Η Ευδοκία Ρουμελιώτη βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή «Super Κατερίνα» και μίλησε για τη νέα της τηλεοπτική δουλειά, τη σειρά του Alpha, «Τρομεροί Γονείς». Όπως αποκάλυψε, πρόκειται για ένα project που τη συγκίνησε από την πρώτη στιγμή, καθώς θίγει ζητήματα οικογένειας, σχέσεων και γονεϊκής ευθύνης, θέματα που η ίδια γνωρίζει καλά και σε προσωπικό επίπεδο.
«Ο έρωτας δεν είναι όπως τον πρώτο χρόνο, αλλά κάτι βαθύτερο»
Η γνωστή ηθοποιός μίλησε ανοιχτά και για τη σχέση της με τον σύζυγό της, τον επιχειρηματία Νικηφόρο Χαραγκιώνη, με τον οποίο είναι μαζί πάνω από δεκαπέντε χρόνια. Όπως είπε, η αγάπη τους έχει ωριμάσει, όμως παραμένει ζωντανή.
«Υπάρχει ο έρωτας με άλλη μορφή. Δεν είναι σαν τον πρώτο χρόνο, που χτυπάει η καρδιά σου, αλλά κάτι πολύ πιο ουσιαστικό και βαθύ. Υπάρχουν στιγμές έρωτα, και αυτό είναι πολύ ωραίο, που θυμάσαι πώς ήτανε και που ξανά αυτός ο άνθρωπος που έχεις ζήσει 15 χρόνια, που έχεις τα παιδιά σου, που έχετε περάσει δύσκολα και εύκολα μαζί, υπάρχουν στιγμές που χτυπάει η καρδιά σου για να τον δεις», εξομολογήθηκε.
Η Ευδοκία Ρουμελιώτη περιέγραψε τη σχέση τους ως ένα ταξίδι γεμάτο εξέλιξη, αποδοχή και σεβασμό, σημειώνοντας πως «η πραγματική αγάπη φαίνεται στην καθημερινότητα, στα δύσκολα, όχι μόνο στις στιγμές πάθους».
Η σχέση με τους γονείς της και η σημασία της αγάπης
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, η ηθοποιός αναφέρθηκε στην παιδική της ηλικία και τη στενή σχέση που είχε με τη μητέρα της και τον πατριό της, τον οποίο θεωρούσε εξίσου πατέρα της.
«Με τη μαμά μου είχα απίστευτη σχέση και έναν πατριό υπέροχο, τον οποίο δεν τον ξεχώριζα από τον μπαμπά μου. Γονείς δεν είναι αυτοί που γεννάνε τα παιδιά, αλλά αυτοί που τα μεγαλώνουν. Οποιοσδήποτε μπορεί να γεννήσει, όμως το να είσαι πραγματικός γονιός σημαίνει να ξέρεις να μεγαλώσεις ένα παιδί», ανέφερε.
Η ίδια αποκάλυψε επίσης πως τελευταία νιώθει την ανάγκη να ανατρέξει στα νεανικά της χρόνια και να θυμηθεί πράγματα που την καθόρισαν: «Τον τελευταίο καιρό σκέφτομαι ότι θέλω να πάω πίσω, στα νιάτα μου».
Η συγκινητική εμπειρία της με την αναδοχή
Με ιδιαίτερη ευαισθησία, η Ευδοκία Ρουμελιώτη μίλησε για τη δική της εμπειρία με τη διαδικασία αναδοχής παιδιού, η οποία τελικά δεν ολοκληρώθηκε. Όπως εξήγησε, το παιδί βρέθηκε σε δύσκολη κατάσταση και κατέληξε να μεγαλώνει με μια γυναίκα μόνη της.
«Στο τέλος το παιδί αυτό βρίσκεται κάπου. Όχι ακριβώς σε οικογένεια. Το μεγαλώνει μια γυναίκα μόνη της. Είχαμε δεν είχαμε επιλογή, είχαμε ήδη τρία παιδιά με τον άνδρα μου, ήθελα να κάνω και άλλο παιδί εγώ. Απλώς το παιδάκι αυτό βρέθηκε με έναν τρόπο στη ζωή μας και ήταν σαν να μην είχαμε άλλη επιλογή», είπε.
Η ίδια εξήγησε ότι, παρά την αγάπη και τη φροντίδα που του πρόσφεραν, οι κοινωνικές υπηρεσίες αποφάσισαν να το απομακρύνουν.
«Ή θα το κρατούσαμε για να ζήσει ή θα έπρεπε να πάει σε κάποιο ίδρυμα και να φύγει. Θεωρούσαν ότι επειδή ήταν ένα παιδάκι με βεβαρημένη υγεία και ο γιος μου πήγαινε στο σχολείο, το απομάκρυναν», αποκάλυψε.
Κλείνοντας, η ηθοποιός τόνισε πόσο σημαντικοί είναι οι άνθρωποι που επιλέγουν να προσφέρουν ένα σπίτι σε παιδιά που το έχουν ανάγκη: «Αν ένας άνθρωπος πάνω στη γη αφήσει ένα αποτύπωμα, είναι οι άνθρωποι που υιοθετούν παιδιά και γίνονται ανάδοχοι».
Ένα παράδειγμα αγάπης και ανθρωπιάς
Η Ευδοκία Ρουμελιώτη απέδειξε για ακόμη μια φορά πως δεν είναι μόνο μια ταλαντούχα ηθοποιός, αλλά και ένας άνθρωπος με ευαισθησία και βαθιά ενσυναίσθηση.
Η εξομολόγησή της στην εκπομπή «Super Κατερίνα» άγγιξε το κοινό, θυμίζοντας ότι ο ρόλος του γονιού δεν καθορίζεται από το DNA, αλλά από την αγάπη, τη φροντίδα και τη συνέπεια απέναντι σε ένα παιδί.
