Η Κλαούντια Καρντινάλε (Claudia Cardinale), η θρυλική ηθοποιός που σημάδεψε τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο, έφυγε από τη ζωή χθες 23 Σεπτεμβρίου, στη Γαλλία, σε ηλικία 87 ετών. Η είδηση σκόρπισε συγκίνηση, γιατί η Καρντινάλε δεν ήταν μόνο μια όμορφη γυναίκα της μεγάλης οθόνης, αλλά μια προσωπικότητα που έζησε με πάθος, δυσκολίες και θάρρος.
Γεννήθηκε στις 15 Απριλίου 1938 στη La Goulette της Τυνησίας, σε οικογένεια Σικελών μεταναστών. Μεγάλωσε μιλώντας γαλλικά και σικελικά, και αρχικά δεν είχε καμία πρόθεση να γίνει ηθοποιός. Ονειρευόταν να γίνει δασκάλα. Όλα όμως άλλαξαν όταν, σε ηλικία μόλις 17 ετών, κέρδισε έναν διαγωνισμό ομορφιάς στην Τυνησία. Το βραβείο ήταν ένα ταξίδι στο Φεστιβάλ της Βενετίας και εκεί ξεκίνησε η πορεία της στον κινηματογράφο.
Η διαδρομή της δεν ήταν απλή. Στα εφηβικά της χρόνια έζησε μια τραγική εμπειρία. Βιάστηκε από έναν άγνωστο άντρα. Από αυτό το γεγονός έμεινε έγκυος και αποφάσισε να κρατήσει το παιδί, τον γιο της Πάτρικ, που γεννήθηκε το 1958.
Εκείνη την εποχή το κοινωνικό στίγμα ήταν βαρύ. Για να προστατεύσει την καριέρα της αλλά και το ίδιο το παιδί, για αρκετά χρόνια παρουσιαζόταν δημόσια ως “αδελφός” της. Παρά τον πόνο και την πίεση, η Κλαούντια έδειξε τεράστια δύναμη, επιλέγοντας να συνεχίσει τη ζωή και το έργο της με αξιοπρέπεια.
Στην αρχή της πορείας της βρέθηκε στο πλευρό του παραγωγού Φράνκο Κριστάλντι. Η σχέση τους ήταν περίπλοκη, με πολλά στοιχεία ελέγχου. Ο Κριστάλντι επηρέαζε τόσο την καριέρα της όσο και την προσωπική της ζωή, προσπαθώντας να καθορίσει την εικόνα και τις επιλογές της.
Μετά από χρόνια, η Καρντινάλε βρήκε τη δύναμη να απελευθερωθεί. Το 1975 χώρισε μαζί του και λίγο αργότερα βρήκε πραγματική συντροφικότητα στο πλευρό του σκηνοθέτη Πασκουάλε Σκουιτιέρι, με τον οποίο έζησε για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες, μέχρι τον θάνατό του το 2017. Μαζί απέκτησαν μια κόρη, την Κλαούντια.
Η καριέρα της υπήρξε εντυπωσιακή. Έπαιξε σε περισσότερες από εκατό ταινίες και συνεργάστηκε με μερικούς από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες. Στάθηκε στο πλευρό του Φελίνι στο 8½, του Βισκόντι στο Λεόπαρδο, του Σέρτζιο Λεόνε στο Once Upon a Time in the West, ενώ έφτασε μέχρι και το Χόλιγουντ με τον Ροζ Πάνθηρα.
Όμως ποτέ δεν αρκέστηκε μόνο στην ομορφιά της. Η ίδια αρνιόταν να εμφανιστεί γυμνή, πιστεύοντας ότι το μυστήριο είναι πιο ισχυρό από την έκθεση, και αυτό ήταν μέρος της δικής της στάσης ζωής: να κρατά την ανεξαρτησία και τον έλεγχο του εαυτού της.
Η Καρντινάλε τιμήθηκε για το σύνολο της προσφοράς της με βραβεία όπως ο Χρυσός Λέοντας στη Βενετία και η Χρυσή Άρκτος στο Βερολίνο. Ταυτόχρονα, δεν έπαψε να μιλά για την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα των γυναικών, στηρίζοντας κοινωνικούς αγώνες και αναδεικνύοντας την ανάγκη για ισότητα.
Πίσω από τη λάμψη και την αναγνώριση, η Κλαούντια Καρντινάλε υπήρξε μια γυναίκα που πάλεψε με τις πληγές και τους περιορισμούς της εποχής της. Με τη δουλειά της, με τη δύναμη της προσωπικότητάς της και με την επιλογή της να ζήσει με ειλικρίνεια, άφησε ένα αποτύπωμα που ξεπερνά τον κινηματογράφο.
Ο θάνατός της σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής για τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο. Η Καρντινάλε ήταν κάτι παραπάνω από σταρ· υπήρξε μια μορφή που έδωσε σάρκα και οστά στο όνειρο και τη δύναμη του σινεμά.
Η Κλαούντια Καρντινάλε έφυγε, αλλά οι ταινίες της θα συνεχίσουν να μιλούν για εκείνη — και να εμπνέουν τις επόμενες γενιές.
