Το διαζύγιο ανέκαθεν κουβαλούσε μια αίσθηση ταμπού και εξακολουθεί -δυστυχώς- ειδικά στην ελληνική οικογένεια: είναι ένα θέμα που περισσότερο… ψιθυρίζεται παρά συζητιέται ανοιχτά. Όταν δύο άνθρωποι υπόσχονται να μοιραστούν μια ζωή μαζί, η πιθανότητα να διαλυθεί αυτή η ένωση μοιάζει αδιανόητη.

Ωστόσο, η πραγματικότητα δείχνει πως οι γάμοι τελειώνουν και όταν αυτό συμβαίνει, όσοι εμπλέκονται βρίσκονται σε μια θύελλα συναισθημάτων, πρακτικών δυσκολιών και απροσδόκητων ανακαλύψεων.

Αν και η τυπική διαδικασία ενός διαζυγίου μπορεί να ξεκινά με νομικά έγγραφα και υπογραφές, το αληθινό ταξίδι αρχίζει στους μήνες και τα χρόνια που ακολουθούν.

Αυτό όμως που σπάνια θα σου πει κανείς όταν χωρίζεις είναι ότι το διαζύγιο δεν σημαίνει απλά το τέλος μιας σχέσης. Μπορεί να επαναδιαμορφώσει την κοσμοθεωρία σου για την αγάπη, την ταυτότητα και τη ζωή την ίδια. Πολλοί άνθρωποι ξαφνιάζονται από τα μαθήματα που προκύπτουν μόνο αφού κάτσει η σκόνη. Κάποιες αλήθειες είναι σκληρές, άλλες παράξενα λυτρωτικές. Όλες, όμως, δείχνουν προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης και της ίασης.

Και ιδού 9 αλήθειες που σου φέρνει ένα διαζύγιο και ίσως δεν θα σου πει ποτέ κανείς.

1. Το διαζύγιο δεν αφορά πάντα την ευθύνη

Το σύνηθες «αφήγημα» όταν χωρίζουν δύο άνθρωποι θέλει το διαζύγιο να έχει έναν «ένοχο», έναν σύντροφο που φταίει περισσότερο. Η πραγματικότητα όμως είναι σπάνια τόσο απλή. Τις περισσότερες φορές, ο χωρισμός συμβαίνει ανάμεσα σε δύο καλοπροαίρετους ανθρώπους που, παρά τις προσπάθειές τους, δεν ταίριαξαν.

Η ανάγκη να αποδοθεί ευθύνη είναι φυσική, αλλά μπορεί να θολώσει τη συνολική εικόνα: η ασυμβατότητα δεν σημαίνει ότι κάποιος είναι απαραίτητα «κακός».

Έρευνες δείχνουν ότι όσοι δείχνουν καλοσύνη στον εαυτό τους κατά το διαζύγιο, διαχειρίζονται την αναταραχή πιο ομαλά από εκείνους που κατακλύζονται από ενοχές ή θέλουν εμμονικά να κατηγορήσουν τον άλλον. Η αποδοχή ότι το τέλος ενός γάμου δεν είναι αποτυχία, αλλά ασυμφωνία, μπορεί να ελαφρύνει το βάρος.

2. Οι άνθρωποι αποκαλύπτουν απρόσμενες πλευρές του εαυτού τους

Λίγα γεγονότα δοκιμάζουν τον χαρακτήρα όσο το διαζύγιο. Ακόμα και οι πιο ήρεμες και… «πολιτισμένες» διαδικασίες μπορούν να φέρουν στην επιφάνεια συμπεριφορές άγνωστες από την πλευρά του/της συντρόφου. Ένας κάποτε τρυφερός σύντροφος μπορεί να γίνει ψυχρός, αμυντικός ή εριστικός.

Το διαζύγιο λειτουργεί σαν χύτρα πίεσης που εντείνει τα συναισθήματα και τις συγκρούσεις. Γι’ αυτό, η νομική και συναισθηματική υποστήριξη είναι απαραίτητη. Προστατεύει από παρορμητικές αντιδράσεις και βοηθά να λαμβάνονται αποφάσεις με καθαρό μυαλό.

3. Η σιωπή γίνεται ένας δυνατός σύντροφος

Για όσους έχουν συνηθίσει να μοιράζονται τον χώρο τους, η ξαφνική ησυχία μπορεί να είναι εκκωφαντική. Το να επιστρέφεις σε ένα άδειο σπίτι, μετά από χρόνια γεμάτα φωνές, γέλια ή διαφωνίες, είναι ένα σοκ.

Όμως αυτή η σιωπή δεν είναι μόνιμη. Πολλοί άνθρωποι ανακαλύπτουν δημιουργικούς τρόπους να γεμίσουν το κενό: με κατοικίδια, αναδιοργάνωση του σπιτιού, χόμπι ή μουσική. Με τον καιρό, η ησυχία από τρομακτική γίνεται παρηγορητική αφού είναι μια ευκαιρία να επαναπροσδιορίσεις τον προσωπικό σου χώρο.

