Πόσες φορές έχεις καθίσει μπροστά στον υπολογιστή αποφασισμένη να ξεκινήσεις κάτι και, χωρίς να το καταλάβεις, έχει περάσει μισή ώρα χαζεύοντας το κινητό σου ή τα email σου;

Ξέρεις ακριβώς τι πρέπει να κάνεις, αλλά δεν μπορείς να το αρχίσεις. Κάτι μέσα σου αντιστέκεται. Και μετά έρχεται η σκέψη: «Μα γιατί δεν μπορώ να συγκεντρωθώ; Μήπως είμαι τεμπέλα;»

Photo by Annie Spratt on Unsplash

Η αλήθεια είναι πως όχι, δεν είσαι τεμπέλα. Είσαι αγχωμένη. Και αυτό που νιώθεις δεν είναι αδυναμία ή έλλειψη θέλησης — είναι ο τρόπος που αντιδρά το σώμα σου όταν πιέζεται υπερβολικά. Όταν οεγκέφαλος αισθανθεί άγχος ή φόβο, ενεργοποιεί μια φυσική άμυνα: παγώνει.

Μπορεί να μη φεύγεις τρέχοντας από τη δουλειά, αλλά «παγώνεις» μπροστά στην οθόνη. Δεν είναι τεμπελιά· είναι το σώμα σου που προσπαθεί να σε προστατεύσει από κάτι που θεωρεί απειλή, έστω κι αν αυτή η “απειλή” είναι απλώς ένα δύσκολο email ή μια προθεσμία.

Photo by Josh Duke on Unsplash

Το πρόβλημα είναι ότι αυτός ο μηχανισμός δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο. Αναβάλεις τη δουλειά, νιώθεις ενοχές, το άγχος μεγαλώνει και έτσι κολλάς ακόμα περισσότερο. Όσο περισσότερο προσπαθείς να πιέσεις τον εαυτό σου να «μαζευτεί», τόσο πιο πολύ αντιστέκεται. Γιατί δεν χρειάζεται πίεση. Χρειάζεται ηρεμία.

Η αναβλητικότητα είναι ένα σήμα, όχι ένα ελάττωμα. Είναι ο τρόπος του σώματός σου να σου λέει πως κάτι μέσα σου χρειάζεται χώρο, ανάσα, φροντίδα. Δεν σημαίνει ότι δεν έχεις φιλοδοξίες ή ότι δεν ενδιαφέρεσαι για τη δουλειά σου. Σημαίνει απλώς ότι έχεις κουραστεί. Κουράστηκες να λειτουργείς συνεχώς σε ένταση, να είσαι αποδοτική, συγκεντρωμένη, οργανωμένη, τέλεια.

Δοκίμασε να το δεις αλλιώς. Πριν προσπαθήσεις να “αναγκάσεις” τον εαυτό σου να δουλέψει, κάνε μια μικρή παύση. Πάρε βαθιά ανάσα. Κάνε κάτι απλό — ένα φλιτζάνι νερό, λίγα λεπτά περπάτημα, λίγο φως στο πρόσωπο. Κάποιες φορές το σώμα χρειάζεται απλώς να νιώσει ότι είναι ασφαλές, και τότε η διάθεση για δράση επιστρέφει από μόνη της.
Τι μπορείς να κάνεις

Αν δεις την αναβλητικότητα σαν σήμα στρες και όχι σαν «αδυναμία», μπορείς να τη διαχειριστείς πιο ήπια.

freepik

Μερικές πρακτικές που βοηθούν

• Μικρά βήματα: ξεκίνα με κάτι πολύ μικρό π.χ. άνοιξε απλώς το αρχείο ή γράψε την πρώτη πρόταση.
• Αποσυμπίεση του σώματος: βαθιά αναπνοή, λίγο περπάτημα ή διατάσεις για να “ηρεμήσει” το νευρικό σύστημα.
• Αυτοενσυναίσθηση: θυμήσου ότι δεν είσαι ο μόνος· πολλοί άνθρωποι βιώνουν αναβλητικότητα ως αποτέλεσμα άγχους, όχι τεμπελιάς.
• Αλλαγή αφήγησης: αντί να λες “πρέπει να το κάνω”, πες “θέλω να δοκιμάσω να κάνω ένα βήμα”.
• Στήριξη: αν η αναβλητικότητα σε μπλοκάρει συστηματικά, ίσως βοηθήσει η συζήτηση με έναν coach ή ψυχολόγο που ειδικεύεται στο work-related stress.

Μην πολεμάς την αναβλητικότητα· άκουσέ την. Είναι ένας ήπιος τρόπος που έχει το άγχος να σου ψιθυρίσει: «Κάτσε λίγο, σε έχω κουράσει». Και όσο πιο τρυφερά απαντήσεις σε αυτό το μήνυμα, τόσο πιο εύκολα θα βρεις ξανά τη ροή σου.

Δεν σου λείπει η θέληση. Σου λείπει η ησυχία. Και όταν την ξαναβρείς, θα δεις πως όλα αρχίζουν να κινούνται πάλι, χωρίς πίεση, χωρίς ενοχές. Με ηρεμία.