Η ανάγκη να έχεις τον έλεγχο σε όλα μπορεί να ξεκινάει από κάτι καλό: από την επιθυμία να νιώθεις ασφάλεια, να προλαμβάνεις τα λάθη, να κρατάς τη ζωή σου σε μια τάξη. Μόνο που με τον καιρό, αυτό το «θέλω να είμαι εντάξει» γίνεται «πρέπει να ελέγχω τα πάντα». Και τότε αρχίζει η εξάντληση.

Το άγχος αυξάνεται, η ευχαρίστηση μειώνεται και κάθε μικρή αστοχία μοιάζει με αποτυχία. Η καθημερινότητα γίνεται μια διαρκής προσπάθεια να κρατήσεις τα πάντα στη θέση τους, ενώ μέσα σου ξέρεις ότι δεν γίνεται. Κανείς δεν μπορεί να ελέγχει τα πάντα.

Γιατί προσπαθείς να ελέγχεις τόσο;

Συνήθως πίσω από την ανάγκη ελέγχου κρύβεται ο φόβος. Φόβος μήπως απογοητευτείς, μήπως πληγωθείς, μήπως δεν είσαι αρκετός. Όσο πιο έντονη είναι αυτή η αβεβαιότητα, τόσο πιο σφιχτά πιάνεις το τιμόνι. Μόνο που η ζωή δεν είναι διαδρομή σε ευθεία γραμμή. Είναι δρόμος με στροφές, απρόοπτα και μερικές φορές... λάσπες.

Όταν προσπαθείς να τα προγραμματίσεις όλα, χάνεις τη μαγεία του απρόβλεπτου. Τη χαρά του «ας δούμε πώς θα πάει». Και κυρίως, χάνεις τη σύνδεση με το τώρα.

Unsplash

Το να χαλαρώσεις δε σημαίνει να τα παρατήσεις

Το να αφήνεις τον έλεγχο δε σημαίνει ότι σταματάς να ενδιαφέρεσαι ή να προσπαθείς. Σημαίνει ότι δίνεις χώρο στη ζωή να εξελιχθεί χωρίς να τη σφίγγεις τόσο. Όπως όταν κρατάς νερό στα χέρια σου: όσο πιο δυνατά το πιέζεις, τόσο πιο εύκολα φεύγει.

Αρχίζεις να εμπιστεύεσαι περισσότερο, τον εαυτό σου, τους άλλους, τη ροή των πραγμάτων. Μαθαίνεις να λες «δεν πειράζει» όταν κάτι δεν πάει όπως το σχεδίασες. Και συνειδητοποιείς ότι δεν χρειάζεται να προβλέπεις κάθε αποτέλεσμα για να είσαι ασφαλής.

Πρακτικοί τρόποι να αφήσεις τον έλεγχο

1. Παρατήρησε τις σκέψεις σου. Όταν νιώθεις την ανάγκη να ελέγξεις μια κατάσταση, ρώτα: «Τι φοβάμαι ότι θα γίνει αν δεν το κάνω;». Μόνο αυτή η ερώτηση αρκεί για να χαλαρώσει το μυαλό.

2. Αποδέξου την αβεβαιότητα. Όσο κι αν προσπαθείς, δεν μπορείς να έχεις απαντήσεις για όλα. Και αυτό είναι εντάξει.

3. Εστίασε στο παρόν. Αντί να σκέφτεσαι πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, ρώτα τον εαυτό σου πώς νιώθεις τώρα.

4. Άφησε μικρά πράγματα να «τρέξουν μόνα τους». Δεν χρειάζεται κάθε λεπτομέρεια να περνά από το μικροσκόπιό σου. Δες το σαν άσκηση εμπιστοσύνης.

5. Μίλα για αυτό. Μερικές φορές, το να εκφράσεις ότι κουράστηκες να ελέγχεις, είναι ήδη το πρώτο βήμα για να απελευθερωθείς.

Unsplash

Η ηρεμία δεν έρχεται με τον έλεγχο, αλλά με την αποδοχή

Η αλήθεια είναι πως η ζωή πάντα θα έχει απρόοπτα. Πράγματα που δεν υπολόγισες, άνθρωποι που θα σε εκπλήξουν, στιγμές που θα σε ανατρέψουν. Το ζητούμενο δεν είναι να τα προβλέψεις, αλλά να μπορείς να τα αγκαλιάσεις.

Όταν σταματάς να προσπαθείς να έχεις τον έλεγχο, δίνεις χώρο στην ηρεμία να επιστρέψει. Κι εκεί, μέσα στη σιωπή και την αποδοχή, αρχίζεις να αναπνέεις ξανά κανονικά. Και να ζεις, όχι να διαχειρίζεσαι.