4. Η επανανακάλυψη του εαυτού γίνεται μέρος της ίασης

Ο γάμος προϋποθέτει συμβιβασμούς. Πολλές φορές, άνθρωποι βάζουν στην άκρη μέρη του εαυτού τους όπως ενδιαφέροντα, χόμπι ή μικρές ιδιορρυθμίες για χάρη της σχέσης. Το διαζύγιο ξανανοίγει την πόρτα σε αυτά τα παραμελημένα κομμάτια.
Μπορεί να σημαίνει να μαγειρεύεις φαγητά που ο σύντροφός σου δεν αγαπούσε, να ακούς μουσική που παλιά ενοχλούσε, ή να ξεκινήσεις κάτι καινούριο που πάντα ήθελες. Αυτή η διαδικασία δεν είναι εγωισμός αλλά ενδυνάμωση.

Unsplash

5. Η ζωή μετά το διαζύγιο φέρνει «εκκαθαρίσεις»

Το διαζύγιο συχνά πυροδοτεί έναν συνολικό επαναπροσδιορισμό, όχι μόνο ερωτικό, αλλά και κοινωνικό, συναισθηματικό και πρακτικό. Παλιοί φίλοι, ανθυγιεινές συνήθειες ή τοξικές οικογενειακές σχέσεις συχνά επανεξετάζονται.

Αυτή η «εκκαθάριση» δεν προέρχεται από πικρία αλλά από την ανάγκη για χώρο για νέα ανάπτυξη. Από την αλλαγή διατροφής και ρουτίνας μέχρι το ξεκαθάρισμα του σπιτιού, κάθε πράξη γίνεται συμβολική αναγέννηση.

6. Το κοινωνικό στίγμα επιμένει, αλλά δεν πρέπει σε ορίζει

Παρά το ότι το διαζύγιο είναι πλέον συχνό, κουβαλά ακόμα μια περίεργη προκατάληψη. Ορισμένοι φίλοι απομακρύνονται, άλλοι δεν ξέρουν τι να πουν. Στην οικογένεια ακόμα και τη δική σου μπορεί να νιώσεις ακόμα και ότι σε λυπούνται. Κάποιοι νιώθουν απομονωμένοι, ώσπου με τον καιρό «ξαναγίνονται δεκτοί».

Αυτή η αμηχανία λέει περισσότερα για τις κοινωνικές αντιλήψεις παρά για το άτομο που χωρίζει. Αυτό που πρέπει να κατανοήσεις είναι ότι ειδικά για τις γυναίκες αν το στίγμα προέρχεται από τις ανασφάλειες των άλλων τότε δεν έχει δύναμη. Με ανοιχτές συζητήσεις και υποστηρικτικά δίκτυα, η κανονικοποίηση του διαζυγίου εξουδετερώνει το βάρος του.

7. Το πένθος έχει δικό του σχήμα και ρυθμό

Το διαζύγιο μπορεί να μην περιλαμβάνει κηδεία, αλλά το πένθος του είναι υπαρκτό. Δεν θρηνείς μόνο τη σχέση, αλλά και το μέλλον που είχες φανταστεί, τις συνήθειες, το «μαζί» που δεν υπάρχει πια.

Φίλοι μπορεί να κουραστούν να ακούνε ή να παροτρύνουν να «προχωρήσεις». Όμως η θλίψη δεν έχει χρονοδιάγραμμα. Με τον καιρό, αντιλαμβάνεσαι ότι αυτό που πενθείς ήταν συχνά η ιδέα του γάμου περισσότερο από την πραγματικότητά του.

8. Ένα διαζύγιο δεν σημαίνει αποτυχία

Ίσως η πιο λυτρωτική αλήθεια: το να τελειώσει ένας γάμος δεν σημαίνει ήττα. Το να μένεις σε μια κακή ή στάσιμη σχέση δεν είναι ένδειξη επιτυχίας. Αντίθετα, το να φύγεις μπορεί να είναι πράξη θάρρους και αυτοσεβασμού.

Η κοινωνία εξυψώνει τη διάρκεια, αγνοώντας το κόστος. Όμως, κάποιες φορές το τέλος είναι πράξη καλοσύνης, τόσο προς τον εαυτό όσο και προς τον άλλο.

Unsplash

9. Μια νέα ταυτότητα αναδύεται από τις στάχτες σου

Ίσως η πιο αναπάντεχη συνειδητοποίηση είναι ότι το διαζύγιο ξανασχηματίζει την ταυτότητά σου. Στην αρχή, η λέξη «διαζευγμένος» μοιάζει με στίγμα. Με τον καιρό, όμως, μετατρέπεται σε σύμβολο ανθεκτικότητας.

Οι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι η ζωή μετά το διαζύγιο δεν είναι επιστροφή στον «παλιό εαυτό», αλλά η γέννηση ενός νέου. Η ανεξαρτησία μεγαλώνει, η προοπτική βαθαίνει, και οι μελλοντικές σχέσεις αντιμετωπίζονται με περισσότερη διαύγεια. Το διαζύγιο δεν είναι απλώς ένα τέλος, είναι μια αναγέννηση.