Ο Γιάννης Πάριος, ένας από τους πιο αγαπημένους τραγουδιστές της ελληνικής μουσικής, μίλησε στην Athens Voice και τον Δημήτρη Αθανασιάδη για όλα όσα τον καθόρισαν: τα πρώτα του βήματα στην Αθήνα, τη μητέρα του που τον προσγείωνε, αλλά και τη σημασία του να έχεις παιδεία και όχι μόνο φωνή.
Όσα είπε ο Γιάννης Πάριος στη συνέντευξή του
«Θυμάμαι τη μάνα μου, όταν ξεκίνησα, να μου παίρνει το κατοστάρικο απ’ το χέρι και δείχνοντάς μου την πετρογκάζ να μου λέει “γι’ αυτό είναι το κατοστάρικο. Μ’ αυτό τρώμε, παιδί μου”», εξομολογείται, αναφερόμενος στην εποχή που ξεκινούσε την καριέρα του.
Για τα νέα παιδιά που φεύγουν όπως έρχονται
Ερωτηθείς για τους νέους καλλιτέχνες που γίνονται διάσημοι μέσα σε τρεις μήνες και χάνονται σε έξι, απαντά με ρεαλισμό: «Χρειάζεται και μυαλό, αλλά πάνω απ’ όλα ταλέντο. Τα παιδιά που θα αντέξουν στον χρόνο δεν έχουν αυτό το ελάττωμα».
«Πρέπει να ξέρει κανείς και να χάνει»
Αν είχε την ευκαιρία να μιλήσει στον νεαρό Γιάννη που άφηνε το νησί για την Αθήνα, θα του έλεγε να μην καβαλήσει το καλάμι, και, όπως λέει, «τα κατάφερε». Δεν θεωρεί κακό να χάνει κανείς: «Μέσα στη ζωή είναι κι αυτό. Σημασία έχει να μην χάσεις την προσωπικότητά σου. Κι εκεί παίζει ρόλο η παιδεία».

Papadakis Press
Για τα βράδια που ξημέρωνε στις πίστες
«Δεν το κρατούσα εγώ το μαγαζί ξύπνιο μέχρι το πρωί», λέει. «Το μέτρο της επιτυχίας είναι να δεις τους ανθρώπους να φεύγουν χαμογελαστοί. Όχι να τους κρατήσεις νηστικούς». Και αποκαλύπτει τη συμβουλή που είχε δώσει κάποτε σε γνωστή τραγουδίστρια: «Όταν ξεκινήσεις να τραγουδάς και όλοι αφήσουν τα πιρούνια τους, τότε θα πεις ότι πέτυχες».
Για τη ματιά στον καθρέφτη
«Ότι μεγάλωσα», λέει γελώντας. Δεν ψάχνει στον καθρέφτη επιβεβαίωση. «Δε μεγαλώνουμε στον καθρέφτη, αλλά μέσα μας», συμπληρώνει, δείχνοντας πόσο έχει συμβιβαστεί -με γαλήνη- με το πέρασμα του χρόνου.
«Το σημαντικότερο είναι να μη ντρέπονται τα παιδιά σου»
Στην πιο συγκινητική στιγμή της συνέντευξης, ο Γιάννης Πάριος εξηγεί τι σημαίνει για εκείνον «καλή ζωή»: «Να μη ντρέπονται τα παιδιά σου για σένα. Να μη ντρέπονται οι άνθρωποι που σε αγάπησαν ή συνεργάστηκαν μαζί σου. Να μη φεύγεις με κακία, ούτε να πονάς. Δεν έχω αδικήσει κανέναν, μόνο τον εαυτό μου».