Η ιστορία της μπλούζας souvenir ξεκίνησε από τη Χαβάη τη δεκαετία του 1930. Τοπικοί έμποροι άρχισαν να τυπώνουν πάνω σε λευκές βαμβακερές μπλούζες εικόνες με φοίνικες, τοπία και φράσεις που θύμιζαν τις διακοπές στον τροπικό παράδεισο.
Οι τουρίστες, κυρίως Αμερικανοί στρατιώτες που περνούσαν από τη Χαβάη, τις αγόραζαν για να τις πάρουν πίσω στην πατρίδα της ως ενθύμιο. Έτσι γεννήθηκε η πρώτη μορφή του souvenir t-shirt.
Από το στρατό στην καθημερινότητα
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Αμερικανοί στρατιώτες που είχαν ζήσει στη Χαβάη μετέφεραν τη μόδα στην ηπειρωτική χώρα. Η μπλούζα έγινε πιο προσιτή και καθημερινή, ενώ η τυπωμένη στάμπα άρχισε να χρησιμοποιείται για την προώθηση τόπων, ομάδων ή εκδηλώσεων. Σταδιακά, η μπλούζα souvenir δεν ήταν μόνο για παραλίες αλλά για κάθε ταξιδιωτικό προορισμό.
Η καμπάνια που την έκανε διάσημη
Το 1977 η πολιτεία της Νέας Υόρκης, θέλοντας να προσελκύσει τουρίστες σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης, λάνσαρε το διάσημο «I love NY». Το σχέδιο του Milton Glaser με την κόκκινη καρδιά και τα μαύρα γράμματα έγινε παγκόσμιο φαινόμενο και καθιέρωσε τη μπλούζα souvenir ως απαραίτητο αναμνηστικό κάθε ταξιδιού. Από τότε, κάθε πόλη, νησί ή χωριό θέλησε να αποκτήσει τη δική του εκδοχή.
Η ελληνική εκδοχή
Στην Ελλάδα η μπλούζα souvenir αγαπήθηκε ιδιαίτερα τη δεκαετία του ’80. Οι τουρίστες έπαιρναν μαζί τους μπλούζες με στάμπες από τον Παρθενώνα, τις παραλίες της Σαντορίνης ή φράσεις στα ελληνικά με δόση χιούμορ. Για πολλούς ήταν ο πιο εύκολος και οικονομικός τρόπος να πάρουν «λίγη Ελλάδα» πίσω στο σπίτι τους.
Από αναμνηστικό σε pop κουλτούρα
Σήμερα, οι μπλούζες souvenir δεν ανήκουν μόνο στους τουρίστες. Έχουν περάσει στην pop κουλτούρα, εμφανίζονται σε πασαρέλες μόδας και επανερμηνεύονται από γνωστούς σχεδιαστές. Δεν είναι πλέον απλώς «φθηνά αναμνηστικά», αλλά και fashion statements που δείχνουν εμπειρίες και ταυτότητα.
Ένα κομμάτι υφάσματος γεμάτο μνήμες
Πίσω από κάθε μπλούζα souvenir κρύβεται μια ιστορία. Δεν είναι απλώς ένα ρούχο. Είναι η ανάμνηση μιας πόλης, ενός νησιού, ενός καλοκαιριού. Είναι η απόδειξη ότι τα ταξίδια δεν τελειώνουν τη στιγμή που γυρνάς στο σπίτι, αλλά συνεχίζονται κάθε φορά που ανοίγεις την ντουλάπα σου και τη φοράς.