Ο Αλέκος Συσσοβίτης βρέθηκε καλεσμένος στο πλατό της εκπομπής «Super Κατερίνα». Ο αγαπημένος ηθοποιός μίλησε για την αποψινή πρεμιέρα της σειράς «Porto Leone», όπου υποδύεται τον Καπετανάκο, αλλά και για τις δυσκολίες και τα συναισθήματα που κρύβει αυτός ο ιδιαίτερος ρόλος.
Ο ρόλος του καπετανάκου στην Τρούμπα του ’64
Ο ηθοποιός αποκάλυψε πως ο χαρακτήρας του μπορεί να θεωρείται «κακός», αλλά έχει πολλά περισσότερα να δείξει.
«Είναι ωραίο, αν είσαι τρυφερός άνθρωπος, να σου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσεις και την άλλη σου πλευρά. Ο ονομαζόμενος κακός δεν είναι μόνο αυτό. Έχει αδυναμίες, όπως κάθε θνητός, και θα τις δούμε από την αρχή», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Η ιστορία διαδραματίζεται στην Τρούμπα του 1964 και ο Συσσοβίτης σημείωσε πως μελέτησε την εποχή και τον τρόπο ζωής της περιοχής, ώστε να αποδώσει με αληθοφάνεια το ρόλο.
Η αξία της οικογένειας στους Μανιάτες
Μιλώντας για τα κίνητρα του χαρακτήρα του, εξήγησε πως ο Καπετανάκος γίνεται σκληρός για να προστατεύσει την οικογένειά του.
«Για τους Μανιάτες η οικογένεια είναι πολύ ψηλά. Υπάρχουν αξίες που βάζουν πάνω απ’ όλα: το όνομά τους και την οικογένειά τους. Στην αρχή θα τον συμπαθήσουμε, όμως στην πορεία οι ρόλοι θα αλλάξουν», αποκάλυψε.
Ο ηθοποιός πρόσθεσε πως η απώλεια του γιου του ήρωα θα είναι καθοριστική στιγμή στη σειρά.
«Όλοι κουβαλάμε ένα έντονο παρελθόν από την οικογένειά μας. Είναι σημαντικό να δούμε τι σημαίνει παιδί και γόνος για έναν άνθρωπο», ανέφερε.
Η προσωπική εξομολόγηση για τη μητέρα του
Σε πιο προσωπικό τόνο, ο Αλέκος Συσσοβίτης μίλησε για τη μητέρα του, η οποία έφυγε από τη ζωή έχοντας δώσει μάχη με το Αλτσχάιμερ. Ο ίδιος στάθηκε δίπλα της μέχρι το τέλος, κάτι που όπως παραδέχτηκε τον καθόρισε.
«Δεν υπάρχει πιο δυνατό πράγμα. Η μητέρα μου πήγαινε στους γιατρούς κι εγώ από παιδί ήμουν πάντα δίπλα της. Δεν θα μπορούσα ποτέ να κόψω αυτό το συναίσθημα και να φύγω για την Αμερική για να ακολουθήσω μια δική μου πορεία. Δεν ήταν αποκλειστικά δική μου επιλογή. Το προκάλεσε κι εκείνη με την κατάσταση της υγείας της», είπε συγκινημένος.
Κλείνοντας, υπογράμμισε πόσο δύσκολη είναι η ασθένεια, αλλά και η καθημερινότητα για όσους φροντίζουν αγαπημένα πρόσωπα που την αντιμετωπίζουν: «Το Αλτσχάιμερ είναι βαρύ, αλλά ίσως ακόμα πιο βαρύ είναι για εκείνον που αναλαμβάνει τη φροντίδα».
