Μια πολύ ειλικρινή και ανθρώπινη συζήτηση είχε η Φωτεινή Πετρογιάννη με τη Χριστίνα Μπόμπα στην εκπομπή «BeWell», μιλώντας για τις προκλήσεις της μητρότητας, τις αμφιβολίες, αλλά και τις πιο δύσκολες συναισθηματικές στιγμές που βίωσε μετά τη γέννηση του παιδιού της.
«Αναρωτιόμουν αν είμαι καλή μαμά»
Με απόλυτη ειλικρίνεια, η Φωτεινή Πετρογιάννη παραδέχτηκε πως βρέθηκε αντιμέτωπη με σκέψεις και ανασφάλειες που δεν είχε φανταστεί.
«Αναρωτιόμουν αν το κάνω καλά, αν είμαι καλή μαμά. Αν έτσι πρέπει να γίνει κάτι. Αν το παιδί μου αυτή τη στιγμή το κάνω ευτυχισμένο ή αν του έχω δημιουργήσει κάποιο πρόβλημα χωρίς να το καταλαβαίνω. Είμαι αρκετά εδώ; Θα μπορώ να γυρίσω στη δουλειά;», εξομολογήθηκε.
Όπως είπε, ακόμα και οι πιο «δουλεμένοι» άνθρωποι, εκείνοι που πιστεύουν πως έχουν αποδομήσει τα στερεότυπα, συχνά βρίσκονται αντιμέτωποι με το βάρος τους χωρίς να το καταλαβαίνουν.
Η επιστροφή στη δουλειά και το αίσθημα ενοχής
Η νέα της καθημερινότητα με το παιδί άλλαξε τις προτεραιότητές της και έκανε πιο δύσκολη την απόφαση να επιστρέψει στη δουλειά.
«Μπορεί κάτι που πριν να το άκουγα και να έλεγα “θα γυρίσω στη δουλειά”. Μετά σκέφτεσαι: “Κάνει καλό που θα το αφήσω 2,5 μηνών και θα γυρίσω στη δουλειά;”», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Η επιστροφή, όπως λέει, δεν ήταν εύκολη: «Γύρισα νωρίς και με στενοχώρια στην αρχή. Ήθελα τον χρόνο μου να το διαχειριστώ».
Η σχέση με τον σύντροφό της
Μέσα σε όλες τις δυσκολίες, όμως, υπήρξαν και πολύ φωτεινές πλευρές.
«Ο ερχομός του παιδιού με ένωσε με τον άντρα μου, πολύ περισσότερο. Είμαστε τόσο μαζί σε αυτό, μας έφερε πάρα πολύ καλά και όσο πιο κοντά είμαστε, τόσο καλά είμαστε όλοι», δήλωσε.
Οι δύσκολες στιγμές και η θλίψη
Η δημοσιογράφος και συνεργάτης του Γιώργου Λιάγκα δε δίστασε να μιλήσει και για την πιο σκοτεινή πλευρά της λοχείας, τις στιγμές θλίψης και τις μαύρες σκέψεις που βίωσε.
«Δεν έφτασα σε ακραίο σημείο. Είχα πολύ συγκεκριμένα πράγματα που με απασχολούσαν. Ένα από αυτά ήταν το θέμα της υγείας μου. Έκανα μαύρες σκέψεις, αποχαιρετισμούς στο παιδί μου. Ότι κάτι πολύ σοβαρό μου συμβαίνει», είπε.
Όπως περιέγραψε, γύρω στον τέταρτο με πέμπτο μήνα βρέθηκε να νιώθει υπερβολική κόπωση και έντονη θλίψη.
«Με θυμάμαι να βγάζω γάλα και να κλαίω γιατί ήμουν πάρα πολύ κουρασμένη, πονούσα κιόλας. Ο πόνος μου δημιουργούσε θλίψη», εκμυστηρεύτηκε.
Αυτή η εξομολόγηση της Φωτεινής Πετρογιάννη δεν είναι μόνο μια προσωπική αφήγηση, αλλά και μια υπενθύμιση πως η μητρότητα δεν είναι πάντα ροζ και τέλεια, και πως οι αληθινές συζητήσεις γύρω από τις δυσκολίες της είναι πιο αναγκαίες από ποτέ.
