Και φέτος τίμησε την Παγκόσμια Ημέρα Προωρότητας που έχει καθιερωθεί για τις 17 Νοεμβρίου η Ρούλα Ρέβη. Η γνωστή φωτογράφος έχει αποκτήσει δίδυμα παιδιά με τον Αποστόλη Τότσικα που γεννήθηκαν πρόωρα λόγω επιπλοκών και αν μη τι άλλο έχει βιώσει από πρώτο χέρι την αγωνία της μητέρας που το παιδί της έρχεται στον κόσμο πολύ νωρίτερα.
Με το δημόσιο ποστ της θέλησε να στείλει ένα αισιόδοξο μήνυμα και το έκανε με πολύ έξυπνο και συγκινητικό τρόπο. Ανέβασε λοιπόν την κόρη της να κρατά τη φωτογραφία της από όταν ήταν μωρό στη θερμοκοιτίδα και την έβαλε να μιλάει σε πρώτο πρόσωπο για το πώς από μωράκι που ζύγιζε μόλις ένα κιλό και κάτι σήμερα είναι ένα κορίτσι 10 ετών που τα κάνει όλα.
«Αυτή είμαι εγω… 34 εβδομάδων και ίσως λίγο λιγότερο, 1300 περίπου βάρος, με λίγη βοήθεια και λίγα σπα που μου έκαναν στη μονάδα προωροτητας πριν με αναλάβει η μαμά μου και ο μπαμπάς μου στο σπίτι…. Α και ένας ολόκληρος στρατός αργότερα….
Τότε ήμουν η μπέμπα, σήμερα με λένε Ειρήνη Χρυσή είμαι 10 ετών, 36 κιλά ,1.45 (εντάξει μπορεί να κλέβω λίγο, κλασική γυναίκα), παίζω ποδόσφαιρο, κάνω τζούντο, μαθήματα χιπ χοπ, και ενόργανη!
Θέλω να στείλω ένα μήνυμα στα μωρά σε όλες τις μονάδες προωρότητας που υπάρχουν- απολαύστε το-εκεί σας κάνουν όλα τα χατήρια κανείς δεν θα σας πει όχι σε τίποτα, ρίξτε ένα βλέμμα στους γονείς σας που αγωνιούν, σας κλείνω το μάτι πονηρά και σας αγαπώ! Όλα θα πάνε καλά, πολύ καλά».
Μάλιστα η Μαντώ Γαστεράτου της άφησε σχόλιο γράφοντας ότι της έδινε δύναμη όταν και εκείνη μπαινόβγαινε στο νοσοκομείο λόγω επιπλοκών. «Α ρε Ρούλα μακάρι να 'ξερες πόση δύναμη μου έδωσες τότε στο μπες-βγες στα νοσοκομεία! Δεν θα το ξεχάσω ποτε!» της έγραψε.
Η φωτογράφος είχε περιγράψει ανάγλυφα τα συναισθήματα ενός γονιού που αγωνιά για το παιδί του -και ειδικά μιας μητέρας που γεννά πρόωρα- σε παλιότερο ποστ της.
«Από τον 6 όροφο του Ιασώ μέχρι το -2 στη μονάδα εντατικής θεραπείας νεογνών, οι πρώτες μέρες, οι πρώτες σκέψεις, τα πρώτα συναισθήματα. Χαμόγελο που φοράς έξω απο την πόρτα της μονάδας, η καρδιά σου που χτυπάει πιο γρήγορα, η ταχύτητα στο βλέμμα σου όταν πλησιάζεις τη δική σου θερμοκοιτίδα, τη δίκη σου ψυχή.
Η αγωνία σου για το γάλα, τα δευτερόλεπτα που περίμενεις την ενημέρωση, η ζυγαριά και οι αριθμοί της, το βάρος του παιδιού σου, η ανάσα του, το αίμα του, και κάθε του κύτταρο μπαίνουν στο δερμα σου φεύγοντας απο εκεί μέχρι την επόμενη φορά που θα ξαναπάς.
Γυρίζεις σπίτι γδύνεσαι και μαζεύεις το γαλα σου το βάζεις στο μπουκάλι και είσαι πάλι εκεί, εκεί να δώσεις κάτι που σου φαίνεται τόσο λιγο εκείνη τη στιγμή, που είσαι έτοιμη να τα δώσεις όλα, αλλά πρέπει να περιμένεις.
Τα συναίσθηματα είναι: προσωπική αμφισβήτηση στην αρχή, φοβάσαι μήπως έκανες κάτι λάθος - δεν έκανες. Μοναξιά - δεν είσαι μόνη σε σκεφτόμαστε αλήθεια στο λέω και έχεις πάνω από ολους το παιδί σου. Αγωνία αν θα τα καταφέρετε - θα τα καταφέρετε υπέροχα είναι σίγουρο.
Κάθε λεπτό που περνά, το μωρό σου γεμίζει υγεία και προχωράει πιασμένο σε αόρατο σκοινάκι με τα χέρια του για να έρθει κοντά σου. Πιάσε το σκοινί απο την άλλη μεριά και σου υπόσχομαι ότι πολύ σύντομα θα συναντηθείτε και όλα θα είναι υπέροχα! Έξτρα τίπ απο προωρομαμά! Φύλαξε αυτό το σκοινάκι κάπου καλά θα το χρειαστείς για την υπόλοιπη ζωη σου, θα σε δένει με το παιδί σου για πάντα. Γιατί είστε πολύ δυνατοί»
Διαβάστε ακόμα:
Η Φαίη Σκορδά σε ρόλο μοντέλου για την Χριστίνα Ζαφειρίου στο Athens Fashion Week
Ολοκαίνουργιο sci-fi πλατό για το Live You: «Το μοναδικό παλιό πράγμα εδώ μέσα είμαστε εμείς!»
Η cryptic δήλωση της Δανάης Μπάρκα για το μέλλον της προσωπικής της ζωής - «Αν συνεχίσω να το ζω...»
