Αν αναγνωρίζεις το παιχνίδι που παίζει η κυρία στο παρακάτω βίντεο τότε είναι σίγουρο ότι έχεις περάσει ευτυχισμένα και ανέμελα παιδικά χρόνια χωρίς κινητό άρα είσαι ή Gen X ή βαριά βαριά Millennial.
Tο παιχνίδι με λάστιχο από αυτό που χρησιμοποιείται στη μοδιστρική ήταν το απόλυτο challenge για τα κορίτσια που το έπαιζαν εντός κι εκτός σχολείου από τη δεκαετία του ’60 μέχρι και τα 80s.
Σήμερα ένας trainer θα έλεγε ότι είναι η καλύτερη άσκηση καθώς απαιτούσε τεχνική, μαεστρία, γύμναζε όλο το σώμα και τον νου αφού τα δύσκολα παιχνίδια ήθελα και συγκέντρωση.
Για σένα που δεν ξέρεις, το λάστιχο το τέντωναν δύο παιδιά γύρω από τους αστραγάλους τους, σχηματίζοντας ένα παραλληλόγραμμο. Το τρίτο παιδί έμπαινε μέσα και έκανε διάφορα άλματα και φιγούρες.
Το λάστιχο ξεκινούσε χαμηλά (στους αστραγάλους). Ο παίκτης έπρεπε να κάνει συγκεκριμένα βήματα/αλματάκια (υπήρχαν "φιγούρες", όπως σταυρωτό, ψαλίδι, μέσα-έξω κλπ.).
Αν τα κατάφερνε, το λάστιχο ανέβαινε πιο ψηλά: γόνατα, μηροί, μέση, μέχρι και… μασχάλες!
Αν έκανε λάθος ή μπερδευόταν, έχανε σειρά και έμπαινε άλλος.
Το λάστιχο ήταν ξεχωριστό και τόσο μοναδικό στην απλότητά του. Δεν χρειαζόταν να αγοράσεις τίποτα, απλώς λαστιχάκια που έβρισκες παντού και φυσικά καλή παρέα γιατί ήταν ομαδικό, ακόμα και διαγωνιστικό ενίοτε.
Έδινε πολύ γέλιο και ήθελε φαντασία, γιατί κάθε παρέα είχε δικούς της κανόνες.
Χαρακτηριστικό ήταν το παιχνίδι από το 1 ως το 10 ή 12 που το λάστιχο ανέβαινε σιγά σιγά και μπορεί να έφτανε ως τη μέση και πιο πάνω για τις πολύ επιδέξιες κοπέλες. Ξεκινούσε από τους αστραγάλους και σταδιακά ανέβαινε.
Στην Ελλάδα ήταν τεράστια μόδα τη δεκαετία του ’70 και του ’80, αλλά το παιχνίδι υπάρχει σε πολλές χώρες, με παραλλαγές (στην Αγγλία π.χ. το έλεγαν “Chinese jump rope”).
