Συνέντευξη στο περιοδικό ΟΚ! και τον Νίκο Γεωργιάδη έδωσε η Τατιάνα Στεφανίδου με αφορμή την επιστροφή της στην τηλεόραση και συγκεκριμένα στην απογευματινή ζώνη του ΣΚΑΪ με το Power Talk.
Η παρουσιάστρια μίλησε για τη 27χρονη ζωή της με τον Νίκο Ευαγγελάτο, τις υποχωρήσεις που έκανε για να σταθεί ο γάμος της, τον ρόλο της ως μητέρα και την εξέλιξη των παιδιών της ενώ αναφέρθηκε και στην επαγγελματική της ζωή και πώς πήρε την απόφαση να γυρίσει στην τηλεόραση.
Δεν μπορεί να μην είσαι ευχαριστημένη με αυτό που βλέπεις στον καθρέφτη σου.
Είμαι μια χαρά. Και έχω περισσότερο χρόνο για τον εαυτό μου, που είναι πολύ σημαντικό. Ούτε για τον καθρέφτη μου είχα χρόνο, παρά μόνο για τα απαραίτητα. Σήμερα είμαι επτά κιλά κάτω από ό,τι ήμουν συνήθως. Έχουν μεγαλώσει τα παιδιά μου και έχω χρόνο να γυμνάζομαι. Είχα να κάνω γυμναστική δεκαπέντε χρόνια. Ούτε πρόσεχα πολύ τη διατροφή μου.
Μου έχουν πει ότι δεν έτρωγες ποτέ πολύ.
Δεν ήμουν παχιά, αλλά δεν είχα την πολυτέλεια να είμαι επικεντρωμένη στον εαυτό μου. Ήμουν επικεντρωμένη στην οικογένεια και στη δουλειά.
Τα δύο σου παιδιά, ο Νικόλας και η Λυδία, μεγάλωσαν, έφυγαν από το σπίτι. Ήταν δύσκολο να το διαχειριστείς στην αρχή;
Δεείναι κάτι που συνηθίζεται.Το πρώτο κόψιμο είναι το πιο επώδυνο, το πιο βαθύ, γιατί είναι ένα σοκ. Μετά αρχίζεις σιγά σιγά να το συνηθίζεις χωρίς ποτέ να το αποδέχεσαι πλήρως. Με την κόρη μου ειδικά, μιλάμε τώρα στο τηλέφωνο πιο πολύ από όσο μιλούσαμε πριν. Παλιά ήταν δεδομένο ότι θα έρθει η μαμά στο σπίτι, θα φάμε μαζί... Όταν είναι μακριά, το WhatsApp το καίμε, μπορεί να μιλήσουμε μία, μιάμιση ώρα τα βράδια! Ζω με την ελπίδα ότι θα γυρίσουν – αν και δεν ξέρω αν θα γυρίσουν και τα δύο.
Με τον Νίκο είστε 25 χρόνια μαζί τώρα;
Είμαστε μαζί 27 και κάτι.
Κάνοντας μια αναδρομή σε αυτά τα χρόνια, θεωρείς ότι τα κατάφερες καλύτερα ως σύζυγος ή ως μητέρα;
Δεν μπορώ να το βάλω στη ζυγαριά. Γενικώς έχω προσπαθήσει πολύ σε όλα τα επίπεδα.
Είχες ενοχές ως εργαζόμενη μητέρα;
Πάντα έχεις ενοχές όταν δουλεύεις πολύ και δεν μπορείς ποτέ να είσαι όσο πραγματικά θέλεις με τα παιδιά σου. Το παιδί είναι σαν σφουγγάρι, απορροφά αυτό που γίνεται στο περιβάλλοντου, το αποτυπώνει και συχνά το μιμείται, το ακολουθεί. Πολύ συχνά, με λίγο ουσιαστικό χρόνο και το παιδί να μεγαλώνει σε ένα ειδικά διαμορφωμένο περιβάλλον από εσένα, έχοντας τον τρόπο ζωής των γονιών του ως πρότυπο, του μεταλαμπαδεύεις τις αρχές, τις αξίες σου, τον τρόπο που θα ήθελες να διαμορφωθεί.
