Και ο Νίκος Ζαφειράκης το ήξερε αυτό από πριν και ευχόταν αν δεν ήταν γραφτό να νικήσει στο Big Brother να μην βγει δεύτερος.
Να μην ζήσει δηλαδή την πίκρα ότι έφτασε πάρα πολύ κοντά στο να καταφέρει να πετύχει το όνειρό του. Όμως ο κόσμος όλους αυτούς τους μήνες του πετυχημένου παιχνιδιού τον ξεχώρισε και τον αγάπησε και τον στήριξε.
Κι ετσι στον μεγάλο τελικό της Κυριακής το νεαρό παιδί από τη Λάρισα βρέθηκε στη δεύτερη θέση και η αλήθεια είναι πως πλάνταξε στο κλάμα.
-Δεν καταφέραμε να σηκώσουμε το έπαθλο… Δεν το πήρες και πολύ ελαφρά, σε πείραξε ε;
«Δεν με πείραξε τόσο πολύ το ότι έχασα το έπαθλο, όσο το ότι δεν κατάφερα να δώσω αυτή τη χαρά στους δικούς μου ανθρώπους…. Έτσι είναι η ζωή. Έχω μάθει να πέφτω, έχω μάθει όμως και να σηκώνομαι.
Στέκομαι μόνο στην οικογένειά μου, σε τίποτα άλλο. Στην οικογένειά μου και στον κόσμο που με ψήφισε. Ήταν τρεις δύσκολοι μήνες. Ίσως από τους πι δύσκολους μήνες της ζωής μου.
Γενικά νομίζω ότι κράτησα έναν χαρακτήρα , δεν ξέφυγα, κράτησα τον λόγο μου. Ήμουν από την πρώτη μέρα μέχρι και την τελευταία νομίζω ίδιο Χαίρομαι πάρα πολύ που το’ ζησα. Κρατάω τις φιλίες, κρατάω την αγάπη που πήρα από τον κόσμο, τους ευχαριστώ και τους ζητάω συγγνώμη που δεν τα κατάφερα»
-Κοίτα, δεν είναι καθόλου λίγο να καταφέρεις να φτάσεις στη δεύτερη θέση. Δεν είναι αμελητέο…
«Εντάξει, φυσικά, αλλά…»
-Είναι το έφτασα στην πηγή και νερό δεν ήπια;
«Σας τ’ ορκίζομαι πως αυτή τη στιγμή δεν σκέφτομαι τα λεφτά αν μπορούσα να κερδίσω και να μην ήταν τα χρήματα δεν θα με πείραζε καθόλου. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, που έχει χαθεί ο στόχος ούτως ή άλλως.
Ήθελα πάρα πολύ βνα δω τους ανθρώπους μου να πανηγυρίζουν, τίποτα άλλο. Ήρθαν εδώ, κάναν τόσα χιλιόμετρα, είμαστε μακριά εμείς εκί στη Λάρισα.
Ήρθε η γιαγιά μου 85 χρονών. Δεν είναι εύκολο να ξεκινάς από τη Λάρισα με 45 βαθμούς κελσίου. Στενοχωριέμαι μόνο για εκείνους.
Έχω δει πολύ περισσότερα από μια ήττα στη ζωή μου. Απλά έχω μάθει και να κερδίζω και γενικά δεν μ’ αρέσει να χάνω, συγχαρητήρια στον Χρήστο που κέρδισε, του εύχομαι μέσα από την καρδιά μου υγεία σε εκείνον και σε όλη του την οικογένεια»
-Η γιαγιά και η κοπέλα σου πραγματικά στενοχωρήθηκαν πολύ, λύγισαν αλλά νομίζω όχι γιατί δεν κέρδισες, αλλά γιατί έβλεπαν εσένα να στενοχωριέσαι πολύ
«Νομίζω ήταν ένας φαύλος κύκλος. Εκείνες στενοχωρήθηκαν για εμένα κι εγώ για εκείνες. Πραγματικά δεν στονοχωρήθηκα που έχασα, στενοχωρήθηκα που δεν τους έδωσα αυτό που ήθελα. Τη χαρά»
-Τώρα γυρίζεις πίσω. Έχεις ένα πανεπιστήμιο να τελειώσεις και παράλληλα δουλειά. Γιατί είσαι ένα παιδί που πρέπει να δουλέψει, όπως έχεις πει…
«Να σας πω κάτι… Τα λόγια περισσεύουν. Απ’ ότι μου είπαν οι άνθρωποί μου τ’ ανοίγω πάρα πολύ το στόμα μου. Δεν έχω σταματήσει να δουλεύω στη ζωή μου.
Θα ξαναπιάσω μια δουλίτσα. Δουλεύω από πάρα πολύ μικρό παιδί, οποιαδήποτε δουλειά μπορούσα να κάνω την έκανα. Δόξα το Θεό έχω μάθει δυό, τρεις τέχνες, μπορώ να τις αξιοποιήσω.
Έχω τη σχολή, θα παλέψω πάρα πολύ, πάλι όχι για μένα, για να δω τη γιαγιά μια φορά περήφανη για κάτι που κατάφερα»
-Εγώ νομίζω ότι η γιαγιά σου είναι έτσι κι αλλιώς περήφανη αγόρι μου για αυτό που είσαι…
«Σίγουρα μπορεί να είναι ήδη περήφανη, θέλω να την κάνω λίγο πιο περήφανη.
Το κορίτσι μου για μένα έχει προσπαθήσει πάρα πολύ, είναι στην ίδια σχολή με εμένα, μου έχει ετοιμάσει τι πρέπει να διαβάσω ήδη. Θα πάω, θα δώσω τα μαθήματά μου, θα τελειώσω τη σχολή και θα την κάνω περήφανη έτσι»
-Είχες βάλει ένα στόχο να φτάσεις στον τελικό και έφτασες, τώρα βάζεις να τελειώσεις τη σχολή. Βάζουμε ένα στοίχημα ότι του χρόνου θα την έχει τελειώσει;
«Σε ευχαριστώ πολύ για τη σχολή. Δεν είχα βάλει στόχο να φτάσω στον τελικά. Είχα βάλει στόχο μόνο να κερδίσω. Κι αφού αυτό δεν έγινε, το έχω πει είτε έβγαινα 4ος, 5ος δεν με ένοιαζε. Του είχα πει του BB μη με βγάλεις δεύτερο… Δεύτερος βγήκα.
Κρατάω την πίκρα αλλά χαίρομαι που το έζησα. Υγεία και ευτυχία σε όλους, αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο. Κι ένα τεράστιο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου στους ανθρώπους που με ψήφισαν.
Έχασαν χρήματα εκείνοι για να μπορέσει ο Νίκος να φτάσει λίγο πιο μακριά»
