Ο Σωκράτης Αλαφούζος μοιράστηκε με τους διαδικτυακούς του φίλους ΄ένα πάρα πολύ συγκινητικό βίντεο. Συγκεκριμένα, με αφορμή τα γενέθλια της μητέρας του, ο ηθοποιός δημιούργησε ένα πολύ ιδιαίτερο reel που συνδυάζει παλιές αναμνήσεις και στιγμιότυπα από τη γιορτή τους στην Αθήνα.
Στο βίντεο, οι δυο τους (μαζί με τη σύζυγο του ηθοποιού) απολαμβάνουν μια βόλτα στην πόλη, γεμάτη χαμόγελα, αγκαλιές και φιλιά. Η μητέρα του σβήνει με χαρά τα κεράκια της τούρτας, ενώ η αγάπη που μοιράζονται είναι εμφανής σε κάθε καρέ.
Το φινάλε του βίντεο κλείνει με μια ασπρόμαυρη φωτογραφία από τα παιδικά χρόνια του Σωκράτη, όπου βρίσκεται στην αγκαλιά της μητέρας του, θυμίζοντας πως η αγκαλιά αυτή ήταν και θα είναι πάντα το ασφαλές του λιμάνι.
Το συγκινητικό ποίημα
Στη λεζάντα της ανάρτησής του, ο Σωκράτης Αλαφούζος έγραψε πως η μητέρα του έγινε 88 ετών και εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του που ήταν δίπλα της σε αυτή τη σημαντική στιγμή.
Μάλιστα, μοιράστηκε και ένα ποίημα που έγραψε ο ίδιος, περιγράφοντας με λόγια γεμάτα αγάπη, μνήμες και βαθιά σύνδεση τη σχέση τους.
Μέσα από τους στίχους του, μιλά για την απόσταση που κάποτε τους χώριζε, τη δύναμη που αντλεί από εκείνη, τις ιστορίες που θέλει να κρατήσει ζωντανές και την επιθυμία του να την έχει πάντα δίπλα του.
Το ποίημα είναι μια εξομολόγηση καρδιάς, γεμάτη τρυφερότητα, σεβασμό και θαυμασμό για τη γυναίκα που στάθηκε πηγή δύναμης και αγάπης σε όλη του τη ζωή.
Μια ανάρτηση που άγγιξε το κοινό
Η ανάρτηση του Σωκράτη Αλαφούζου δεν είναι απλώς μια οικογενειακή στιγμή. Είναι μια υπενθύμιση για τη σημασία των ανθρώπων που μας μεγάλωσαν, μας προστάτεψαν και μας αγάπησαν άνευ όρων.
Ο ηθοποιός κατάφερε να μετατρέψει μια προσωπική γιορτή σε ένα μήνυμα που αγγίζει όποιον την διαβάσει, δείχνοντας πως η αγάπη μιας μητέρας δεν γνωρίζει όρια χρόνου ή απόστασης.
Όσα έγραψε στη λεζάντα της ανάρτησής του
«Η μαμά μου έγινε 88. Ευγνώμων που ήμουν εκεί για τη μανούλα μου. Μόνο ένα ποίημα μπορεί να συμπεριλάβει μέρος από τη θάλασσα των συναισθημάτων και των σκέψεων…
Έκανα ταξίδι μακρινό
Για να σε δω
Έφυγα σε μια άλλη στεριά
Μα είμαι για σε αντικριστά
Η απόσταση μας δυναμώνει
Το φως πιο δυνατό που μας ενώνει
Η σκιά των κοντά δεν μας πληγώνει
Εμείς θα γιορτάσουμε στιγμές
Που παλιά λησμονημένες έμεναν
Την αγκαλιά σου θα αγγίξω
Χωρίς πιά φόβο πως πρώιμα
Μπορώ και να τη χάσω
Τις ιστορίες σου θα ξανακούσω
Κι από άλλο δρόμο το παιδί μέσα μου
Θα συναντήσω
Έχουμε μαζί αναγνωρίσει
Μαζί κατανοήσει, συγχωρέσει, θεραπεύσει
Αγάπη έχουμε παντού σκορπίσει
Είχα απόθεμα γερό
Από την αγάπη που κράτησες
Εσύ σα φυλαχτό
Που οι πληγές σου δεν τη στέρεψαν
Έμεινες δυνατή
Με σεβασμό προς τη ζωή
Πηγή αστείρευτη
Στη διαδρομή να ξεδιψάσω
Την ιστορία σου θέλω να κρατήσω
Να καταγράψω, να ιστορήσω
Με την επιθυμία για πάντα
Να σε κρατήσω
Τα μονοπάτια του μέλλοντος
Ίσως έτσι να φωτίσω
Κι εσύ θα είσαι πάντα εκεί
Θα είμαστε πάντα μαζί
Μαμά
Σ.Α
Αθήνα, 6 Αυγούστου 2025»
