Το πρωί της Παρασκευής 8 Αυγούστου, η Άριελ Κωνσταντινίδη έφερε στον κόσμο ένα υγιέστατο κοριτσάκι, σκορπίζοντας χαρά στην οικογένεια και τους φίλους της. Η ηθοποιός, η οποία έχει ήδη αποκτήσει δύο γιους, είδε την οικογενειακή της εικόνα να ολοκληρώνεται με την έλευση της μικρής.
Μητέρα και μωρό χαίρουν άκρας υγείας και αναμένεται να λάβουν εξιτήριο από το μαιευτήριο ΡΕΑ στις αρχές της εβδομάδας.
Η τρυφερή φωτογραφία
Το απόγευμα της Κυριακής 10/8, η ηθοποιός μοιράστηκε με τους διαδικτυακούς της φίλους μια ιδιαίτερη στιγμή: μια φωτογραφία στην οποία κρατά στην αγκαλιά της το νεογέννητο μωράκι της. Το χαμόγελό της και η τρυφερότητα με την οποία το κρατά, μαρτυρούν τη συγκίνηση και τη χαρά της.
Οι δηλώσεις πριν τον τοκετό
Λίγες ημέρες πριν γεννήσει, η Άριελ Κωνσταντινίδη είχε μιλήσει στην εκπομπή «Καλοκαίρι Παρέα» για την εμπειρία της εγκυμοσύνης στα 53 της χρόνια.
«Χαίρομαι που είναι κορίτσι το τρίτο μου παιδί. Αν υπήρχε επικινδυνότητα στα 53 μου να μείνω έγκυος, δε θα το αποφάσιζα. Πάνω από όλα είναι η υγεία μου και η υγεία του παιδιού. Με το που γέννησα, μου ξαναήρθε η ιδέα της σύλληψης. Το είχα πολύ καιρό στο μυαλό μου», είχε δηλώσει.
Η ηθοποιός αποκάλυψε επίσης ότι οι δίδυμοι γιοι της χάρηκαν πολύ με τα νέα, ενώ ξεκαθάρισε πως η απόφασή της δεν σχετιζόταν με την αναζήτηση ενός συντρόφου. «Δεν ξεκίνησα να ψάχνω έναν πατέρα για να κάνω παιδί. Για εμένα η οικογένεια είναι δημιουργία, όχι βάρος, ευθύνες και έξοδα», τόνισε.
Η επιλογή του ονόματος
Όσο για το όνομα της μικρής, η ηθοποιός προτιμά να αφήσει την τελική επιλογή… στην ίδια: «Έχω σκεφτεί διάφορα ονόματα, αλλά θα το διαλέξει εκείνη. Όπως και στα αγόρια μου, όταν τους έλεγα ονόματα και παρατηρούσα τις αντιδράσεις τους, έτσι θα γίνει και με την κόρη μου».
Η μητρότητα μέσα από τα δικά της λόγια
Η Άριελ Κωνσταντινίδη έχει εκφράσει πολλές φορές την αγάπη και την αφοσίωσή της στον ρόλο της μητέρας.
Σε παλαιότερη συνέντευξή της είχε τονίσει: «Η μητρότητα είναι το μεγαλύτερο δώρο της ζωής μου. Νιώθω πιο ολοκληρωμένη από ποτέ».
Παράλληλα, είχε υπογραμμίσει ότι δεν υπήρξε ποτέ για εκείνη μια κοινωνική υποχρέωση: «Δεν ήθελα ποτέ να κάνω παιδιά επειδή πρέπει, αλλά επειδή το θέλω αληθινά. Και όταν ήρθε η στιγμή, δεν το σκέφτηκα δεύτερη φορά».
