Υπάρχουν άνθρωποι που λένε «σ' αγαπώ» με ευκολία, σχεδόν αυθόρμητα. Κι άλλοι που το νιώθουν μέχρι το κόκκαλο, αλλά δεν βρίσκουν ποτέ τα κότσια για να το πουν. Μένουν σιωπηλοί, όχι επειδή δεν αγαπούν, αλλά επειδή κάτι μέσα τους τούς κρατάει πίσω.

Αν έχεις νιώσει ποτέ ότι κάποιος σε αγαπά αλλά δε στο λέει… ή αν εσύ δυσκολεύεσαι να το πεις, τότε αυτό το άρθρο ίσως σου εξηγήσει κάτι που μέσα σου υποψιαζόσουν. Ίσως η αγάπη να είναι πάντα εκεί, απλώς να έχει τη δική της γλώσσα.

Ας δούμε πιο καθαρά τι μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτή τη σιωπή.

Η παιδική εμπειρία και η γλώσσα της αγάπης

Για πολλούς, όλα ξεκινούν από την παιδική ηλικία. Αν ένα παιδί μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον όπου η αγάπη δεν εκφραζόταν με λόγια αλλά με πράξεις, τότε μπορεί να μη θεωρεί το «σ' αγαπώ» αναγκαίο ή φυσικό. Η στοργή ίσως δινόταν με φροντίδα, προσφορά ή προστασία, αλλά όχι με τρυφερά φωνητικά.

Όταν αυτό το παιδί μεγαλώσει, ίσως συνεχίσει να δείχνει την αγάπη του με χίλιους άλλους τρόπους, αλλά όχι με λέξεις. Κι όμως, πολλές φορές οι λέξεις αυτές είναι εκείνες που λείπουν περισσότερο.

Unsplash

Φόβος απόρριψης ή τραυματικές εμπειρίες

Το «σ' αγαπώ» είναι ευάλωτο. Δεν είναι απλώς μια δήλωση. Είναι μια ειλικρινής παράδοση του εαυτού μας στον άλλον. Και όταν κάποιος έχει πληγωθεί στο παρελθόν, ίσως φοβάται πως αν ανοιχτεί ξανά, θα πονέσει το ίδιο.

Ο φόβος της απόρριψης, της αδιαφορίας ή της εκμετάλλευσης μπορεί να κάνει κάποιον να χτίσει έναν αόρατο τοίχο γύρω από την καρδιά του. Οι λέξεις γίνονται ρίσκο. Και το ρίσκο, για εκείνον, ίσως είναι πολύ μεγάλο.

Unsplash

Το «σ' αγαπώ» δε σημαίνει το ίδιο για όλους

Για κάποιους, το «σ' αγαπώ» είναι κάτι ιερό. Δεν λέγεται εύκολα. Λέγεται όταν νιώθουν σίγουροι, όταν νιώσουν ότι μπορούν να χτίσουν πάνω σε αυτό. Δεν είναι απλώς μια ρομαντική στιγμή. Είναι μια δέσμευση.

Άλλοι, πάλι, μπορεί να πιστεύουν πως η αγάπη αποδεικνύεται με πράξεις και όχι με λέξεις. Ίσως νιώθουν ότι αν χρειάζεται να το πουν, τότε δεν το έχουν δείξει αρκετά. Ή φοβούνται πως, αν το πουν, θα χάσει τη μαγεία του.

Η δυσκολία δε σημαίνει έλλειψη αγάπης

Είναι σημαντικό να καταλάβουμε πως κάποιος που δεν λέει «σ' αγαπώ» δε σημαίνει πως δεν αγαπά. Απλώς το εκφράζει αλλιώς. Το θέμα είναι αν εσύ μπορείς να το καταλάβεις και αν εκείνος μπορεί, σταδιακά, να το μάθει.

Η αγάπη έχει πολλούς δρόμους. Κάποιες φορές είναι σιωπηλή, αλλά βαθιά. Άλλες φορές είναι εκκωφαντική, αλλά ρηχή. Το σημαντικό είναι να μάθουμε να αναγνωρίζουμε την πρόθεση, το συναίσθημα, την προσπάθεια.

Μπορεί να μάθει κανείς να το λέει;

Ναι. Με ασφάλεια, χρόνο και αγάπη. Αν ένας άνθρωπος νιώσει ότι δε θα κριθεί, ότι δε θα πληγωθεί αν ανοιχτεί, τότε μπορεί να αρχίσει να λύνει τα δεσίματα. Όχι για να λέει «σ' αγαπώ» κάθε μέρα, αλλά για να μπορεί να το λέει όταν το νιώθει, χωρίς φόβο.

Το κλειδί δεν είναι να τον πιέσεις, αλλά να του δείξεις ότι καταλαβαίνεις. Κι εκείνος, κάποια μέρα, ίσως σου πει αυτό το «σ' αγαπώ» με έναν τρόπο που θα σου μείνει για πάντα.

Μια συναισθηματική επανάσταση

Το «σ' αγαπώ» δεν είναι απλώς τρεις λέξεις. Είναι μια πρόσκληση σε κάτι αληθινό, μια μικρή επανάσταση απέναντι στην ανασφάλεια, το παρελθόν και την αποξένωση. Δεν λέγεται εύκολα από όλους, αλλά όταν ειπωθεί με ειλικρίνεια, φωτίζει όλο τον κόσμο γύρω μας.

Και κάπου εκεί, ανάμεσα στις λέξεις και τις σιωπές, γεννιέται η πιο καθαρή μορφή αγάπης. Αυτή που δεν χρειάζεται πάντα να ακουστεί. Αλλά όταν ακουστεί, μας αλλάζει.