Μια συνέντευξη που ξεχειλίζει συναίσθημα και ειλικρίνεια παραχώρησε η Άσπα στο κυπριακό περιοδικό Down Town και τον δημοσιογράφο Γιάννη Χατζηγεωργίου. Η νεαρή τραγουδίστρια, που έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό μετά τον ξαφνικό χαμό του αδελφού της, Mad Clip, μίλησε ανοιχτά για τη σχέση τους, τον τρόπο που την επηρέασε η απώλειά του και πώς ξεκίνησε το δικό της ταξίδι στη μουσική.
«Ήξερε το όνειρό μου και με στήριξε από την πρώτη στιγμή»
Όπως αποκάλυψε η ίδια, ο Mad Clip είχε παίξει σημαντικό ρόλο στην αρχική της απόφαση να ασχοληθεί με το τραγούδι. «Δε θα έλεγα ότι επηρεάστηκε η απόφασή μου, αλλά σίγουρα μου έδωσε ένα κίνητρο παραπάνω να το ξεκινήσω», σημείωσε.
Θυμάται, μάλιστα, ξεκάθαρα τη μέρα που του το εκμυστηρεύτηκε: «Ήταν ένα μεσημέρι στο σπίτι της μητέρας μας. Του είπα πως πάντα ήθελα να τραγουδήσω, και εκείνος -που με είχε ακούσει μικρή- ενθουσιάστηκε. Με παρότρυνε να το κάνω και μου είπε ότι θα με στηρίξει».
Η στήριξη αυτή δεν έμεινε στα λόγια. Ο Mad Clip ηχογράφησε την Άσπα με το κινητό του και λίγες μέρες μετά, την πήρε μαζί του στο στούντιο για να δοκιμάσει τη φωνή της σε ένα demo.
Το αποτέλεσμα εκείνης της βραδιάς ήταν το τραγούδι «Oh No», που παρότι κυκλοφόρησε αργότερα, ήταν η πρώτη φορά που μπήκε ποτέ σε στούντιο. «Ήταν τόσο ενθουσιασμένος που μετά πήγε πίσω στο στούντιο και δούλευε όλο το βράδυ στην παραγωγή», θυμάται με συγκίνηση.
Η σκιά της απώλειας και η δύναμη της αγάπης
Η απώλεια του Mad Clip το 2021, μετά από τροχαίο, βύθισε σε πένθος την οικογένειά του, αλλά και ολόκληρη την εγχώρια μουσική σκηνή. Για την Άσπα, ήταν ένα σοκ που την ανάγκασε να βρει δυνάμεις που ούτε η ίδια φανταζόταν ότι είχε.
«Έχω περάσει δύσκολες περιόδους στη ζωή μου και πριν τον χαμό του αδελφού μου. Από μικρή μάθαινα να “θάβω” αυτά που με πλήγωναν. Δεν ξέρω αν είναι το σωστό, αλλά με βοηθούσε να συνεχίσω. Όταν πέθανε ο αδελφός μου, έπρεπε να είμαι δυνατή και για τη μητέρα μου», εξομολογήθηκε.
Αναφέρεται επίσης στους εσωτερικούς της μηχανισμούς, που τη βοηθούν να μετατρέπει τον πόνο σε κίνητρο. «Ξεσπούσα μόνο όταν ήμουν μόνη μου. Δε μου βγήκε ποτέ να δείξω αδυναμία μπροστά σε άλλους. Ίσως γιατί δε μου δόθηκε και το περιθώριο».
Οι συγκρίσεις με τον Mad Clip και το βάρος των προσδοκιών
Είναι αναπόφευκτο να μη συγκρίνεται με τον αδελφό της, ιδίως από ανθρώπους που τον αγάπησαν φανατικά. Η ίδια, όμως, προσπαθεί να μείνει αυθεντική. «Δεν νιώθω ότι έχω “ευθύνη” απέναντί του, αλλά καταλαβαίνω ότι ο κόσμος, λόγω της επιτυχίας του, ίσως είχε μεγάλες προσδοκίες κι από μένα. Ίσως κάποιες φορές να γίνεται σύγκριση, ακόμη και ασυναίσθητα».
Παρότι η ίδια έχει πλέον χαράξει τη δική της πορεία, με προσωπικό ήχο και στιλ, παραδέχεται πως σκέφτεται συχνά τι θα της έλεγε ο αδελφός της αν ήταν ακόμη εδώ. «Πολλές φορές παίρνω αποφάσεις και σκέφτομαι τι θα έκανε εκείνος στη θέση μου. Ή τι θα μου έλεγε να κάνω. Δεν είναι το ίδιο, αλλά τουλάχιστον έτσι προσπαθώ να τον κουβαλώ μαζί μου».
Το δικό της κεφάλαιο ξεκινά
Η Άσπα συνεχίζει να εξελίσσεται ως καλλιτέχνιδα, με σεβασμό στη μνήμη του αδελφού της αλλά και με απόλυτη αφοσίωση στον δικό της δρόμο. Με μια γλυκιά μελαγχολία αλλά και μια σπάνια καθαρότητα, καταφέρνει να μετατρέπει τη θλίψη σε δημιουργικότητα, και τις μνήμες σε κινητήριο δύναμη.
