Τέσσερα χρόνια προσπαθούσε η Νεσχάν Μουλαζίμ και ο σύζυγός της να αποκτήσουν ένα παιδί και τώρα που τα κατάφεραν και όπως ανακοίνωσε η ίδια χθες το βράδυ βρίσκεται σε προχωρημένη εγκυμοσύνη και περιμένει το πρώτο της παιδί τον Οκτώβριο, τίποτα δεν μπορεί να της χαλάσει τη χαρά.
Ούτε η σπάνια επιπλοκή που αντιμετωπίζει στην εγκυμοσύνη της και που την έχει αναγκάσει να κινείται πλέον με αναπηρικό αμαξίδιο για λόγους ασφαλείας, όπως αποκάλυψε η ίδια στη Σάσα Σταμάτη στα Παραπολιτικά.
«Είμαι 7 μηνών νιώθω ευλογημένη, γιατί καταφέραμε μετά από τέσσερα χρόνια προσπάθειας με τον σύζυγό μου και με τον γιατρό μου, Παναγιώτη Ψαθά, κάτι πολύ όμορφο. Όταν προσπαθείς τόσα χρόνια και ελπίζεις είναι κάτι απίστευτο» είπε η Νεσχάν στη δημοσιογράφο και συνέχισε:
«Όταν μου είπε ο γιατρός ότι είμαι έγκυος και είδα τον σάκο του μωρού έπαθα σοκ. Είπα “τα κατάφερα” και μετά όλα κυλούν τόσο όμορφα και ήρεμα
Τις τελευταίες μέρες θέλω να σου αποκαλύψω ότι είμαι σε αναπηρικό αμαξίδιο, όταν βγαίνω έξω για να μην σπάσω τα πόδια μου όταν κινούμαι, γιατί έχω παροδική οστεοπόρωση κύησης»
Τι είναι η παροδική οστεοπόρωση κύησης;
Η παροδική οστεοπόρωση της κύησης είναι μια σπάνια και προσωρινή πάθηση που εμφανίζεται συνήθως στο τελευταίο τρίμηνο της εγκυμοσύνης ή λίγο μετά τον τοκετό. Το κύριο σύμπτωμα είναι ο έντονος πόνος στο ισχίο, ο οποίος μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά και να δυσκολεύει το περπάτημα. Ο πόνος μπορεί επίσης να εντοπίζεται στη βουβωνική χώρα ή στο μηρό.
Η αιτία της πάθησης δεν είναι πλήρως γνωστή. Πιθανοί λόγοι είναι οι ορμονικές αλλαγές της εγκυμοσύνης, οι αυξημένες ανάγκες του εμβρύου σε ασβέστιο και η πίεση που ασκείται στα οστά της λεκάνης και του ισχίου λόγω του αυξημένου βάρους. Αυτοί οι παράγοντες μπορεί να προκαλέσουν προσωρινή μείωση της οστικής πυκνότητας (δηλαδή οστεοπόρωση) στην περιοχή του ισχίου.
Η θεραπεία είναι συντηρητική. Συνίσταται κυρίως σε ανάπαυση, αποφυγή φόρτισης του ισχίου (με βακτηρίες ή πατερίτσες), και χρήση αναλγητικών όπως η παρακεταμόλη. Φάρμακα για την οστεοπόρωση φυσικά δεν δίνονται κατά την εγκυμοσύνη ή τη γαλουχία, επειδή μπορεί να είναι επικίνδυνα για το μωρό.
Η πάθηση υποχωρεί από μόνη της μέσα σε λίγους μήνες (συνήθως 3–6 μήνες) και η πρόγνωση είναι πολύ καλή, αρκεί να αποφευχθούν τυχόν κατάγματα. Σπάνια εμφανίζεται ξανά σε επόμενη εγκυμοσύνη.