Σου παραπονέθηκαν ποτέ;
Πάντα ένιωθα ότι ήθελαν παραπάνω χρόνο, εξαρτιόταν και από εκπομπή – κατά περιόδους γύριζα σπίτι πιο αργά. Πάντα με είχαν και πάντα τα είχα παραπάνω ανάγκη. Έχοντας φτάσει πλέον σε μια ολοκλήρωση αυτής της γονεϊκής πορείας -αν και πάντα γονείς θα μείνουμε, νομίζω ότι αυτό που διαμορφώσαμε είναι αυτό που θέλαμε να πετύχουμε για τα παιδιά μας.
Θα άλλαζες κάτι αν γύριζες τον χρόνο πίσω;
Μπορεί να ήμουν λιγότερο προστατευτική, γιατί ο πολύς προστατευτισμός μπορεί να δημιουργήσει ανασφάλειες. Επειδή τα παιδιά έφυγαν στο εξωτερικό, αυτό άλλαξε από μόνο του. Όταν τελειώνοντας το σχολείο, στα 18, ο ένας πάει στη Μεγάλη Βρετανία και η άλλη στις Ηνωμένες Πολιτείες, όσο προστατευτική και να είναι η μαμά, εκείνα αναγκάζονται να πατήσουν στα πόδια τους και να αντεπεξέλθουν. Εσύ τους βάζεις κάποια χρήματα στον λογαριασμό και τα υπόλοιπα πρέπει να τα λύσουν μόνα τους.
Αν και είσαι μια πολύ δυναμική γυναίκα, ως σύζυγος έχεις δηλώσει «παραδοσιακή». Θεωρείς ότι εκεί χάνεται το στοι΄χημα των σχέσεων τελικά;
Είμαστε μια γενιά που έχουμε μεγαλώσει με πατριαρχία. Σε αυτό το μοντέλο μαθαίνεις να λειτουργείς όταν κάνεις οικογένεια και ξέρεις ότι όταν πας να το αλλάξεις δεν θα λειτουργήσει. Εσύ μπορεί να θέλεις να το αλλάξεις, αλλά υπάρχει και ο άλλος που έχει μεγαλώσει με αυτό τον συγκεκριμένο τρόπο και δεν έχει φανταστεί να ζει σε ένα άλλο μοντέλο. Αν πιστεύεις πολύ στον θεσμό της οικογένειας, παίρνεις την απόφαση να ζήσεις μέσα σε αυτό το πλαίσιο.
Η κοινωνία έχει εξελιχθεί, τα νέα ζευγάρια μοιράζονται περισσότερα πράγματα. Χαίρομαι που καταρρίπτονται τα στερεότυπα, αλλά όταν μια σχέση έχει ξεκινήσει πριν από 27 χρόνια με ένα συγκεκριμένο πλαίσιο δεν αλλάζει στη μέση. Αν πας να το κάνεις, απλά διαλύεται. Σήμερα οι άντρες συμμετέχουν πιο πολύ στο μεγάλωμα των παιδιών – θα κάνουν το παιδί μπάνιο, θα ξυπνήσουν κι εκείνοι τη νύχτα να το αλλάξουν. Είναι πιο συμμετοχικός πια ο γάμος και αυτό είναι πολύ ωραίο. Εύχομαι η κόρη μου να ακολουθήσει αυτό το νέο μοντέλο.
Άρα εσύ κλήθηκες να κάνεις περισσότερες υποχωρήσεις σε αυτό τον γάμο.
Οι υποχωρήσεις ήταν στην καθημερινότητα. Ενώ δουλεύαμε τις ίδιες ακριβώς ώρες, όταν γύριζα στο σπίτι ο ρόλος μου ήταν εξουθενωτικός. Υπήρχε η λογική ότι τα παιδιά είναι περισσότερο υποχρέωση της γυναίκας. Ο ρόλος μας, έτσι όπως εμείς τον ορίσαμε, ήταν πολύ δύσκολος. Και παραμένει. Αλλά τα πράγματα σταδιακά αλλάζουν.
