Μετά από μια μεγάλη τηλεοπτική καριέρα ο Γιώργος Αυτιάς από πέρυσι μπήκε στην πολιτική καταφέρνοντας μάλιστα να εκλεγεί πανηγυρικά, πρώτος σε σταυρούς, στο Ευρωκοινοβούλιο μοιράροντας πια τη ζωή του ανάμεσα σε Αθήνα, Βρυξέλλες και Στρασβούργο.
Εκεί τον συνάντησε και η Όλγα Λαφαζάνη για το Happy Day και ο δημοσιογράφος και -πρώην, όπως λέει ο ίδιος- παρουσιαστής μίλησε για όλα.
«Στην τηλεόραση αποφάσιζαν άλλοι, το σχολίαζα και παρενέβαινα. Γιατί ως δημοσιογράφος πρέπει να άλλαξα γύρω στους 20 νόμους. Εδώ είμαι στην καρδιά των γεγονότων και συναποφασίζω. Είναι άλλο πλάνο, άλλη θέση. Ό,τι δεν ανανεώνεται πεθαίνει στη ζωή. Αν δεν φροντίσεις να φύγεις στην ώρα σου, παλιώνεις επικίνδυνα.
Έπρεπε λοιπόν να φύγω μετά από 34 χρόνια. Ήμουν ώριμος πια να μπορέσω να μιλήσω στα οικονομικά της Ευρώπης και να το αποτέλεσμα». είπε αρχικά
-Εδώ κι έναν χρόνο πόσο έχει αλλάξει η ζωή σας;
«Ξυπνούσα 2 το πρωί, επέστρεφα 11 το βράδυ, είχα πάθει ένα είδος ιδρυματισμού. Δεν ξυπνώ στις 2, αλλά ξυπνώ στις 5 το πρωί για να δω εφημερίδες, να δω τι γίνεται, να δω την επικαιρότητα, να δω εσάς αρκετές φορές»
-Τα νούμερα τηλεθέσης τα παρακολουθείτε;
«Αρκετοί πρέπει να προσαρμόσουν την ποιότητά τους στην κοινωνία και όχι αυτά που αρέσουν να δείχνουν στην κοινωνία. Νομίζω ότι νούμερα τηλεθέασης με τον Γιώργο τον Παπαδάκη και μόνος μου θα χρειαστούν αρκετά χρόνια να βρεθούν στην τηλεόραση. Με τον Χριστόδουλο πρέπει να κάναμε γύρω στο 82%»
Εσάς υπάρχιε περίπτωση να σας δούμε μπροστά από τις κάμερες...
«Νομίζω ότι ο κύκλος μου στην τηλεόραση έκλεισε. Ότταν ξεκίνησα εδώ μου λέγανε ότι εδώ δεν είναι τηλεόραση... Εγώ όπως μίλαγα στην τηλεόραση στον κόσμο έτσι μιλάω κι εδώ. Ξέρεις σε τι ντουβάρια έχω πέσει; Θέλει κοντρα, θέλει διεκδίκηση»
-Σας είδαμε στη Σύμη, στον Πανορμίτη..
«Πήγα στη Σύμη στον Πανορμίτη. Πέρυσι πέρασα πάρα πολύ δύσκολα. Έμεινα πολλές μέρες στο νοσοκομείο από ένα μικρόβιο το οποίο ήταν από κλιματιστικό στην Πορτογαλία. Είχα ένα τάμα και έπρεπε να πάω. Πήγα σεμνά, φόρεσα το καπελάκι μου, τα γυαλιά ηλίου και όταν βγήκα από την εκκλησία και αισθάνθηκα μια ανακούφιση, έρχεται μια κυρία και μου λέει, αγόρι μου πάρε και αυτό από μένα.
Και ήταν ένα φυλαχτό, από τον Αρχάγγελο. Αυτό με συγκίνησε πάρα πολύ. Θα σου πω κάτι. Η πίστη είναι δύναμη. Το χρυσό κόσμημα της ψυχής μας. Δεν το κρύβω να πω ότι ναι, πιστεύω»