Όλοι έχουμε βρεθεί σε δημόσια τουαλέτα κάποια στιγμή, είτε σε καφέ, είτε σε εμπορικό κέντρο, είτε σε σταθμό, σε αεροδρόμιο, είτε σε κάποιο φεστιβάλ που καλύτερα να μη θυμόμαστε. Και ναι, ξέρουμε καλά πως δεν είναι το πιο αποστειρωμένο μέρος του κόσμου.

Αλλά ξέρεις ποιο είναι το ένα πράγμα που δεν πρέπει ΠΟΤΕ να κάνεις;

Να τραβάς το καζανάκι χωρίς να κλείνεις πρώτα το καπάκι.

Και πριν πεις “σιγά και τι έγινε έχω καθαρίσει το κάθισμα με απολυμαντικά μαντηλάκια”… να σου πούμε ότι το κάθισμα δεν έχει όσα μικρόβια ίσως φαντάζεσαι.

Όταν τραβάς το καζανάκι με το καπάκι ανοιχτό (ή χωρίς καθόλου καπάκι), συμβαίνει το εξής αόρατο αλλά… όχι και τόσο ακίνδυνο:
Εκατομμύρια μικροσκοπικά σταγονίδια με ό,τι περιέχει η λεκάνη (κατάλαβες…) εκτοξεύονται στον αέρα και απλώνονται παντού γύρω — στον νιπτήρα, στα χερούλια, στο ρολό του χαρτιού, στο κινητό σου αν το κρατάς, ακόμα και πάνω σου.

Ναι, όσο αθώα κι αν ακούγεται αυτή η κίνηση, είναι σαν να πατάς ένα αόρατο "κουμπί ψεκασμού μικροβίων".

Και μάλιστα, έρευνες έχουν δείξει πως αυτό το "ντουμάνι μικροβίων" μπορεί να αιωρείται για ώρες! Φαντάσου τώρα πόσοι μπαίνουν μετά από σένα εκεί μέσα και πόσοι μπήκαν πριν.

Freepik

Τι μπορείς να κάνεις λοιπόν;

Αν υπάρχει καπάκι στη λεκάνη, κλείσ’ το πριν τραβήξεις το καζανάκι. Απλό και σωτήριο.

Αν δεν υπάρχει καπάκι (που είναι και το πιο πιθανό), απομακρύνσου λίγο και τράβηξέ το με το χέρι καλυμμένο (χαρτί ή μαντηλάκι). Καλύτερα να μην είσαι πάνω από τη λεκάνη όταν γίνει το “ντου”.

Μπορεί να μην αλλάξεις τον κόσμο, αλλά σίγουρα θα βοηθήσεις να είναι το μπάνιο ένα κλικ λιγότερο… επικίνδυνο.