Ύστερα από 27 χρόνια ξυπνάς με χαρά κάθε μέρα δίπλα στον ίδιο άνθρωπο – όταν πολλά ζευγάρια δεν συζούν, απλά συγκατοικούν...
Εγώ δεν θα μπορούσα να «συγκατοικήσω». Ποτέ. Είμαστε και οι δύο άνθρωποι με έντονο συναίσθημα, παθιαζόμαστε. Δεν υπάρχει το τέλειο ζευγάρι. Δεν ζούμε σε ένα ροζ σύννεφο όπου όλα είναι μέλι-γάλα και δεν υπάρχουν εντάσεις. Υπάρχουν περίοδοι που με τον άνθρωπό σου μπορεί να ψυχρανθείς, να τσακωθείς, αλλά συμβατικά δεν θα μπορούσα να ζήσω. Ούτε εγώ, ούτε εκείνος. Οι σχέσεις δεν είναι ποτέ ευθεία γραμμή. Υπήρξαν και περίοδοι που ήμασταν σαν να είχαμε πρωτογνωριστεί. Είναι μια ζωντανή σχέση όμως. Με πολλή δουλειά. Γίνεται κατά καιρούς ένα «restart», κυρίως από μένα, γιατί οι άντρες έχουν μάθει από τις μαμάδες τους να μην προσπαθούν πολύ.
Ένα τέτοιο «restart» έγινε, φαντάζομαι, όταν έφυγαν και τα δύο σας παιδιά από το σπίτι.
Μόνοι μας μείναμε από τα περασμένα Χριστούγεννα, γιατί ζούσε μαζί μας ο μεγάλος γιος του Νίκου, ο Λάμπης, ο οποίος μας είχε ζητήσει να μείνει μαζί μας από τα 13 του
και τώρα είναι 29. Σκέψου ότι η Λυδία μπαίνει τώρα στο τέταρτο έτος. Ουσιαστικά είναι η πρώτη φορά που μένουμε τελείως μόνοι μας από τη μέρα που γνωριστήκαμε. Και είναι πάρα πολύ ωραία. Εμείς κάναμε πολύ γρήγορα τον γιο μας, τον Νικόλα. Από τις δεύτερες διακοπές μας, που ήμουν ετοιμόγεννη, είχαμε μαζί μας τον Λάμπη. Λένε ότι όταν μένει μόνο του ένα ζευγάρι είτε χωρίζει είτε έρχεται πιο κοντά. Εμείς αμέσως είχαμε λιγότερες εντάσεις στο σπίτι. Γιατί με τα παιδιά, πέρα από τις όμορφες στιγμές, υπάρχουν εντάσεις. Όταν είναι μικρά σε έχουν ανάγκη, όταν είναι στην εφηβεία τσακώνονται ή κάνουν την επανά στασή τους. Τώρα είμαστε πιο κοντά με τον Νίκο. Πήγαμε το καλοκαίρι διακοπές ενάμιση μήνα οι δυο μας με το σκαφάκι μας σε έρημες παραλίες του Ιονίου και ήταν υπέροχα. Ήρθε τέσσερις μέρες ο Νικόλας από το Λονδίνο και άλλες πέντε ο Λάμπης.
Μήπως το δικό σας μυστικό επιτυχίας είναι ο θαυμασμός που έχει ο ένας για τον άλλο;
Δεν ξέρω. Παίζει ρόλο ότι είμαστε στην ίδια δουλειά . Ακόμα και στις διακοπές, όλη μέρα ακούγαμε ειδήσεις . Έλεγε ο Νίκος το καλοκαίρι «αν ήμουνμε άλλη γυναίκα, θα την
είχα τρελάνει». (Γελάει). Επίσης, ως δημόσια πρόσωπα, θέλουμε και οι δύο την απομόνωση για να ξεκουραστούμε, έχουμε πολλά κοινά. Ο Νίκος είναι ένας άνθρωπος πολύ συντροφικός. Είναι πιο συντροφικός από μένα. Του αρέσει πολύ να είναι με τον άνθρωπό του.
