Η Ηλιάνα Παπαγεωργίου, αν και μοιράζεται συχνά στιγμές από την καθημερινότητά της στα social media, έχει επιλέξει να κρατά την οικογένειά της μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Οι αναρτήσεις της με τους γονείς της είναι σπάνιες και πάντα ιδιαίτερες.
Πρόσφατα, ωστόσο, η παρουσιάστρια και μοντέλο προχώρησε σε μια συγκινητική εξομολόγηση μέσα από τον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, αφιερωμένη στη μητέρα της, μοιράζοντας με τους διαδικτυακούς της φίλους μία από τις πιο αγαπημένες της παιδικές αναμνήσεις.
Η ανάμνηση που κρατά ζωντανή
Η Ηλιάνα θυμήθηκε τις στιγμές που, μικρό κορίτσι ακόμη, αναγνώριζε πάντα τον ήχο της μητέρας της όταν πλησίαζε κοντά της. «Την πρόδιδαν δύο πράγματα: τα τακούνια της και τα βραχιόλια της», ανέφερε, δημοσιεύοντας παράλληλα διάφορες φωτογραφίες από τις διακοπές της.
Η μητέρα της φορούσε πολλά βραχιόλια μόνο στο ένα χέρι -κυρίως ασημένια αλλά και χρυσά- όλα διαφορετικά μεταξύ τους, μοναδικά. Η εικόνα αυτή έχει χαραχτεί βαθιά στη μνήμη της παρουσιάστριας και παραμένει για εκείνη συνώνυμη της παιδικής της ασφάλειας και τρυφερότητας.
Το τελετουργικό με τα κοσμήματα
Κάθε Σάββατο, όπως αποκάλυψε η Ηλιάνα, στο σπίτι τους ερχόταν μία κοσμηματοπώλης με τα σχέδιά της. Σαν ένα μικρό τελετουργικό, άπλωνε τα βραχιόλια και τα σκουλαρίκια της, ενώ η μητέρα της Ηλιάνας διάλεγε κάθε φορά αρκετά κομμάτια για να γεμίσει το χέρι της.
Το πιο συγκινητικό, όμως, ήταν πως η μητέρα της δεν κρατούσε ποτέ τα κοσμήματα μόνο για τον εαυτό της. Σε κάθε έξοδο, όταν δεχόταν σχόλια για τα βραχιόλια της, συνήθιζε να βγάζει ένα και να το χαρίζει, είτε σε φίλη είτε σε γνωστή. Μέχρι το τέλος της εβδομάδας, το χέρι της είχε σχεδόν αδειάσει, κι έτσι το Σάββατο ερχόταν ξανά η κοσμηματοπώλης για να το γεμίσει και πάλι.
Το μήνυμα της Ηλιάνας Παπαγεωργίου
Στην ανάρτησή της, η Ηλιάνα δεν έκρυψε πόσο βαθιά έχει επηρεάσει τη δική της αισθητική και συναισθηματική μνήμη αυτό το μοτίβο: ο ήχος από τα βραχιόλια και τα τακούνια της μητέρας της έχει μείνει ανεξίτηλος μέσα της.
«Κάθε φορά που φοράω τα κοσμήματά μου, σκέφτομαι εκείνη», ανέφερε χαρακτηριστικά, ολοκληρώνοντας την ανάρτησή της με λόγια γεμάτα αγάπη και νοσταλγία.
Η εξομολόγηση αυτή έδειξε μία διαφορετική, πιο προσωπική πλευρά της Ηλιάνας Παπαγεωργίου, αναδεικνύοντας την ιδιαίτερη σχέση που έχει με τη μητέρα της και τη σημασία που έχουν οι μικρές οικογενειακές στιγμές στη διαμόρφωση των αναμνήσεών μας.
Όσα έγραψε η Ηλιάνα Παπαγεωργίου στην ανάρτησή της
«Θυμάμαι, όταν ήμουν μικρή, τον ήχο της μαμάς μου κάθε φορά που πλησίαζε κοντά μου.
Την πρόδιδαν πάντα δύο πράγματα: τα τακουνάκια της και τα βραχιόλια της.
Φορούσε μόνο στο ένα της χέρι πολλά βραχιόλια, κυρίως ασημένια, αλλά και χρυσά.
Κανένα δεν ήταν ίδιο με το άλλο, όλα διαφορετικά, μοναδικά.
Κάθε Σάββατο ερχόταν στο σπίτι μας η κοσμηματοπώλης.
Όπως πήγαιναν παλιά σε κάποια σπίτια και πουλούσαν τάπερ, έτσι στο δικά μας έφερνε βραχιόλια και σκουλαρίκια!
Η κυρία λοιπόν έστρωνε τα κοσμήματά της και η μαμά μου γέμιζε το χέρι της μέχρι επάνω. Πάντα όμως έπαιρνε κι από ένα μικρό δωράκι για εμάς: ένα βραχιόλι για την αδερφή μου, σκουλαρίκια ή κολιέ για μένα.
Κι από τη Δευτέρα ξεκινούσε το πιο όμορφο πράγμα:
Όποια συναντούσε τη μαμά μου -φίλη της ή όχι- της έλεγε πόσο όμορφα ήταν τα βραχιόλια της. Και τότε η μαμά μου έβγαζε κάθε φορά ένα και το χάριζε.
Μέχρι το Σάββατο το χέρι της είχε σχεδόν αδειάσει… κι ύστερα, το απόγευμα, ερχόταν πάλι η κυρία και το ξαναγέμιζε. Έτσι άρχιζε ξανά και ο ήχος της.
Κάθε φορά που φοράω τα κοσμήματά μου, σκέφτομαι εκείνη.»
