Υπάρχουν στιγμές που, όσο κι αν είμαστε περιτριγυρισμένοι από ανθρώπους, κάτι μέσα μας μοιάζει να λείπει. Είναι εκείνες οι ώρες που όλα ησυχάζουν και η μοναξιά κάνει την εμφάνισή της. Μερικές φορές έρχεται απλά, χωρίς προειδοποίηση. Άλλες φορές τη νιώθουμε να μας ακολουθεί για μέρες, σαν σκιά.

Η μοναξιά δεν είναι απλώς η απουσία παρέας. Είναι μια εσωτερική αίσθηση ότι δε μας «αγγίζει» τίποτα. Κι αν και δύσκολη, έχει πάντα κάτι να μας δείξει.

1. Η αποξένωση στην εποχή της σύνδεσης

Ζούμε σε μια εποχή που όλοι είμαστε «συνδεδεμένοι», αλλά σπάνια νιώθουμε πραγματικά κοντά. Μιλάμε, στέλνουμε μηνύματα, ανεβάζουμε στιγμές, όμως η αληθινή επαφή λείπει. Όταν κλείνουν τα φώτα και σβήνει η οθόνη, μένει μια αίσθηση κενού.

Η μοναξιά αυτή δεν έχει να κάνει με το πόσους ανθρώπους έχουμε γύρω μας, αλλά με το πόσους πραγματικά μάς καταλαβαίνουν. Και αυτό είναι κάτι που καμία εφαρμογή δε μπορεί να αντικαταστήσει.

Unsplash

2. Οι αλλαγές που μάς ταρακουνούν

Κάθε μεγάλη αλλαγή -μια μετακόμιση, μια νέα δουλειά, ένας χωρισμός- αφήνει πίσω της ένα διάστημα προσαρμογής. Είναι η φάση που όλα μοιάζουν ρευστά, τίποτα σταθερό, και ξαφνικά νιώθουμε μόνοι.

Η μοναξιά τότε δεν είναι ένδειξη αδυναμίας, αλλά αποτέλεσμα μετάβασης. Είναι το διάστημα ανάμεσα στο παλιό και το καινούργιο. Κι όσο κι αν πονάει, είναι απαραίτητο για να προχωρήσουμε.

3. Όταν χανόμαστε από τον εαυτό μας

Μερικές φορές δε φταίνε οι άλλοι. Φταίει ότι ξεχνάμε εμάς.

Τρέχουμε, πιεζόμαστε, κάνουμε πράγματα από συνήθεια και σταματάμε να ακούμε τι έχουμε ανάγκη. Κι όταν δεν ακούμε τον εαυτό μας, νιώθουμε αποκομμένοι, ακόμα κι αν είμαστε μέσα σε πλήθος.

Η απομάκρυνση από τον εαυτό είναι ίσως η πιο ύπουλη μορφή μοναξιάς, γιατί δεν έχει φωνή. Τη συνειδητοποιούμε μόνο όταν πια μας βαραίνει.

4. Η ανάγκη για ουσία στις σχέσεις

Η μοναξιά δεν αφορά πάντα την ποσότητα, αλλά την ποιότητα των σχέσεων. Μπορεί να έχεις γύρω σου φίλους, συνεργάτες, ανθρώπους, και να νιώθεις πως κανείς δεν σε «βλέπει» πραγματικά.

Όταν οι σχέσεις μένουν στην επιφάνεια, η ψυχή διψά για βάθος. Θέλουμε ουσιαστική σύνδεση, όχι απλή παρουσία. Θέλουμε κάποιον να μας ακούσει, όχι απλώς να είναι εκεί.

Unsplash

5. Η μοναξιά ως καθρέφτης

Παρότι δύσκολη, η μοναξιά δεν είναι πάντα εχθρός. Συχνά λειτουργεί σαν καθρέφτης που μάς δείχνει τι λείπει: αγάπη, φροντίδα, ηρεμία, ή ίσως μια ειλικρινής σχέση με τον εαυτό μας.

Αν τη δούμε με καλοσύνη, μπορεί να γίνει μια ευκαιρία να ανασυνδεθούμε με αυτό που είμαστε και με όσα έχουμε ξεχάσει να εκτιμούμε. Δεν έρχεται πάντα για να πληγώσει, αλλά για να μας καλέσει να κοιτάξουμε πιο βαθιά.

Κλείνοντας

Η μοναξιά είναι κομμάτι της ανθρώπινης εμπειρίας. Όλοι τη συναντάμε κάποια στιγμή, και κανείς δεν είναι «αδύναμος» επειδή τη νιώθει. Αντί να τη φοβόμαστε, μπορούμε να την ακούσουμε.

Μπορεί να κρύβει μέσα της τη διαδρομή πίσω σε εμάς, εκεί όπου αρχίζει ξανά η αληθινή επαφή.