Στην Άκκρα της Γκάνας, οι κηδείες δεν περιορίζονται στο πένθος και τη σιωπή. Εκεί, μια μοναδική παράδοση έχει μετατρέψει το φέρετρο σε έργο τέχνης και σε σύμβολο ζωής: τα περίφημα «fantasy Coffins», γνωστά και ως Abebuo, λέξη που στα γλώσσα Ga σημαίνει «παροιμία». Και που όταν τα είδαμε πραγματικά μείναμε με το στόμα ανοιχτό!
Η φιλοσοφία πίσω από αυτά είναι απλή αλλά βαθιά. Το φέρετρο δεν είναι απλώς ένα κουτί για τον νεκρό, αλλά μια ιστορία για τον άνθρωπο που φεύγει.
Έτσι, ένας ψαράς μπορεί να θαφτεί μέσα σε ένα τεράστιο ξύλινο ψάρι, ένας αγρότης σε κασόνι που θυμίζει τα εργαλεία του ή τα καλαμπόκια που καλλιεργούσε, ενώ κάποιος που αγαπούσε να ταξιδεύει μπορεί να «αναπαυθεί» σε φέρετρο-αεροπλάνο, στολισμένο με τα χρώματα της εθνικής σημαίας. Άλλοι επιλέγουν σχέδια ζώων, όπως παγόνια ή λιοντάρια, που συμβολίζουν χαρίσματα ή μέρος του χαρακτήρα τους.
Η τέχνη αυτή ξεκίνησε στη δεκαετία του 1950 από ξυλουργούς της φυλής Ga στην περιοχή Τέσμα της Άκκρα. Σύντομα έγινε αναπόσπαστο μέρος της τοπικής κουλτούρας, και με τον καιρό άρχισε να τραβά την προσοχή συλλεκτών και μουσείων από όλο τον κόσμο.
Σήμερα, «Fantasy Coffins» εκτίθενται σε μουσεία σύγχρονης τέχνης, από τη Νέα Υόρκη μέχρι το Παρίσι, ως παραδείγματα λαϊκής τέχνης γεμάτης συμβολισμό.
Όταν μια οικογένεια χάνει τον άνθρωπό της, πηγαίνει στους ειδικούς ξυλουργούς για να αποφασίσουν μαζί το σχέδιο. Κάποιες φορές ξέρουν ακριβώς τι θέλουν· άλλες φορές ζητούν από τον τεχνίτη να εμπνευστεί από τη ζωή του εκλιπόντος και να προτείνει κάτι που θα ταιριάζει. Η δημιουργία του φέρετρου είναι μια συλλογική πράξη μνήμης, αλλά και μια τελετουργία συμφιλίωσης με την απώλεια.
Έτσι, οι κηδείες στην Γκάνα δεν είναι μόνο αποχαιρετισμός και θλίψη, είναι και μια γιορτή της ζωής. Τα φέρετρα-σύμβολα γίνονται ο τελευταίος ύστατος φόρος τιμής, που θυμίζει σε όλους όχι τον θάνατο, αλλά την πολύχρωμη και μοναδική διαδρομή του ανθρώπου που έφυγε.
