Κανένα εγχειρίδιο δε μπορεί να προετοιμάσει πραγματικά έναν γονιό για τις προκλήσεις της ανατροφής ενός παιδιού. Κάθε παιδί είναι διαφορετικό, κάθε οικογένεια μοναδική, και κάθε γονιός κουβαλά τη δική του εμπειρία, τις αξίες και τα βιώματά του.

Είναι απολύτως φυσιολογικό, λοιπόν, δύο γονείς να έχουν διαφορετικές απόψεις για το τι είναι «σωστό» ή «καλύτερο» για το παιδί τους. Το ζήτημα δεν είναι να συμφωνούν πάντα, αλλά να μάθουν να συνεργάζονται με έναν τρόπο που ενώνει αντί να χωρίζει.

Η σημασία της επικοινωνίας

Η επικοινωνία είναι η βάση κάθε υγιούς σχέσης και το ίδιο ισχύει και για τη γονεϊκή συνεργασία. Όταν προκύπτουν διαφωνίες, το σημαντικό είναι να εκφράζονται ήρεμα, χωρίς επίθεση και χωρίς να «κερδίζει» κανείς. Ένας ανοιχτός διάλογος, όπου ακούγονται πραγματικά και οι δύο πλευρές, βοηθά να βρεθεί κοινό έδαφος.

Το παιδί, άλλωστε, χρειάζεται να βλέπει ενότητα και συνέπεια. Αν οι γονείς δείχνουν σεβασμό μεταξύ τους, το μαθαίνει κι εκείνο. Αντίθετα, όταν οι διαφωνίες μετατρέπονται σε αντιπαραθέσεις, το παιδί μπορεί να νιώσει ανασφάλεια ή να προσπαθήσει να «εκμεταλλευτεί» τη διαφορά των απόψεων.

Unsplash

Ο ρόλος της ευελιξίας

Κανείς δεν έχει πάντα δίκιο. Και η αναγνώριση αυτού είναι τεράστιο βήμα ωριμότητας. Η ευελιξία και η διάθεση να δοκιμάσει κανείς κάτι διαφορετικό μπορεί να κάνει θαύματα. Αν ένας από τους δύο γονείς επιμένει σε κάτι, αξίζει να του δοθεί η ευκαιρία να το εφαρμόσει, με τη συμφωνία ότι θα αξιολογήσουν μαζί το αποτέλεσμα.

Η συνεργασία δε σημαίνει ομοφωνία, αλλά αμοιβαίο σεβασμό και προσαρμοστικότητα. Άλλωστε, ο κοινός στόχος παραμένει ίδιος: να μεγαλώσει ένα παιδί με αγάπη, σιγουριά και ελευθερία να γίνει ο εαυτός του.

Ενότητα μπροστά στο παιδί

Ακόμα κι όταν υπάρχει διαφωνία, είναι σημαντικό να μη φαίνεται μπροστά στο παιδί. Οι αποφάσεις καλό είναι να συζητιούνται ιδιωτικά και να παρουσιάζονται έπειτα ενιαία. Έτσι, το παιδί αντιλαμβάνεται ότι οι γονείς του λειτουργούν ως ομάδα και αυτό το κάνει να νιώθει ασφάλεια.

Επιπλέον, όταν ένα παιδί βλέπει πως οι γονείς του μπορούν να λύνουν τις διαφορές τους με διάλογο και ψυχραιμία, μαθαίνει κι εκείνο έναν πολύτιμο τρόπο διαχείρισης συγκρούσεων.

Unsplash

Ο κοινός στόχος

Στο τέλος της ημέρας, οι διαφορές στις απόψεις δεν έχουν τόση σημασία όσο η κοινή πρόθεση. Κάθε γονιός θέλει το καλύτερο για το παιδί του, και αυτό είναι το νήμα που τους συνδέει, ακόμα κι αν ακολουθούν διαφορετικά μονοπάτια.

Η γονεϊκότητα δεν είναι μια μάχη απόψεων, αλλά μια συνεχής ανταλλαγή ιδεών, μια διαδικασία εξέλιξης που εμπλουτίζει και τους δύο. Το παιδί δεν χρειάζεται «τέλειους» γονείς, χρειάζεται γονείς που αγαπούν, ακούνε και συνεργάζονται.