Υπάρχουν εκείνες οι μέρες που όλα φαίνονται πιο βαριά. Που ξυπνάς και νιώθεις μια αόρατη κούραση να σε τραβάει πίσω στο κρεβάτι. Οι φίλοι μπορεί να είναι μακριά ή απλώς να μην έχουν χρόνο. Οι άνθρωποι γύρω σου να μην καταλαβαίνουν ακριβώς τι περνάς.

Εκείνος όμως είναι πάντα εκεί. Με το κεφάλι γερμένο στην άκρη του καναπέ και τα μάτια καρφωμένα πάνω σου. Ο σκύλος σου. Δε μιλάει. Δεν κρίνει. Αλλά σε νιώθει. Και κάπως, με έναν σχεδόν μαγικό τρόπο, σε διαβάζει.

Οι σκύλοι καταλαβαίνουν περισσότερα απ’ όσα νομίζουμε

Οι σκύλοι μπορούν να αντιληφθούν πότε ο άνθρωπός τους νιώθει θλίψη, άγχος ή μοναξιά. Έρευνες έχουν δείξει ότι αναγνωρίζουν τις αλλαγές στον τόνο της φωνής μας, τη γλώσσα του σώματος αλλά και τις ορμονικές μας μεταβολές. Η μυρωδιά μας αλλάζει όταν είμαστε αγχωμένοι ή λυπημένοι. Και εκείνοι το καταλαβαίνουν αμέσως.

Unsplash

Δε θα σου μιλήσει αλλά θα σε πλησιάσει

Σε μια δύσκολη μέρα, ο σκύλος σου δε θα σου δώσει συμβουλές. Θα έρθει και θα κάτσει δίπλα σου. Θα ακουμπήσει το κεφάλι του στο πόδι σου. Ίσως και να φέρει το αγαπημένο του παιχνίδι, λες και με αυτό μπορεί να σου φτιάξει το κέφι. Αυτό που κάνει, όμως, είναι περισσότερο από αρκετό. Γιατί σου δείχνει κάτι απλό. Είσαι για εκείνον το #1 και δε θέλει να είσαι sad.

Μοναξιά με μια ουρά να κουνιέται

Η μοναξιά δεν εξαφανίζεται μαγικά με την παρουσία ενός ζώου. Όμως όταν νιώθεις πως έχεις κάποιον που σε χρειάζεται, που σε περιμένει όταν γυρίσεις σπίτι, που δεν του αρκεί απλώς να είσαι καλά αλλά μαζί του, η μοναξιά αυτή μαλακώνει. Ο σκύλος δεν καλύπτει τα κενά. Τα γεμίζει με στοργή, ρουτίνες και μια βαθιά αίσθηση συντροφικότητας.

Εσύ και ο σκύλος σου: μια αληθινή συμμαχία

Μπορεί να μην το συνειδητοποιείς πάντα, αλλά ο σκύλος σου σε προσέχει. Αν δεν είσαι καλά, γίνεται πιο ήρεμος. Αν νιώσεις μοναξιά, έρχεται κοντά σου. Δεν είναι τυχαίο. Είναι ο δικός του τρόπος να πει «είμαι εδώ».

Unsplash

Κάθε μέρα, ένας μικρός θεραπευτής με τέσσερα πόδια

Η επιστήμη τους αποκαλεί «ζώα συναισθηματικής υποστήριξης». Εσύ απλώς τους λες οικογένεια. Είναι εκεί στις χαρές και στις λύπες. Ξέρουν πότε να πλησιάσουν, πότε να κάτσουν σιωπηλά δίπλα σου και πότε να σου θυμίσουν ότι ακόμα κι αν ο κόσμος μοιάζει άδειος, εσύ είσαι τα πάντα του.

Μην τον θεωρείς απλώς ένα κατοικίδιο

Είναι ο φύλακάς σου. Είναι ο φίλος σου. Είναι η αγκαλιά που δε ζήτησες αλλά χρειάστηκες. Και την επόμενη φορά που θα είσαι στα κάτω σου, παρατήρησέ τον. Θα σε κοιτάζει ήδη. Γιατί εσύ μπορεί να νιώθεις πως δεν έχεις κανέναν, εκείνος όμως είναι εκεί και θα προσπαθήσει να σου φτιάξει το κέφι.