχωρίζεσαι και κομμάτια που δεν σου έκαναν καλό. Άγχη, απογοητεύσεις, σχέσεις που άλλαξαν ή τελείωσαν. Αυτό δεν γίνεται με ένα κουμπί. Θέλει χρόνο και κατανόηση. Και είναι απολύτως φυσιολογικό να μην νιώθεις έτοιμος την ίδια στιγμή που αλλάζει το ημερολόγιο.

Η μελαγχολία που συνυπάρχει με την ελπίδα

Η αλλαγή του χρόνου έχει αυτή τη διπλή όψη. Από τη μία, φέρνει ελπίδα και μια αίσθηση νέας αρχής. Από την άλλη, φέρνει και μια ήσυχη μελαγχολία. Για όσα δεν πρόλαβες, για όσα δεν έγιναν όπως τα περίμενες. Τα δύο αυτά συναισθήματα μπορούν να συνυπάρχουν χωρίς να αναιρεί το ένα το άλλο.

Δεν χρειάζεται να κλείσουν όλα για να προχωρήσεις

Υπάρχει μια άτυπη πίεση ότι με τη νέα χρονιά πρέπει να τα αφήσουμε όλα πίσω. Στην πραγματικότητα, κάποια πράγματα απλώς συνεχίζονται. Και αυτό είναι εντάξει. Το να αφήνεις πίσω μια χρονιά δεν σημαίνει ότι ξεχνάς. Σημαίνει ότι παίρνεις μαζί σου ό,τι έμαθες και αφήνεις χώρο για κάτι πιο ελαφρύ.

Unsplash

Η νέα χρονιά δεν ξεκινά από το μηδέν

Συναισθηματικά, καμία χρονιά δεν ξεκινά από το μηδέν. Ξεκινά από εκεί που βρίσκεσαι. Με την κούρασή σου, με τις αντοχές σου, με τις ανάγκες σου. Και αυτό είναι ίσως το πιο τίμιο σημείο εκκίνησης. Όχι η υπόσχεση ότι όλα θα αλλάξουν, αλλά η αποδοχή ότι συνεχίζεις.

Το να αφήνεις πίσω μια χρονιά δεν είναι πράξη θορυβώδης. Είναι σιωπηλή, προσωπική και διαφορετική για τον καθένα. Δεν χρειάζεται να είναι τέλεια, ούτε να συνοδεύεται από μεγάλες αποφάσεις. Αρκεί να δώσεις στον εαυτό σου τον χώρο να νιώσει, να ξεκουραστεί και να προχωρήσει με τον δικό του ρυθμό. Αυτό από μόνο του είναι μια νέα αρχή.

Διαβάστε ακόμα

Τελειομανία στις γιορτές: Η παγίδα του να τα θέλεις όλα στην εντέλεια και τρόποι να χαλαρώσεις

Όταν σαμποτάρουμε την ευτυχία μας και πώς μπορούμε να το αλλάξουμε στην πράξη

Γιατί αφήνουμε τα μικρά ασήμαντα πράγματα να μας αγχώνουν μέσα στις γιορτές