Δεν είναι απλό πράγματα η μητρότητα. Δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό. Φυσικά έχει υπέροχες στιγμές και πολλή αγάπη αλλά έχει και ζόρια. Και η Γιούλικα Σκαφιδά δεν στέκεται στα στερεότυπα και μιλάει ανοιχτά και για αυτά.
Καλεσμένη στην εκπομπή Μαμα-Δες που έκανε πρεμιέρα χθες με νέα παρουσιάστρια, την ηθοποιό και μαμά, Αρετή Πασχάλη η Γιούλικα Σκαφιδά ξεδίπλωσε πολλά κομμάτια από τη ζωής της ως μαμά πια.
«Γεννήθηκε ο Αγγελάκος, ο Άγγελος- Γεράσιμος όπως τον βαφτίσαμε. Και θα πω κι εγώ αυτό το κλισέ που μόνο όποιος είναι γονιός το καταλαβαίνει. Γεννήθηκε ο γιος μου και άλλαξε η ζωή μου και έκτοτε έχει αρχίσει ένα πολύ ωραίο ταξίδι του οποίου μυρωδιές είχα πάρει ήδη από την εγκυμοσύνη αλλά τώρα πια είμαι πολύ μέσα. Έχει πολύ ενδιαφέρον, έχει πολλή αγάπη, αχαρτογράφητα νερά. Έχει δυσκολίες και καλό είναι να μιλάμε για αυτές. Είχα μια πολύ καλή και εύκολη εγκυμοσύνη, δόξα τω Θεώ. Δεν πήρα πολλά κιλά, πήρα 6-7. Δούλευα κανονικά στις «Ψυχοκόρες», είκοσι μέρες πριν γεννήσω» είπε αρχικά η ηθοποιός.
-Θέλω να μου πεις τη μαγική εκείνη στιγμή που τον ακούμπησαν πάνω σσυ…
«Δεν ήταν και τόσο μαγική γιατί έκανα καισαρική και όπως ήμουν ξαπλωμένη η μάτια μου τον έφερε πολύ κοντά και ήθελα να της πω πάρτον λίγο πιο μακριά γιατί ζαλίζομαι. Ίσως έχω πια και πρεσβυωπία. Θυμάμαι που τον είδα και ήταν ξανθούλης και είχε μεγάλη μύτη όπως τον είχε δει στον υπέρηχο και σκεφτόμουν κοίτα πώς έχει προχωρήσει η τεχνολογία»
-Όταν πήρατε τον Αγγελάκο στο σπίτι;
«Τα είχαμε ετοιμάσει όλα, το λίκνο το κουβερτάκι… Το πρώτο βράδυ με το νεογέννητο στο σπίτι όμως ήταν καταστροφικό. Κοιμήθηκε 1μιση ώρα, εγώ ήμουν φοβερά ταλαιπωρημένη. Θυμάμαι κάποια στιγμή δεν άντεξα και κοιμήθηκα και ξύπνησα 6 το πρωί. Εκείνος ευτυχώς κοιμόταν και άρχισα να ασχολούμαι με μένα».
-Θήλασες; Ήθελες; Τα κατάφερες;
«Θήλασα ένα τρίμηνο. Το αν θα θηλάσει κάποιος ή το πώς θα γεννήσει μια γυναίκα είναι λίγο πιο προσωπικό. Και έχω καταλάβει πλέον ότι για να είναι καλά το παιδί, πρέπει εγώ πρώτα να είμαι καλά. Οπότε αυτόν τον δρόμο ακολούθησα. Θήλασα τρεις μήνες, γιατί πεινούσε πολύ και εγώ δεν είχα τόσο γάλα, οπότε άρχισα να του δίνω ξένο και ήμασταν χαρούμενοι και εγώ και αυτός. Είχα την πολυτέλεια να μην δουλέψω -ήταν και η περίοδος τέτοια- που έκατσα ένα εννιάμηνο»
-Και πώς ήταν για σένα
«Ήταν δημιουργική αυτή η περίοδος. Ήταν και πολύ κουραστική. Ήταν και στιγμές που έλεγα δεν μπορώ άλλο, έχω τρελαθεί. Σταμάτα να φωνάζεις, σταμάτα να κλαις... Τα είπα όλα αυτά, τα έκανα όλα αυτά αλλά προσπάθησα να βρίσκω τρόπους εγώ να μην ταράζομαι, να είμαι ήρεμη, να βρίσκω τρόπους να τον απασχολώ κάθε φορά καινούργιο γιατί ξέρεις κι εσύ ένα παιδάκι κάθε μήνα αλλάζει. Αλλάζει η ρουτίνα. Μετά από έναν μήνα έρχονται καινούργια πράγματα. Χάρηκα που έμεινα αυτούς τους 9 μήνες, δεν το έχω ματανιώσει, αλλά μετά ήθελα να είμαι δημιουργική».
-Όταν χάνεις τον έλεγχο πώς το διαχειρίζεσαι;
«Αυτό ήταν κάτι που με απασχόλησε γιατί ενώ πίστευα πως είμαι ένας άνθρωπος πολύ Ζεν και πολύ ήρεμος με τον ερχομό του παιδιού συνειδητοποίησα ότι τελικά δεν ξέρω, ότι ίσως θέλει μια άλλη διαχείριση το παιδί. Θέλει μια εκτόνωση αλλά πρέπει να βάλεις πίσω τον εγωισμό σου. Πώς να τσακωθείς με ένα μωρό, είναι άδικο...»