Η αποχή από την τηλεόραση, οι δύο προτάσεις και η επιστροφή στον ΣΚΑΪ
Πώς ήταν αυτός ο χρόνος που έμεινες εκτός τηλεόρασης – αν και, από ό,τι κατάλαβα, ασχολήθηκες πιο πολύ από ποτέ με τα sites σας.
Ναι, και ήταν πολύ ωραίος αυτός ο χρόνος. Μπήκα σε πολύ βαθύ δίλημμα για το αν θα έπρεπε να επιστρέψω.
Η προσέγγιση από τον ΣΚΑΪ πότε έγινε;
Με προσέγγισαν σχετικά νωρίς. Έπαιξε ρόλο ο τρόπος που με προσέγγισαν, η εμπιστοσύνη που μου έδειξαν -γιατί πρότεινα ένα νέο κόνσεπτ και πώς το οραματίζομαι, πώς θα ήθελα να είναι το σκηνικό ,το γεγονός ότι με εμπιστεύτηκαν ο κύριος Αλαφούζος, ο κύριος Ζούλας και βεβαίως η Άλκηστη Μαραγκουδάκη και η Πωλίνα Τόλη, που είχα και τη μεγαλύτερη τριβή- η Πωλίνα ήταν πολλά χρόνια αρχισυντάκτρια της εκπομπής μου, ενώ την Άλκηστη την ξέρω από τονΑΝΤ1. Μου έδειξαν έναν σεβασμό, πίστεψαν
και στήριξαν αυτό που οραματίστηκα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια.
Όταν ολοκληρώθηκε η προηγούμενη συνεργασία σου με τον ΣΚΑΪ, πίστευες ότι θα επέστρεφες;
Δεν ήθελα τότε να φύγω από τον ΣΚΑΪ. Όταν ήρθα, η ζώνη που μου έδωσαν είχε πάει εξαιρετικά καλά . Όταν πήραντην απόφαση να πάει η εκπομπή το Σαββατοκύριακο , είχα στενοχωρηθεί πολύ , είχα θεωρήσει ότι ήταν μια λάθος απόφαση, γιατί το 11.30 με 14.00 είχε πάει εξαιρετικά και έκτοτε δεν λειτούργησε ξανά έτσι .Έφυγα καλά, όπως φεύγω πάντα, χωρίς να θέλω να φύγω. Από την άλλη, δεν ήθελα να συνεχίσω το Σαββατοκύριακο, δεν ήταν το καλύτερό μου.
Ήταν από τις πιο ζορισμένες επαγγελματικά περιόδους της ζωής σου;
Δεν ήταν επαγγελματικά ζορισμένη , προσωπικά ήταν ζορισμένη, γι ' αυτό δεν θα έκανα ξανά Σαββατοκύριακο. Για κάποιον λόγο, φεύγω τόσο ωραία από τα κανάλια που με ξαναπαίρνουν πίσω! (Ξεκαρδίζεται). Και από τον ΑΝΤ1 όταν είχα φύγει, μου είχαν κάνει το τραπέζι στο Cash στην Κηφισιά και μου είχαν κάνει δώρο ένα πανάκριβο ρολόι για να με ευχαριστήσουν για τη συνολική μου πορεία. Το ίδιο έγινε και στον ΣΚΑΪ. Βγήκαμε έξω, φάγαμε μαζί, με ευχαρίστησαν, αναγνώρισαν ότι πήγα καλά, αλλά ήθελαν να βάλουν ένα άλλο πρόγραμμα στη θέση μου. Και κάπως έτσι, όταν έχει υπάρξει μια καλή συνεργασία, οι δρόμοιτωνανθρώπων ξανασυναντιούνται.
Ο Νίκος ήταν από την αρχή υπέρ της επιστροφής στον ΣΚΑΪ- γιατί γνωρίζαμε ότι υπήρχε πρόταση και από τον ΑΝΤ1.
Εγώ δεν θα πω ποτέ αν με ήθελε ή δεν με ήθελε ο ΑΝΤ1. Θα σου πω μόνο ότι ήταν πολύ δύσκολο να βρω μια ζώνη που να μην πέφτει πάνω στον Νίκο ή να μην είμαι Σαββατοκύριακο. Αυτή η πρόταση ήρθε και έδεσε ωραία!
