Πέντε χρόνια μετά την πρώτη φορά που πέρασε το κατώφλι των στούντιο του MEGA, η Δανάη Μπάρκα γύρισε τον χρόνο πίσω και μοιράστηκε με τους διαδικτυακούς της φίλους όλα όσα έζησε, ένιωσε και δε φανταζόταν τότε πως θα ακολουθήσουν. Με αφορμή τη συγκεκριμένη επέτειο, η ηθοποιός και παρουσιάστρια προχώρησε σε μια βαθιά προσωπική και αυθόρμητη ανάρτηση, γεμάτη συγκίνηση, τρυφερότητα αλλά και ουσία.
Το ξεκίνημα που έγινε ζωή
Όπως εξομολογήθηκε, τίποτα από όσα θα ζούσε δε μπορούσε να το φανταστεί εκείνη την ημέρα, στις 4 Αυγούστου του 2020, όταν περπατούσε διστακτικά τον διάδρομο του MEGA ακολουθώντας τον Πέτρο Μπούτο. Δεν ήξερε τι ακριβώς πήγαινε να κάνει, δεν είχε εικόνα για το πού θα την οδηγήσει όλο αυτό, αλλά όπως λέει, ένα πράγμα ήξερε: ότι ήταν διατεθειμένη να μάθει και να παλέψει.
Και αυτό ακριβώς έκανε.
Τα λόγια που ήρθαν μετά το φινάλε
Η Δανάη Μπάρκα, μέσα από τον λογαριασμό του «Πάμε Δανάη» στο Instagram, μίλησε ανοιχτά για όλα όσα δεν είχε πει τη στιγμή του τηλεοπτικού φινάλε. Από την ταχυπαλμία και το στρες της αρχής μέχρι τις αγκαλιές των τηλεθεατών και την αποδοχή του κόσμου, κάθε της λέξη ήταν γεμάτη αλήθεια.
«Δεν ήξερα τις ευθύνες που ερχόντουσαν, δεν ήξερα τις ισορροπίες που έπρεπε να κρατηθούν, δεν ήξερα τους ανθρώπους (καλούς, κακούς και περίεργους) που θα γνωρίσω… Δεν ήξερα τίποτα. Ήξερα μόνο ότι ήθελα να το προσπαθήσω για το χαμόγελο των άλλων», έγραψε χαρακτηριστικά.
Η τηλεόραση σήμερα και η ανάγκη για καθαρή ψυχαγωγία
Η παρουσιάστρια δε δίστασε να σχολιάσει και το πόσο δύσκολη έχει γίνει πλέον η τηλεόραση, ειδικά όταν θέλεις να προσφέρεις κάτι αυθεντικό και θετικό. «Ξέρω ότι έτσι όπως είναι τώρα η κατάσταση είναι αφόρητα δύσκολο να προσπαθείς για καθαρή ψυχαγωγία, για γέλιο, για ανεμελιά, για ξεγνοιασιά», έγραψε. Ωστόσο, στάθηκε στην αξία του να συνεχίζεις, να δημιουργείς και να παλεύεις, ακόμα κι αν όλα γύρω σου φαίνονται σκοτεινά.
Το δικό της «ευχαριστώ»
Αν και παραδέχεται πως δεν έχει ακόμα καταφέρει να αποχαιρετήσει επίσημα την εκπομπή της, τα μηνύματα που δέχεται, οι εκπλήξεις και οι αγκαλιές του κόσμου είναι για εκείνη κάτι αδιανόητο. Με τα λόγια της, ευχαρίστησε όλους όσοι στάθηκαν δίπλα της αυτά τα πέντε χρόνια, και κυρίως εκείνους που την ένιωσαν και την έβαλαν στο σπίτι και την καθημερινότητά τους.
Η τελευταία φράση που τα είπε όλα
Κλείνοντας τη δημοσίευσή της, η Δανάη Μπάρκα άφησε ένα μήνυμα αισιοδοξίας, πιο επίκαιρο από ποτέ. «Η ζωή είναι μία, είναι ωραία και ας την χαρούμε. Περνάει τόσο γρήγορα ο καιρός, για αυτό ας σκορπίζουμε χαρά! “Θέλει αγάπη το τοπίο για να γίνει ανάμνηση”», έγραψε.
Αυτή ήταν η πιο προσωπική της ανάρτηση. Όχι μόνο γιατί γυρίζει σελίδα, αλλά γιατί θυμάται πώς ξεκίνησε. Και νιώθει ευγνώμων για το πού έφτασε!
Παρακάτω ολόκληρο το κείμενο της Δανάης Μπάρκα
«Μου εμφανίστηκε σήμερα μια ανάμνηση που έλεγε ότι 4 Αυγούστου 2020 περπάτησα πρώτη φορά στον διάδρομο του Mega !
Σοκαρίστηκα που κατάλαβα πόσο καιρό πριν ήταν αυτό αλλά απ την άλλη μου φαίνεται σαν χθες.
Η ταχυπαλμία,το άγχος,το στρες.το άγνωστο. Δεν ήξερα τις ευθύνες που ερχόντουσαν,δεν ήξερα τις ισορροπίες που ερχόντουσαν και την διαχείριση που χρειαζόντουσαν,δεν ήξερα τους ανθρώπους (καλούς,κακούς & περίεργους) που θα γνώριζα,δεν ήξερα τίποτα.
Όσα κι αν σου περιγράφουν,αν δεν το έχεις ζήσει δεν πάει το μυαλό σου στο τι σημαίνει.
Ήξερα ότι είμαι διατεθειμένη να μάθω και να παλέψουμε για το χαμόγελο των τηλεθεατών,κι αυτό έγινε.
Ξέρω ότι δεν φανταζόμουν σε καμία περίπτωση αυτές τις αγκαλιές τις δικές σας που θα έπαιρνα που δεν θα τις άλλαζα με τίποτα.
Ξέρω ότι είναι μαγικό και τιμητικό να μπαίνεις στα σπίτια των ανθρώπων και να τους κρατάς συντροφιά. Ξέρω ότι θέλει μεγάλη προσπάθεια να μην εκτροχιαστείς και να διατηρήσεις ένα όνειρο,ξέρω ότι έτσι όπως είναι τώρα η κατάσταση είναι αφόρητα δύσκολο να προσπαθείς για καθαρή ψυχαγωγία …για γέλιο,για ανεμελιά,για ξεγνοιασιά,ξέρω ότι η τηλεόραση δεν είναι όπως ήταν αλλά αξίζει να παλεύεις και να δημιουργείς για όλους όσοι ψάχνουν συντροφιά μέσα από αυτήν.
Δεν έχω καταφέρει ακόμα με λόγια εδώ να «αποχαιρετήσω» αυτό που λέγεται Πάμε Δανάη-που σε άλλη περίπτωση θα είχα γράψει 15 κατεβατά αλλά θα τα πούμε σε ανύποπτο χρόνο.
Τα μηνύματα σας είναι κάτι το αδιανόητο,οι αγκαλιές επίσης,οι εκπλήξεις που μου έχετε στείλει επίσης..όλα.
Δεν υπάρχει στην ζωή μας τίποτα πιο ωραίο απ το μοίρασμα και το αυθεντικό.
Η ανοιχτωσιά ,η αγκαλιά ή επικοινωνία.
Μην πάψετε ποτέ να ονειρεύεστε & να ελπίζετε.
Μην πάψετε να πιστεύετε στο φως εξαιτίας της μαυρίλας.
Η ζωή είναι μια,είναι ωραία και ας την χαρούμε .
Περνάει τόσο γρήγορα ο καιρος,γι αυτό ας σκορπίζουμε χαρά!
«Θέλει αγάπη το τοπίο για να γίνει ανάμνηση»
4 Αυγούστου 2020 || 4 Αυγούστου 2025
Υ.Γ : κάποιες φωτογραφίες που απλά βρήκα τυχαία τώρα όσο έψαχνα την πρώτη μέρα.»
